Τις αμφιλεγόμενες ακραίες θέσεις του για την Ελλάδα, που, όπως λέει, «ως χρεοκοπημένη χώρα, είναι χρεοκοπημένη είτε βρίσκεται εντός είτε εκτός του ευρώ», διατυπώνει ο μόνιμος υποστηρικτής της εξόδου της από το ευρώ, ο επικεφαλής του γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν, σε σημερινή συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ».
Ασκώντας δριμεία κριτική στη γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με την οποία επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την αγορά κρατικών ομολόγων από χώρες που βρίσκονται σε κρίση, ο Χανς-Βέρνερ Ζιν ισχυρίζεται ότι μια τέτοια ενέργεια θα προκαλέσει επενδύσεις στη Νότια Ευρώπη, «και αυτό είναι ακριβώς εκείνο που δεν χρειαζόμαστε».
Το πρόβλημα, κατά την άποψή του, είναι πως οι κίνδυνοι επενδύσεων στη Νότια Ευρώπη είναι πολύ μεγάλοι, γιατί ήδη έχει χρησιμοποιηθεί εσφαλμένα πολύ κεφάλαιο και δεν έχουν απομείνει κάποιες λογικές δυνατότητες επενδύσεων, που, αν γίνουν ελκυστικές τεχνητά με κρατική βοήθεια, αυτό θα σημαίνει μόνον κακή διαχείριση κεφαλαίου.
Όπως διατείνεται ο Χανς-Βέρνερ Ζιν, υπάρχουν πολλές λογικές επενδύσεις στη Γερμανία και στον ευρύτερο κόσμο ως εναλλακτικές επιλογές, καθώς για μια δεκαετία πριν από την κρίση χάθηκε πολύ κεφάλαιο στη Νότια Ευρώπη, με τους Έλληνες να το έχουν σπαταλήσει για αυξήσεις μισθών στο δημόσιο τομέα και οι Ισπανοί να το έχουν επενδύσει σε άσκοπα ακίνητα και σε υποδομές που τώρα ερειπώνονται.
Ο ίδιος αναφέρει πως η Ελλάδα θα μπορούσε να παραμείνει προσωρινά στο ευρώ, όμως θα χρειαστούν νέα δάνεια και περαιτέρω διαγραφές χρέους και αυτό θα διαιωνίζεται καθώς η Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστική και το ισοζύγιο πληρωμών είναι μόνον λόγω της καταστροφικής μαζικής ανεργίας προς στιγμή ισοσκελισμένο. Εάν ανέκαμπτε η οικονομία θα έπρεπε να ισοσκελιστεί πάλι με πληρωμές ένα τεράστιο «μείον», και αυτό είναι «ένα βαρέλι δίχως πάτο».
Επαναλαμβάνοντας πως «μία χώρα που είναι χρεοκοπημένη, είναι χρεοκοπημένη, είτε είναι εντός είτε εκτός του ευρώ», ο Χανς-Βέρνερ Ζιν αναφέρει στη συνέντευξή του πως το κόστος μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ θα ανερχόταν για τη Γερμανία σε 77 δισεκατομμύρια ευρώ και για την Αυστρία έως και σε οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ.