Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου προσέφυγαν κατά του πρώτου Μνημονίου δικηγόροι και μηχανικοί, για κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών.
Ειδικότερα, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ) και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) προσέφυγαν στο Στρασβούργο μετά την αμετάκλητη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε νόμιμο και συνταγματικό το πρώτο Μνημόνιο, με το οποίο επήλθαν περικοπές αποδοχών, επιδομάτων, συντάξεων στους εργαζομένους στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Υπενθυμίζεται ότι στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχαν προσφύγει, μεταξύ άλλων, ο ΔΣΑ και το ΤΕΕ κατά των νόμων που επιβλήθηκαν από το πρώτο Μνημόνιο.
Όπως αναφέρθηκε σε συνέντευξη Τύπου εκπροσώπων των δύο φορέων, στο Στρασβούργο προσέφυγε η Αθηναία δικηγόρος Ιωάννα Κουφάκη, η οποία εργάζεται στο ΤΕΕ, καθώς δεν παρέχεται το δικαίωμα κατάθεσης προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μη φυσικών προσώπων. Δηλαδή, δεν μπορούν να προσφύγουν σε αυτό νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου κ.λπ.
Όμως, παρέμβαση υπέρ των θέσεων της Ελληνίδας δικηγόρου, πραγματοποίησαν ο ΔΣΑ και το ΤΕΕ μέσω του σημερινού προέδρου του ΔΣΑ, Γιάννη Αδαμόπουλου, του πρώην προέδρου του, Δημήτρη Παξινού, του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου, Θεόδωρου Σχινά, του πρώην υπουργού Επικρατείας και δικηγόρου, Αντώνη Αργυρού, και του δικηγόρου Βασίλη Χειρδάρη.
Στην προσφυγή υποστηρίζεται ότι η εφαρμογή του Μνημονίου προσβάλλει το δικαίωμα της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Σημειώνεται ότι στην έννοια της περιουσίας περιλαμβάνονται τόσο ο μισθός όσο και η σύνταξη.
Οι μειώσεις των αποδοχών και των συντάξεων των Ελλήνων εργαζομένων που επιβλήθηκαν από το Μνημόνιο έχουν διαρκή και μόνιμο χαρακτήρα, υπογραμμίζεται στην προσφυγή και ισοδυναμούν ουσιαστικά με στέρηση της περιουσίας των εργαζομένων.
Ακόμη υποστηρίζεται ότι παραβιάζονται οι αρχές της αναλογικότητας, του σεβασμού τη αξίας του ανθρώπου και της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου πολίτη.
