Αυξάνονται και πληθύνονται τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, δημιουργώντας ένα ντόμινο υποχρεώσεων που περνά σε όλη την αλυσίδα της οικονομίας. Παρά τις υποσχέσεις αλλά και τις επιταγές της τρόικας για μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, μήνα με τον μήνα η κατάσταση γίνεται πιο ασφυκτική για όσους έχουν λαμβάνειν από το κράτος, καθώς τον περασμένο Φεβρουάριο τα χρέη του ανήλθαν στα 6,3 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 400 εκατομμύρια ευρώ από τον προηγούμενο μήνα.

Πρόκειται για τα χρέη που έχουν συσσωρεύσει τα υπουργεία και οι φορείς του Δημοσίου, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα νοσοκομεία, οι οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης και τα υπόλοιπα Νομικά Πρόσωπα του Δημοσίου, η μη αποπληρωμή των οποίων είχε ως αποτέλεσμα να προκύψει πλεόνασμα 2,17 δισ. ευρώ σε επίπεδο γενικής κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές υπουργείων, ΟΤΑ, Ταμείων και νοσοκομείων έφθασαν στα τέλη Φεβρουαρίου τα 6,32 δισ. ευρώ έναντι 5,93 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο.

Το αρχαίο γνωμικό «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» φαίνεται πως εφαρμόζει το ελληνικό Δημόσιο στις συναλλαγές του, καθώς εξακολουθεί να χρωστά τεράστια ποσά στους ιδιώτες προμηθευτές του και μάλιστα να τα συσσωρεύει μήνα με τον μήνα.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές υπουργείων, ΟΤΑ, ασφαλιστικών ταμείων και νοσοκομείων έφθασαν στα τέλη Φεβρουαρίου τα 6,32 δισ. ευρώ έναντι 5,93 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο και 5,73 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2011, ενώ μέσα σε ένα δίμηνο αυξήθηκαν κατά 600 εκατ. ευρώ. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, το Δημόσιο οφείλει σε:

Κατασκευαστικές εταιρείες περίπου 1,5 δισ. ευρώ, οφειλή που -σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ανωνύμων Τεχνικών Εταιρειώνοδηγεί στην πτώχευση υγιών εταιρειών, στη διακοπή σοβαρών έργων υποδομής, ακόμα και σε προγράμματα όπου υπάρχει ανάγκη για αύξηση της απορροφητικότητας (ΕΣΠΑ). Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν ένας στους τέσσερις εργαζόμενους στις κατασκευές να βρίσκεται στην ανεργία, μιας και τη διετία 2008-2010 χάθηκαν 80.000 θέσεις εργασίας.

Τα ποσά που δεν καταβάλλει το Δημόσιο, έχουν μετατραπεί σε χρέη προς χιλιάδες βιομηχανικές, βιοτεχνικές και εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες συνεργάζονται με τον κατασκευαστικό κλάδο, καθώς και χρέη προς τις τράπεζες.