Ήταν ιστορική η απόφαση του τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων; Αναμφισβήτητα ναι. Προσωπικά την θεωρώ πιο σημαντική ακόμα και από εκείνη την απόφαση του δικαστηρίου για τους πρωταίτιους της επταετούς χούντας.
Γράφει ο Νίκος Δεμισιώτης
Ήταν μια ηθική δικαίωση για την οικογένεια του Παύλου Φύσσα; Προφανέστατα και ήταν. Η κραυγή της μάνας του αδικοχαμένου αντιφασίστα μουσικού, της μάνας όλων μας, πλέον, τα λέει όλα από μόνη της.
Έχουν σημασία οι ποινές που επιβλήθηκαν χθες; Ναι. Έχουν και αυτές τη σημασία τους. Κάποιοι τις θεωρούν μικρές μπροστά στο μέγεθος των εγκλημάτων. Για παράδειγμα, για τη διπλή απόπειρα ένοπλης ληστείας στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο Βελβεντό Κοζάνης, όπου δεν άνοιξε μύτη, τρεις αναρχικοί είχαν καταδικαστεί πρωτόδικά σε 18 χρόνια κάθειρξη. Το διευθυντήριο της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής ή/και αυτοί που συμμετείχαν στο τάγμα εφόδου που δολοφόνησε τον Φύσσα, «έφαγαν» λιγότερα.
Θα έχει σημασία η απόφαση για την ανασταλτικότητα των ποινών που θα παρθεί λογικά το αργότερο μέχρι αύριο; Και βέβαια θα έχει. Αλλά ας μην πω κάτι περισσότερο γιατί μπορεί να δώσω πάτημα στον δικηγόρο του καταδικασθέντα Λαγου, να ισχυριστεί πως μπορώ να επηρεάσω την κρίση του δικαστηρίου. Και δεν είναι στις προθέσεις μου.
Και η συνέχεια; Εντάξει; Τελειώσαμε; Μπορούμε να πανηγυρίσουμε; Μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε ήσυχοι;
Όλη αυτή η περιπέτεια των επτά χρόνων είχε σαν αποτέλεσμα να τελειώσουμε με τη Χρυσή Αυγή η οποία θα μπει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Εκείνο με τους σκελετούς. Αυτή, ναι, είναι μια μεγάλη νίκη. Αλλά κρύβει και μια μεγάλη παγίδα. Αυτή του εφησυχασμού. Με την Χρυσή Αυγή τελειώσαμε, όχι με τον φασισμό.
Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τις αποκαλύψεις για το νεοναζιστικό μόρφωμα του Μιχαλολιάκου, τα πρωτοπαλίκαρά του άρχισαν να πηδάνε από το καράβι. Ουσιαστικά η Χρυσή Αυγή διαλύθηκε πολύ πριν την ιστορική δικαστική απόφαση της 7ης Οκτωβρίου. Η ελεύθερη πτώση της δημιούργησε ένα κενό.
Αυτό ακριβώς το κενό προσπαθούν τώρα να γεμίσουν διάφοροι νεοφασίστες, δημιουργώντας μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες. Απόρρητη έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. που έφερε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής» Γιάννης Σουλιώτης, κάνει λόγο για 16 τέτοιες ομάδες στην Ελλάδα! Οι περισσότερες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και δυο σε Καβάλα και Κατερίνη, αντίστοιχα.
Τα μέλη τους έχουν ήδη προχωρήσει σε διάφορες βίαιες ενέργειες (επιθέσεις σε βάρος μεταναστών, σε στέκια αναρχικών και χώρους που συνδέονται με την εβραϊκή θρησκεία) ενώ έχουν και έντονη παρουσία στα social media που διαχέουν την άρρωστη προπαγάνδα τους.
«Ελληνικό Τμήμα Αντίστασης», «Defend Athens», «Πατριωτικό Αντάρτικο», «Ελληνική Σοσιαλιστική Αντίσταση- ΕΣΑ» και «Propatria» είναι μερικές μόνο από τις ομάδες, με τις δυο τελευταίες να θεωρούνται και οι πιο επικίνδυνες. Στην έκθεση γίνεται, επίσης, λόγος για τους «Αυτόνομους Μαιάνδριους Εθνικιστές» και την «Combat 18» που σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ. θεωρούνται, πλέον, ομάδες που έχουν εξαρθρωθεί μετά τις συλλήψεις κάποιων μελών τους το 2018.
Όλοι αυτοί έχουν ένα στόχο: Μέσα από μεταξύ τους αντιπαραθέσεις αλλά και το ποιος θα κάνει το πιο «ηχηρό» χτύπημα, να εκμεταλλευτούν το κενό που αφήνει πίσω της η Χρυσή Αυγή και να είναι αυτοί που θα ηγεμονεύσουν σε ένα χώρο που σήμερα μοιάζει πολυκερματισμένος αλλά ίσως αυτό να τον κάνει και πιο επικίνδυνο.
Χρειάζεται μεγάλος κόπος και σκληρή δουλειά για να πούμε πως νικήσαμε και τον φασισμό. Πως τον ξεριζώσαμε από τα media, από τους χώρους δουλειάς, από τα γήπεδα, από την κοινωνία γενικότερα. Είναι μακρύς ο δρόμος και ίσως εμείς δεν προλάβουμε να το δούμε, όπως δεν πρόλαβαν και οι παππούδες μας που τον πολέμησαν σε πόλεις και βουνά.
Είναι δύσκολοι καιροί και θα έρθουν ακόμα πιο δύσκολοι. Ο κόσμος θα νιώσει και πάλι στο πετσί του τη φτώχεια, την ανεργία, την περιθωριοποίηση. Αυτό ήταν που άνοιξε την «Κερκόπορτα» στη Χρυσή Αυγή και αυτό θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν αυτοί που θέλουν να γίνουν «χαλίφηδες» στη θέση του «χαλίφη».
Ας το θυμάται καλά αυτό, το αντιφασιστικό κίνημα και κυρίως ας το θυμούνται οι… όψιμοι αντιφασίστες των τελευταίων ημερών: «Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό», όπως είχε πει και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.
