Ανάλυση της γαλλικής πρότασης, για 30ετή μετακύλιση ελληνικών κρατικών ομολόγων, κάνει η αμερικάνικη εφημερίδα Wall Street Journal. Σύμφωνα με την εφημερίδα, το συγκεκριμένο σχέδιο είναι αμφιλεγόμενο ως προς τα αποτελέσματα του.

«Το σχέδιο έχει κάποιες θετικές πλευρές, ειδικά για τους πιστωτές. Όμως, δεν είναι ξεκάθαρο ότι βοηθάει την Ελλάδα και ενδέχεται να τύχει αρνητικής υποδοχής από τους οίκους αξιολόγησης», αναφέρει το άρθρο.

«Για τους πιστωτές, η συμφωνία είναι κάπως ελκυστική: Οι δανειστές θα πάρουν πίσω το 50% από τη συνολική έκθεσή τους στην Ελλάδα – ίσως ένα καλύτερο ποσό από αυτό που θα έχαναν στο ενδεχόμενο μίας στάσης πληρωμής», αναλύει ηWSJ. Οπότε, σε κάθε περίπτωση, οι ιδιώτες θα υποστούν την μικρότερη δυνατή ζημία από την υπόθεση της Ελλάδας.

Σε περίπτωση, βέβαια, που η Ελλάδα ξεφύγει από τον κίνδυνο αναμένουν να βγάλουν κέρδος σε βάθος χρόνου. Ειδικά εφόσον οι πληρωμές των τόκων συνδεθούν με την ανάπτυξη της οικονομίας αυτό μπορεί να μην αργήσει να συμβεί.

Στην περίπτωση του δανειζόμενου, της Ελλάδας δηλαδή, η γαλλική πρόταση δεν είναι και τόσο συμφέρουσα όσο παρουσιάζεται. Ουσιαστικά μετακυλύει το χρέος δεν το μειώνει, όπως εξηγεί η αμερικάνικη εφημερίδα. Είναι μία προσπάθεια μεταφοράς των βαρών της Ελλάδας για το μέλλον.

Το χειρότερο σενάριο συνδέεται με το ενδεχόμενο οι οίκοι αξιολόγησης να θεωρήσουν τη συμμετοχή των ιδιωτών ως μία διαδικασία χρεοκοπίας. Σε αυτή την περίπτωση τα ελληνικά ομόλογα δεν θα γίνονται αποδεκτά ως εγγύηση για την παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ.

Το γαλλικό σχέδιο δεν δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα, αλλά ουσιαστικά το «κρύβει» προσωρινά σε μία προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος, αναφέρει η WSJ.