Εφόσον υπάρχει σε ακίνητο υπέρβαση, δηλαδή αυθαίρετο κτίσμα (όπως είναι το «κλείσιμο» ημιυπαίθριων χώρων), δεν μπορεί από τους ιδιοκτήτες να ζητηθεί, αλλά ούτε και να εκδοθεί από την αρμόδια πολεοδομία, νέα οικοδομική άδεια για την κατασκευή επιπλέον τετραγωνικών μέτρων στο ίδιο ακίνητο.
Αυτό έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την υπ. αριθμόν 1971/2012 απόφασή της, θέτοντας περιορισμούς στην περαιτέρω δόμηση ακινήτων που περιλαμβάνουν κλειστούς ημιυπαίθριους χώρους.
Σημειώνεται, πάντως, ότι η Ολομέλεια του ΣτΕ δεν έκρινε τον «πυρήνα» της συνταγματικότητας ή μη του νέου νόμου 3843/2010 για την τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων, καθώς δεν κρίθηκε αναγκαίο, λόγω των ζητημάτων που τέθηκαν προς συζήτηση με τη σχετική αίτηση.
Την Ολομέλεια του ΣτΕ απασχόλησαν προσφυγές τριών κατοίκων της Χαλκιδικής, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η ρύθμιση του άρθρου 5 του Ν. 3843/2010, με το οποίο πραγματοποιείται η «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων χώρων, είναι αντισυνατγματική.
Συγκεκριμένα, οι κάτοικοι υποστήριζαν ότι ο νόμος 3843/2010 (άρθρο 5 παράγραφος 1) είναι αντίθετος στο άρθρο 24 του Συντάγματος, που απαγορεύει την επιδείνωση των όρων διαβίωσης, αλλά και τη λήψη μέτρων που επιφέρουν επιδείνωση των όρων διαβίωσης και υποβάθμιση του υπάρχοντος φυσικού οικιστικού περιβάλλοντος.
Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας εξέτασαν την άρνηση της Πολεοδομίας Πολυγύρου να ανακαλέσει δύο οικοδομικές άδειες στην παραλία Νικήτης του δήμου Σιθωνίας Χαλκιδικής, καθώς σύμφωνα με τους προσφεύγοντες κατοίκους υπάρχουν παραβιάσεις των οικοδομικών αδειών.
Στην προκειμένη περίπτωση είχαν κτιστεί νόμιμα 150 τετραγωνικά μέτρα (τ.μ.) και αυθαίρετα 50 τ.μ., ενώ την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες ζητούσαν να ανοικοδομήσουν επιπλέον και άλλα 50 τ.μ.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ ακυρώνοντας την επίμαχη οικοδομική άδεια, έκρινε ότι κατά την έννοια του άρθρου 6 παράγραφος 7 του Ν. 3843/2010 δεν παρέχεται δυνατότητα έκδοσης (μετά την ημερομηνία δήλωσης της τακτοποίησης που ορίστηκε στις 2 Ιουλίου 2009) νέας οικοδομικής άδειας για προσθήκη ή επέκταση κτιρίου. Κάτι τέτοιο – σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας – συνεπάγεται επιπλέον δόμηση που υπερβαίνει τους ισχύοντες όρους δόμησης και τα επιτρεπτά όρια αλλά και περαιτέρω επιβάρυνση του οικιστικού περιβάλλοντος.
