Ένα μεγάλο παρασκήνιο κρύβεται πίσω από την τελική αποστολή και έγκριση του e-mail Βαρουφάκη από τους; θεσμούς με αστερίσκους και από το Eurogroup.
Μάλιστα δεν δόθηκε πρώτα το «οκ» από τους θεσμούς και στη συνέχεια από το Eurogroup, αλλά έγινε το αντίθετο.
Το βράδυ της Παρασκευής της 20ης Φεβρουαρίου η κυβέρνηση είχε πάρει μια τριήμερη ανάσα. Έπρεπε να παρουσιάσει μια λίστα τη Δευτέρα.
Πρωί Σαββάτου, ο Γιάννης Βαρουφάκης αρχίζει να διαμορφώνει το πλαίσιο του κειμένου.
Την Κυριακή κλειδώνεταιμέσα σε ένα γραφείο και γράφει τη λίστα μαζί με το σύμβουλό του κ. Χουλιαράκη.
Στέλνει το κείμενο στην Κομισιόν και παίρνει μια όχι και τόσο θετική απάντηση τα ξημερώματα της Καθαράς Δευτέρας.
Ξεκινά να γράφει το e-mail από την αρχή.Το απόγευμα της Δευτέρας ο κ. Χουλιαράκης μιλάει τηλεφωνικά με τους θεσμούς και ξεκινούν νέες τροποποιήσεις στο mail.
Τελικά το κείμενο εστάλη από τον υπουργό Οικονομικών στον επικεφαλής του Eurogroup στις 12.11 μετά τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος, 11.11 το βράδυ της Καθαράς Δευτέρας ώρα Βρυξελλών. Ήταν μέσα στους χρόνους τουλάχιστον με ώρα Βρυξελλών…
Πάντως παρά την τελική έγκριση σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την εξειδίκευση των μέτρων διατηρεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην επιστολή που έστειλε η Κριστίν Λαγκάρντ προς τον επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Το ΔΝΤ συμφωνεί με τη λίστα της Ελλάδας ως αξιόπιστο σημείο εκκίνησης, ωστόσο, η Κριστίν Λαγκάρντ τόνισε πως τα μέτρα δεν είναι πολύ συγκεκριμένα και δεν υπάρχουν σαφείς δεσμεύσεις για το συνταξιοδοτικό, το ΦΠΑ, το άνοιγμα κλειστών τομέων, για διοικητικές μεταρρυθμίσεις, για ιδιωτικοποιήσεις και για μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας.
Επιφυλακτικός απέναντι στην λίστα που κατέθεσαν οι ελληνικές αρχές, εμφανίστηκε ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, κάνοντας λόγο για «απουσία συγκεκριμένων προτάσεων ελλείψει χρόνου» και για διαφορές μεταξύ των δεσμεύσεων της κυβέρνησης και του τρέχοντος προγράμματος. Χαρακτήρισε ωστόσο την λίστα ένα «σημείο εκκίνησης» για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης, βάση για την οποία θα αποτελέσει όπως τονίζει, το ήδη υπάρχον Μνημόνιο.