Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία το podcast του Newsbeast φιλοξενεί έναν ξεχωριστό άνθρωπο, τον 36χρονο Βαγγέλη Αυγουλά, ο οποίος είναι εκ γενετής τυφλός. Αυτό όμως δεν το εμπόδισε να διαγράψει μια εντυπωσιακή πορεία, δείχνοντάς μας πώς η δύναμη της θέλησης και η επιμονή, μπορούν να μετατρέψουν τις προκλήσεις σε ευκαιρίες. Ο κ. Αυγουλάς είναι δικηγόρος με ειδίκευση στο Αστικό Δίκαιο και μας περιγράφει την καθημερινότητά του, τις προκλήσεις αλλά και τις δυσκολίες που περνούν τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

«Δεν φταίμε που γεννηθήκαμε έτσι ή που αργότερα αποκτήσαμε μια αναπηρία»

Όπως τονίζει, «για πολλά μέσα ενημέρωσης, δήμους, πολιτικούς, εταιρείες, ακόμα και πολλούς ανθρώπους η σημερινή μέρα τους δίνει μια ξαφνική αφορμή να σκεφτούν κάποια πράγματα για τα ΑμεΑ. Είμαστε άνθρωποι με αναπηρία που δεν μας «βλέπετε» τόσο συχνά γύρω σας, ενώ θα θέλαμε, γιατί τα εμπόδια είναι πάρα πολλά, οδηγούν όλα στον κοινωνικό αποκλεισμό. Δεν φταίμε που γεννηθήκαμε έτσι ή που αργότερα από μια ασθένεια, ένα ατύχημα αποκτήσαμε την αναπηρία στη ζωή μας. Δεν φταίμε που μπορεί να έχουμε μια σωματική βλάβη στην κίνηση, στην όραση, στην ακοή… Αναπηρία είναι το πλέγμα των εμποδίων που με κάνει, εξαιτίας της βλάβης που έχω, να μην μπορώ να ζω ισότιμα σαν άνθρωπος, όπως κάποιον που δεν έχει αναπηρία».

Η πανδημία αποτέλεσε «χρυσή ευκαιρία»

Κατά τον ίδιο, η πρόσφατη πανδημία που ζήσαμε, «ήρθε σαν μια χρυσή ευκαιρία για να εξελιχθεί το κράτος μας, το Δημόσιο και πολλές ιδιωτικές υπηρεσίες, τεχνολογικά και ηλεκτρονικά. Έδωσε εργαλεία, τηλεκπαίδευση και τηλεργασία στα ανάπηρα άτομα και μπορούμε πλέον, μειώνοντας τη γραφειοκρατία και την ταλαιπωρία των φυσικών μετακινήσεων, άρα και λιγοστεύοντας τα εμπόδια της προσβασιμότητας, να κάνουμε πράγματα και να διεκδικούμε ευκαιρίες εργασίας». Αναφέρεται επίσης στην Εθνική Στρατηγική για την Αναπηρία, ένα αναθεωρημένο εθνικό σχέδιο δράσης που έχει η χώρα μας και φτάνει μέχρι το 2030 ακολουθώντας τα ευρωπαϊκά πρότυπα και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου με λίγα λόγια λέει ότι σε κάθε Υπουργείο και φορέα που αυτό εποπτεύει, τί θα πρέπει να κάνει για τα άτομα με αναπηρία. «Θα πρέπει όμως να υπάρχουν και κυρώσεις για όσες υπηρεσίες δεν τρέξουν γρήγορα» σημειώνει ο κ. Αυγουλάς.

Αναφέρεται επίσης στα επιδόματα που λαμβάνουν στις μέρες μας τα ΑμεΑ, υπογραμμίζοντας πως «συνήθως είναι περίπου 330 ευρώ τον μήνα» και ακολούθως αναφέρεται στην καθημερινότητά του.

Η πόλη μέσα από την αφή και τον ήχο

«Τα πεζοδρόμια είναι συχνά κατεστραμμένα, ή ακόμα χειρότερα, μπλοκαρισμένα από παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές αναγκάζομαι να βγαίνω στον δρόμο, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή μου», εξηγεί. Η κακή ή ανύπαρκτη σήμανση, οι αφύλαχτες κατασκευές και τα απροειδοποίητα έργα προσθέτουν επιπλέον δυσκολίες στη μετακίνησή του.

«Με το λευκό μπαστούνι μου ή τον σκύλο οδηγό, χαρτογραφώ τον χώρο γύρω μου. Αν και η τεχνολογία μου προσφέρει κάποια βοήθεια, όπως εφαρμογές που διαβάζουν πληροφορίες, η βασική προσβασιμότητα στις πόλεις παραμένει ανεπαρκής».

Η εργασία και τα εμπόδια του επαγγελματικού βίου

Ως δικηγόρος, αντιμετωπίζει προκαταλήψεις αλλά και πρακτικά εμπόδια. «Η δικηγορία είναι νοητική λειτουργία, όχι θέμα όρασης», τονίζει. «Κερδίζεις την εμπιστοσύνη με τις ικανότητές σου, όχι με την εμφάνισή σου. Υπάρχουν όμως στερεότυπα που αποθαρρύνουν ορισμένους να αναθέσουν την υπόθεσή τους σε έναν τυφλό δικηγόρο».

Αναφέρει παράλληλα με υπερηφάνεια τη συμβολή του στη δημιουργία του Πανελλαδικού Μητρώου Ανάπηρων Δικηγόρων και την καθιέρωση υποστηρικτικών μέτρων, όπως η παρουσία ειδικών βοηθών για τους ανάπηρους δικηγόρους σε εκλογικές διαδικασίες.

Η καθημερινότητα και η τεχνολογία ως σύμμαχος

Στην καθημερινότητά του, η τεχνολογία παίζει καταλυτικό ρόλο. «Οι τυφλοί άνθρωποι έχουμε προγράμματα που διαβάζουν τις οθόνες των κινητών και των υπολογιστών, κάτι που μας επιτρέπει να είμαστε ενεργοί στα social media και να διαχειριζόμαστε πληροφορίες. Ωστόσο, απλές ενέργειες, όπως η αγορά προϊόντων, παραμένουν πρόκληση, καθώς δεν υπάρχει προσβασιμότητα στις τιμές ή στις ετικέτες». Προτείνει μάλιστα απλές λύσεις, όπως η χρήση ανάγλυφων ετικετών ή QR codes στα προϊόντα, που θα μπορούσαν να προσφέρουν άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες για τους τυφλούς καταναλωτές.

Προσβασιμότητα στα δημόσια μέσα μεταφοράς και στην κοινωνική υποστήριξη

Αναφορικά με τη μετακίνηση, υπογραμμίζει την έλλειψη αξιοπιστίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς. «Η απουσία σταθερών δρομολογίων και οι ξαφνικές αλλαγές δυσχεραίνουν την καθημερινότητά μας. Οι προσωπικοί βοηθοί θα έδιναν λύση σε πολλά προβλήματα, αλλά το σχετικό πρόγραμμα είναι πιλοτικό και αφορά ελάχιστους». λέει

Εκτός από τη νομική επιστήμη, έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στην εκπαίδευση. Μέσω του προγράμματος «Με Άλλα Μάτια», έχει επισκεφθεί πάνω από 50.000 παιδιά, προσπαθώντας να προωθήσει τη συμπερίληψη και την κατανόηση της αναπηρίας. «Τα παιδιά είναι ανοιχτά και διψούν για γνώση. Ρωτούν με ειλικρίνεια και θέλουν να μάθουν πώς μπορούν να βοηθήσουν» θα πει

Η ζωή με αίσθηση και δημιουργικότητα

Παρότι δεν έχει δει ποτέ τα χρώματα, προσπαθεί να τα φανταστεί μέσω άλλων αισθήσεων. «Το κόκκινο για μένα είναι σαν να βρίσκεσαι κοντά σε ένα αναμμένο τζάκι. Το κίτρινο θυμίζει την ξαφνική οξύτητα που νιώθεις όταν δοκιμάζεις λεμόνι». Η καθημερινότητά του είναι μια συνεχής υπενθύμιση ότι «η ζωή δεν σταματά. Τα εμπόδια υπάρχουν για να τα ξεπερνάμε».

Ακούστε το podcast με τον Βαγγέλη Αυγουλά