ΕΝΦΙΑ 155.000 ευρώ στο Κωνσταντοπούλειο ευγηρείo

ΕΝΦΙΑ που υπερβαίνει τις 155.000 ευρώ επιβλήθηκε στο Κωνσταντοπούλειο ευγηρείο της Πάτρας, απειλώντας το ίδρυμα με λουκέτο.

Όπως αναφέρει το patrastimes.gr, η Διοικούσα Επιτροπή του ευγηρείου απέστειλε στο υπουργείο Οικονομικών και συγκεκριμένα στους αρμοδίους επί του ανωτέρω θέματος υφυπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Μαυραγάνη και Γενική Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων κα Αικατερίνη Σαββαϊδου το κατωτέρω έγγραφο όχι μόνον διαμαρτυρίας αλλά και προτάσεων στις οποίες αναφέρει τα εξής:

«Η Διοικούσα Επιτροπή του ειδικώς ανεγνωρισμένου Φιλανθρωπικού Σωματείου, ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ (ΤΕΩΣ ΠΤΩΧΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ «Ο ΑΠ. ΑΝΔΡΕΑΣ») σας παρακαλεί θερμά να τείνετε «ευήκοον ούς» στην κατωτέρω έντονη διαμαρτυρία της για την υπερβολική-εξοντωτική φορολόγηση των ακινήτων-κληροδοτημάτων του υπεραιωνοβίου καταφυγίου των ανεστίων, απόρων και μοναχικών υπερηλίκων της πόλεως των Πατρών.

Με την υπ΄ αριθ. 91097 ειδοποίηση, αριθμό χρηματικού εντάλματος 32/325 και ημερομηνία εκδόσεως πράξεως καταλογισμού 31/7/2014 καλείται το Φιλανθρωπικό μας Σωματείο να καταβάλλει στο Δημόσιο το εξωφρενικό για την περίπτωση χρηματικό ποσόν των εκατόν πενήντα πέντε χιλιάδων εκατόν είκοσι έξι ευρώ και 24/100 του ευρώ (Ε 155.126,24) από την ιδιοκτησία 142 ακινήτων εκ των οποίων το 50% είναι μη προσοδοφόρα-ζημιογόνα και έχουν υπερεκτιμηθεί τουλάχιστον 30% έως 40% πάνω από την πραγματική τους σημερινή αγοραία αξία, με αποτέλεσμα η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας του Κωνσταντοπουλείου Οίκου Ευγηρίας Πατρών όπως την προσδιορίζει το Υπουργείο Οικονομικών να ανέρχεται στο εξωπραγματικό ποσόν των 22.244.323,36 ευρώ. Το άκρως προκλητικόν και απαράδεκτον της υποθέσεως είναι ότι ενώ το σύνολο του κυρίου φόρου είναι 43.904,58 ευρώ προστίθεται ως συμπληρωματικός τριπλάσιο ποσόν ήτοι 111.221,66 και έτσι φθάνουμε στην συνολική και αντικειμενικά υπερβολική επιβάρυνση των (43.904,58+111.221,66)=155.126,24 ευρώ.

Χαρακτηριστικά οφείλουμε να σας αναφέρουμε ότι έχει υπολογισθεί φόρος Κύριος και Συμπληρωματικός στα δικαιώματα του ακινήτου όπου διαμένουν, σιτίζονται και εν γένει περιθάλπονται 103 δεινοπαθούντες ηλικιωμένοι, αντίθετα με τη διάταξη του εδαφίου Ε της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Νόμου 4223/2013 όπου ρητά ορίζεται ότι τα ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα απαλλάσονται από τον ΕΝΦΙΑ για τα ιδιοχρησιμοποιούμενα ακίνητα προς εκπλήρωση του Φιλανθρωπικού και κοινωφελούς σκοπού.

Ειλικρινά δεν κατανοούμε αυτή την ανελέητη φοροεπιδρομή της πολιτείας στο Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο και κατ΄ επέκταση στα φιλανθρωπικά ιδρύματα της χώρας μας, που θα έχει ως αποτέλεσμα κατά πρώτον τη δήμευση της όποιας περιουσίας τους και ως συνεπακόλουθο την παύση της λειτουργίας τους αν ληφθεί υπ΄ όψη και η διακοπή από το έτος 2013 και της λιγοστής κρατικής επιχορηγήσεως.

Πάγια θέση μας ήταν και είναι ότι κάθε απαλλαγή φόρου για το Ευγηρείο σε καμμία περίπτωση δεν είναι χαριστική πράξη της Πολιτείας, αλλά βασική συνταγματική επιταγή, σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος που προβλέπει ότι «το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος και της περιθάλψεως των απόρων».

Αυτή τη συνταγματικά επιβεβλημένη υποχρέωση του το Ελληνικό Κράτος δεν την εκπληρώνει και γι΄ αυτό η φιλάνθρωπος Ελληνική Κοινωνία έχει αναλάβει να την καλύψει. Έτσι στη χώρα μας έχουν εμφανισθεί και δρουν εκατοντάδες Νομικά Πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, τα οποία κάνουν αυτά που έπρεπε να κάνει το Κράτος. Και τα κάνουν με χρήματα των πολιτών χωρίς κρατικές ή με ελάχιστες κρατικές επιχορηγήσεις.

Με την επιβαλλόμενη φορολογία στα εισοδήματα των Νομικών Προσώπων που επιδιώκουν αποδεδειγμένα κοινωφελείς σκοπούς, το Ελληνικό Κράτος έμμεσα φορολογεί τους λήπτες των εισοδημάτων αυτών που είναι οι αναφερόμενοι στο άρθο 21 του Συντάγματος. Τελικά δηλαδή εκείνος που υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες από την φορολογική αφαίμαξη ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος, δεν είναι το απρόσωπο ίδρυμα, αλλά οι περιθαλπόμενοι και οι ωφελούμενοι απ΄ αυτό, είτε ανάπηροι, είτε ηλικιωμένοι, είτε πτωχοί και άστεγοι. Και ασφαλώς γεννώνται τα εξής κρίσιμα ερωτήματα:

Υπάρχει παραβίαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος που αξιώνει τη συνεισφορά των Ελλήνων πολιτών στα δημόσια βάρη αναλόγως των δυνάμεών τους, όταν γίνεται φορολόγηση εισοδημάτων που προσδιορίζονται για εξυπηρέτηση εντελώς αδυνάμων πολιτών;

Υπάρχει φορολογική δικαιοσύνη σε μια πολιτεία, όταν προκειμένου να λύσει έστω και το μέγιστο οικονομικό πρόβλημα της, επιχειρεί ετσιθελικά να αντλήσει πόρους εκεί όπου υπάρχει συνταγματική υποχρέωση να δαπανά προς όφελος αναξιοπαθούντων πολιτών της;

Σε ποια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαλκιδεύονται εισοδήματα ιδρυμάτων και οργανώσεων που υποβοηθούν ή και αντικαθιστούν το κράτος στον τομέα κοινωνικής πρόνοιας και εκ της δραστηριότητάς τους εξυπηρετούνται ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού τους».