«Η πρόταση του «swap» ομολόγων που έριξε ο Γιάννης Βαρουφάκης, υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, είναι ευφυής όσο και εποικοδομητική. Παρά τις αρετές της όμως -και όπως πάντα στα οικονομικά θέματα, ο διάβολος θα κρύβεται στις λεπτομέρειες- έτσι όπως την προωθεί η Ελλάδα κινδυνεύει να κάνει αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Βρετανικό Σφάλμα» αναφέρεται σε άρθρο που δημοσιεύεται στους Financial Times.
«Οπως και για τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, υπάρχει χρόνος και για τον Αλέξη Τσίπρα, τον θριαμβευτή Έλληνα ηγέτη, να διορθώσει αυτό το λάθος» σημειώνει ο Μπιλ Έμοτ.
Κατά τον ίδιο το σφάλμα οφείλεται στα ένστικτα της εθνικής πολιτικής. «Αυτά τα ένστικτα ωθούν τον κ. Τσίπρα και τον κ. Κάμερον να δώσουν τον αγώνα μόνοι, ως υπερήφανα και αδικημένα έθνη. Η Ελλάδα θεωρεί ότι είναι το μεγάλο θύμα της γερμανικής υποτέλειας και δίνει μάχη για μια καλύτερη συμφωνία με την Ε.Ε.
Η Βρετανία μάχεται εναντίον της απελπιστικής, στραγγαλιστικής γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Η θέση της απομόνωσης και του θύματος ίσως ακούγεται ευγενής. Το πρόβλημα είναι ότι αυτού του είδους η ευγένεια ταιριάζει στους χαμένους» σημειώνεται.
Όπως γράφει ο αρθρογράφος, πρώην συντάκτης του The Economist, «το να σταθεί κάποιος όπως η μικρή Ελλάδα έναντι των υπολοίπων 18 κρατών μελών της ευρωζώνης ή η μικρή Βρετανία έναντι των υπολοίπων 27 κρατών της Ε.Ε. είναι ένα δυνητικά μοιραίο σφάλμα. Καμία χώρα δεν είναι σε αρκετά δυνατή θέση να ώστε να απειλεί ή να εκβιάζει τους άλλους. Και αυτοί οι μονομερείς τσαμπουκάδες δυσκολεύουν τη Γερμανία και τους υπολοίπους να δεχτούν τις συμφωνίες που χρειάζεται η Ελλάδα και η Βρετανία».
Προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους, ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κάμερον οφείλουν να πλαισιώσουν τις απαιτήσεις τους κατά τρόπο που θα ευνοήσει περισσότερες χώρες από την Ελλάδα και τη Βρετανία, ιδανικά ακόμη και τη Γερμανία. Και πρέπει να τις πλαισιώσουν έτσι ώστε να ταιριάζουν στις στρατηγικές αρχές της Γερμανίας: Ως νέοι κανόνες που θα αντέξουν και θα βοηθήσουν την Ευρώπη να ευημερήσει, σημειώνει.
