Αν ισχύει πως ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στα πιο αδύναμα μέλη της, τότε η Ελλάδα και σε αυτό τον τομέα παίρνει πολύ χαμηλή βαθμολογία.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το περιοδικό «Επίκαιρα», οι επιπτώσεις για την υγεία των παιδιών είναι πλέον κάτι παραπάνω από εμφανείς. Για χιλιάδες εξ αυτών κινδυνεύει ακόμα και η ζωή τους από σοβαρά λοιμώδη νοσήματα, όπως η ιλαρά, η πολιομυελίτιδα, η μηνιγγίτιδα και η ηπατίτιδα B, επειδή οι ανασφάλιστοι γονείς τους αδυνατούν να πληρώσουν τα εμβόλιά τους.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος τα Ιατρεία Κοινωνικής Αποστολής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών ξεκινούν από τις 22 Αυγούστου εκστρατεία παιδικού εμβολιασμού για παιδιά ανασφάλιστων γονέων, χρόνια ανέργων αλλά και γονέων που ζουν στην Ελλάδα χωρίς καμία ιατρική παρακολούθηση (περισσότερες πληροφορίες στο 2103847374).

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Συνηγόρου του Παιδιού, στους δυόμισι χιλιάδες ανέρχονται οι ανήλικοι που από το 2010 έχουν βρει καταφύγιο σε δημόσια ιδρύματα παιδικής προστασίας ή σε ιδιωτικές δομές φροντίδας, όπως αυτές των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και της Εκκλησίας.

Επιπλέον, αυξάνονται οι περιπτώσεις υποσιτισμού μαθητών αλλά και εγκατάλειψης του σχολείου είτε εξαιτίας των συγχωνεύσεων είτε εξαιτίας της αυξημένης ανάγκης να «συμμετάσχουν» στα έξοδα της οικογένειας με την ανήλικη εργασία τους.


Αύξηση της κακοποίησης στο σπίτι και στο σχολείο

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του περιοδικού, αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο και ο αριθμός των παιδιών που πέφτουν θύματα κακοποίησης στο σπίτι από αλκοολικούς ή ναρκομανείς γονείς, στο σχολείο αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό τους περιβάλλον.

Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο κατά το α’ εξάμηνο του 2012 «Το Χαμόγελο του Παιδιού» δέχτηκε περίπου τριάντα τρεις χιλιάδες κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες για κακοποίηση και κάθε είδους εκμετάλλευση.


Γεμίζουν τα ιδρύματα με παιδιά προς υιοθεσία

Στην εποχή της κρίσης αυξάνεται και ο αριθμός των γονέων που αναγκάζονται να αφήσουν τα παιδιά τους όχι μόνο σε ιδρύματα-κρατικά, ιδιωτικά και της Εκκλησίας-, αλλά ακόμα και στα μαιευτήρια διότι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα μεγαλώσουν.

Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται, μάλιστα, σε μεγαλύτερο βαθμό με θύματα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.

Μολονότι, ωστόσο, οι αιτήσεις για υιοθεσία είναι αρκετές, τα διαθέσιμα παιδιά δεν επαρκούν, αφού η πεπαλαιωμένη νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή ως προς τις προϋποθέσεις που θέτει και κυρίως ως προς το ότι πρέπει να έχει προηγηθεί η συναίνεση των φυσικών γονέων, ακόμα κι αν τα παιδιά έχουν εγκαταλειφθεί.

Το ίδιο ισχύει και για την αναδοχή, η οποία διαφέρει με την υιοθεσία ως προς ότι στην περίπτωση αυτή δεν αλλάζουν οι έννομες σχέσεις μεταξύ ανηλίκου και φυσικής οικογένειας, ενώ και η Πολιτεία συνδράμει τους ανάδοχους γονείς με ένα χρηματικό ποσό.

Η κυρία Μαίρη Θεοδωροπούλου είναι συντονίστρια του Κέντρου Ερευνών «Ρίζες», σκοπός του οποίου είναι, μεταξύ άλλων, η καλύτερη ενημέρωση των ζευγαριών για την υιοθεσία και την αναδοχή.

Μιλώντας στα «Επίκαιρα», υπογραμμίζει πως έχει αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών που καταλήγουν στα ιδρύματα από άγνοια παρά από ανάγκη.

«Οι άνθρωποι δεν ξέρουν πού να απευθυνθούν για να ζητήσουν βοήθεια. Το να μπει ένα παιδί στο ίδρυμα λόγω φτώχειας είναι τρομερό τόσο για τη δική του ψυχολογία όσο και για εκείνη της οικογένειάς του. αντιθέτως, έχει περισσότερη ανάγκη να βρεθεί ξανά σε οικογενειακό περιβάλλον. Είναι κρίμα, όμως ο νόμος να μπαίνει εμπόδιο στους ανηλίκους και στα ζευγάρια που θέλουν να υιοθετήσουν ή να γίνουν ανάδοχοι γονείς, χωρίς να ζητούν, μάλιστα τα χρήματα του κράτους», σημειώνει.