Νέα παρέμβαση του Νομπελίστα οικονομολόγου, Πωλ Κρούγκμαν, για την Ελλάδα φιλοξενούν οι New York Times.
Σε άρθρο με τίτλο «Βαϊμάρη στο Αιγαίο», ο Νομπελίστας οικονομολόγος παίρνει το παράδειγμα της Βαϊμάρης, από το οποίο όπως λέει πρέπει να διδαχτεί κάποιος που προσπαθεί να μιλήσει για τα κατάλληλα μέτρα για να ανακάμψει μια οικονομία από την ύφεση.
Ο ίδιος επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε ιστορικές ελλείψεις, όπως το ότι ακούμε, όπως λέει συνεχώς για τον υπερπληθωρισμό του 1923, αλλά τίποτα για τον αποπληθωρισμό που ακολούθησε στις αρχές της δεκαετίας του ’30, όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να διατηρήσει τη σύνδεση της Γερμανίας με τον κανόνα του χρυσού χρησιμοποιώντας αυστηρή νομισματική πολιτική και σκληρή λιτότητα.
Σε αυτό το σημείο, ο Πωλ Κρούγκμαν κάνει τον παραλληλισμό με την Ελλάδα του σήμερα και καλεί τους Ευρωπαίους να θυμηθούν τη σωστή εκδοχή της ιστορίας, καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν θα επιβιώσει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα.
Έτσι, όπως λέει, τότε Βρετανία και Γαλλία αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το νεοσύστατο δημοκρατικό κράτος της Γερμανίας ως ισάξιο εταίρο, αλλά ως ένα εχθρό, μία χώρα που είχε χάσει τον πόλεμο (Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο) και άρα έπρεπε να καταβάλει αποζημιώσεις.
Ο Κρούγκμαν θεωρεί λάθος την καταβολή των αποζημιώσεων, καθώς η οικονομία της Γερμανίας είχε δεχτεί ισχυρό πλήγμα από τον πόλεμο.
Παράλληλα τονίζει ότι το πραγματικό πρόβλημα της Γερμανίας ήταν πολύ μεγαλύτερο και βαθύτερο από τις άμεσες αποζημιώσεις που έπρεπε να επιβάλει η χώρα στους εκδικητικούς Συμμάχους.
Και στη συνέχεια έρχεται στην Ελλάδα και τη σύγκρουση με τους πιστωτές.
Ο Πωλ Κρούγκμαν, αφού τονίζει ότι η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, προσθέτει ότι δεν μπορεί να πληρώσει όλα τα χρέη της, καθώς η οικονομία έχει καταστραφεί από τη λιτότητα, όπως είχε καταστραφεί η Γερμανία από τον πόλεμο.
Ωστόσο, καταλήγει λέγοντας ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι ένας φαύλος κύκλος. Δηλαδή, η χώρα συνεχίζει να αποπληρώνει τους πιστωτές, προτίθεται να συνεχίσει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά αρνείται να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών. Τότε θα είχε μεν τριπλάσιο πλεόνασμα, αλλά θα αναγκαζόταν να περιορίσει περαιτέρω τις δαπάνες της, οπότε και θα βάθαινε η ύφεση. Αυτό, λέει ο Κρούγκμαν, θα είχε ως αποτέλεσμα να μειώνονται τα φορολογικά έσοδα, οπότε και δε θα πετύχαινε το στόχο για το έλλειμμα.
Σε αυτό το φαύλο κύκλο, ο Πωλ Κρούγκμαν λέει ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η ευελιξία στην πραγματικότητα εξυπηρετεί το δικό τους συμφέρον και θα πρέπει να βοηθήσουν την Ελλάδα, παρότι δε συμπαθούν τη νέα αριστερή κυβέρνηση.
