Την κόντρα που είχε ξεσπάσει με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία ήταν κάθετα αντίθετη στην αναπροσαρμογή του ελληνικού χρέους αποκαλύπτει η απόρρητη που επιστολή που είχε στείλει τον Απρίλιο του 2011 ως επικεφαλής της ΕΚΤ ο Ζαν Κλοντ Τρισέ στον τότε πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.

Το περιεχόμενο της επιστολής αποκαλύπτει η «Καθημερινή», που αναφέρει πως πρόκειται για έγγραφο που εστάλη στις 7 Απριλίου του 2011, μία ημέρα έπειτα από την ενημέρωση των μελών της Τρόικα από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου πως η Ελλάδα σκόπευε να ζητήσει επιμήκυνση του χρέους.

«Γράφω για να σας ενημερώσω περί των σοβαρών κινδύνων που θα αναλάμβανε η ελληνική κυβέρνηση αν στην τρέχουσα συγκυρία επεδίωκε την αναπροσαρμογή του χρέους της, ακόμα και σε εθελοντική βάση. (…) Η επιδίωξη αυτής της στρατηγικής θα έθετε την αναχρηματοδότηση της Ελλάδας σε ευρώ σε μείζονα κίνδυνο», αναφέρει η επιστολή του κ. Τρισέ, η γλώσσα της οποίας κάθε άλλο παρά διπλωματική είναι σύμφωνα με το δημοσίευμα.

«Η απόφαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ να αναστείλει τα κριτήρια αξιολόγησης για χρεόγραφα που εκδίδει ή που εγγυάται η ελληνική κυβέρνηση βασιζόταν στο τρέχον πρόγραμμα, και στην τήρησή του. Καμία αναπροσαρμογή του χρέους δεν είναι συμβατή με το τρέχον πρόγραμμα. Συνεπώς η αναστολή δεν θα ίσχυε πλέον», αναφέρει ακόμη η επιστολή. Επιπλέον, επισημαίνει ότι «ακόμα και μία εθελοντική αναπροσαρμογή» θα οδηγούσε σε «σημαντικές υποβαθμίσεις όλων των χρεογράφων στην Ελλάδα», με αποτέλεσμα η χώρα «να κινδυνεύει άμεσα να χάσει το μεγαλύτερο μέρος των ενεχύρων που διαθέτει για πράξεις νομισματικής πολιτικής».

Ο τότε επικεφαλής της ΕΚΤ αναφερόταν στην παράκαμψη των κανόνων της ΕΚΤ σχετικά με τα ενέχυρα που δέχεται για να δανείζει σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Και ουσιαστικά διεμήνυε στον κ. Παπανδρέου πως ενδεχόμενη επιδίωξη επιμήκυνσης από την ελληνική πλευρά, θα είχε ως συνέπεια την απόσυρση της στήριξης της ΕΚΤ, η οποία κρατούσε ζωντανό το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Κάτι τέτοιο θα είχε ως συνέπεια την έξοδο από το ευρώ και την εκτύπωση εγχώριου νομίσματος, για να αποφευχθεί ο ξαφνικός θάνατος των τραπεζών.

Ο κ. Τρισέ αναφέρει ότι μια αναπροσαρμογή του χρέους «θα μπορούσε να πυροδοτήσει μεγάλες ζημίες για τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες, απόντων επαρκών κεφαλαίων για την ανακεφαλαιοποίησή τους, ενδεχομένως να χρειαστεί να αποκλειστούν από πράξεις νομισματικής πολιτικής».

Κλείνοντας, ο κ. Τρισέ χαρακτηρίζει «απολύτως κρίσιμο» να συμμορφωθεί η Ελλάδα με τους όρους του προγράμματος, κάτι που «θα θέσει την ελληνική οικονομία σε μια τροχιά που θα διασφαλίσει την ομαλή συμμετοχή της στην ΟΝΕ». Το γεγονός ότι έξι μήνες αργότερα, λίγες ημέρες πριν από τη συνταξιοδότησή του, προχωρούσε σε αναδιάρθρωση με «κούρεμα» του ελληνικού χρέους δείχνει τον βαθμό στον οποίο η εξέλιξη της ελληνικής, αλλά και της ευρύτερης ευρωπαϊκής κρίσης, αποτελεί ευθεία συνάρτηση των εξελίξεων στο Βερολίνο.