Οι τροφές που καταναλώνουμε, τα φάρμακα και τα καλλυντικά που χρησιμοποιούμε, τα ρούχα, τα λιπάσματα, τα απορρυπαντικά, τα χρώματα, τα πλαστικά, τα καύσιμα αποτελούνται από χημικές ενώσεις και τις περισσότερες φορές είναι προϊόντα της χημικής βιομηχανίας.

Άρα … όλα είναι θέμα χημείας. Το μήνυμα αυτό προσπαθεί να περάσει στους μαθητές της και στους γονείς η καθηγήτρια Χημείας Ευαγγελία Λαγουδάκη. Η μία ώρα την εβδομάδα δεν είναι αρκετή για να μπορέσουν οι μαθητές να εξοικειωθούν και να αποκτήσουν την τριβή που χρειάζεται ώστε να κατανοήσουν τη σημασία του μαθήματος. Έτσι μέσα από το θέατρο και το βιβλίο της, η καθηγήτρια προσπαθεί να δώσει στους μαθητές να καταλάβουν σημαντικές λέξεις και έννοιες της Χημείας που θα τους φανούν χρήσιμες στη καθημερινότητα τους.

«Μέρος της γενικότερης προσπάθειάς μου είναι να βρω νέους ελκυστικότερους τρόπους για να προσεγγίσω το μάθημα της χημείας στο γυμνάσιο, όπου γίνεται και η πρώτη ουσιαστική επαφή των μαθητών με το αντικείμενο της χημείας», τονίζει η ίδια και συνεχίζει: «Η προσωπική μου εμπειρία ως εκπαιδευτικού σε Λύκεια με δίδαξε ότι η πρώτη εντύπωση που αποκομίζουν οι μαθητές από τη διδασκαλία της χημείας στο Γυμνάσιο μέλει να είναι καθοριστική για τη μετέπειτα στάση τους -θετική ή αρνητική- στο Λύκειο.

Η προτροπή από φίλους και μαθητές την ώθησε στη δημιουργία ενός βιβλίου όπου με διασκεδαστικό – θεατρικό τρόπο, να μπορέσουν να εντρυφήσουν και να αφομοιώσουν κάποιες από τις βασικές έννοιες της χημείας.
Η ίδια άλλωστε, μητέρα 3 παιδιών γνωρίζει καλά τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά μπορούν να «αποθηκεύσουν» τις πληροφορίες.

Μιλώντας στο candianews για το βιβλίο και το πως μπορούν τα παιδιά να αγαπήσουν τη χημεία τονίζει:
«Αυτό μπορούμε να επιτύχουμε όταν ο μαθητής αφενός συνειδητοποιήσει τη χρησιμότητά της και αφετέρου την αντιμετωπίσει σαν μια επιστήμη η οποία έχει άμεση σχέση με την ικανότητά του να παρατηρεί, να φαντάζεται, να κάνει υποθέσεις, να πειραματίζεται, να σκέφτεται και να συνεργάζεται. Σε αυτό στοχεύει και το θεατρικό αυτό σενάριο, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να επιχειρήσει έναν περισσότερο βιωματικό τρόπο μετάδοσης γνώσεων».