Ο Κρόνος χαρακτηρίζεται ως ο τεράστιος αέριος γίγαντας του Ηλιακού μας συστήματος κι έχει ένα φαινόμενο το οποίο ξεφεύγει από τα ανθρώπινα όρια. Λόγω των ακραίων χημικών αντιδράσεων και των θυελλωδών ατμοσφαιρικών πιέσεων, υπάρχουν περιοδικές βροχές διαμαντιών.
Όταν υπάρχουν κεραυνοί στην ατμόσφαιρα, μετατρέπουν το μεθάνιο σε σωματίδια άνθρακα, τα οποία συμπυκνώνονται και πέφτουν ως μάζες γραφίτη. Με το χρόνο και υπό εξωφρενικές πιέσεις, αυτές οι μάζες μεταμορφώνονται σε διαμάντια και αποτελούν αυτό που ονομάζουν οι επιστήμονες «χαλάζι από διαμάντια». Τα μεγαλύτερα διαμάντια που μπορούν να σχηματιστούν από αυτή τη διεργασία φτάνουν σε διάμετρο το ένα εκατοστό. Υπολογίζεται μάλιστα πως στον Κρόνο βρέχει περίπου 1.000 τόνους διαμαντιών κάθε χρόνο.
Η απευθείας παρατήρηση στην ατμόσφαιρα του Κρόνου δεν είναι εφικτή με τα μέσα που διαθέτουμε σήμερα, ωστόσο οι επιστήμονες κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα μέσω χημικών αναλύσεων και εξειδικευμένων προσομοιώσεων για να επιβεβαιώσουν τις θεωρίες τους. Έλαβαν υπόψη τη θερμοκρασία, την πίεση και τη συμπεριφορά του άνθρακα σε διάφορες φάσεις στο εσωτερικό του πλανήτη και διαπίστωσαν πως τα διαμάντια ξεκινούν το ταξίδι τους σε υψόμετρο 6.000 χιλιομέτρων. Καθώς όμως βυθίζονται στην ατμόσφαιρα, η αδιανόητη πίεση και οι τεράστιες θερμοκρασίες κάνουν την τελική μοίρα τους άγνωστη. Οι επιστήμονες θεωρούν πως τελικά διαλύονται σε τεράστιες θάλασσες υγρού άνθρακα.
Παρόμοιες βροχές διαμαντιών έχουν βρεθεί επίσης στο Δία, στον Ουρανό και στον Ποσειδώνα. Το 2017, οι επιστήμονες προσπάθησαν να αναπαράγουν το φαινόμενο και στη Γη, σε εργαστηριακό φυσικά περιβάλλον. Χτυπώντας το πλαστικό με ωστικά κύματα και ισχυρά λέιζερ, είδαν τη μεταμόρφωση των ατόμων του άνθρακα σε μικροσκοπικές δομές διαμαντιών, επιβεβαιώνοντας έτσι την ύπαρξη του ακραίου φαινομένου στους άλλους πλανήτες. Και ενώ τα διαμάντια του εργαστηρίου ήταν μικροσκοπικά, αυτά που πέφτουν στον Ουρανό και στον Ποσειδώνα φτάνουν τα εκατομμύρια καράτια.
