Για περισσότερα από τέσσερα χρόνια κινούνταν με αναπηρικό αμαξίδιο, και ο Ούσκο ήταν η πρώτη αρκούδα στον κόσμο που το κατάφερε αυτό.
Μια «αρκούδα πρότυπο για όλους και σύμβολο θέλησης» όπως σημειώνει ο Αρκτούρος, ανακοινώνοντας πως το αρκουδάκι που ράγισε καρδιές δεν ζει πια.
«Η αναπηρία στα πίσω πόδια του δεν στάθηκε εμπόδιο αλλά ούτε και περιόρισε τη διάθεσή του για ζωή και παιχνίδι. Αγαπήθηκε από χιλιάδες κόσμου στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η ιστορία του συγκίνησε πάρα πολλούς ευαισθητοποιημένους πολίτες, οι οποίοι με τη συνδρομή τους υιοθέτησαν τον Ούσκο και υποστήριξαν τον Αρκτούρο στο δύσκολο έργο της φροντίδας του. Συγκέντρωσε το ενδιαφέρον ελληνικών και διεθνών Μέσων Ενημέρωσης όπως το BBC, το National Geographic, το Γαλλικό και το Κινεζικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η ιστορία του και η δύναμη με την οποία αντιμετώπισε τις δυσκολίες άγγιζε ιδιαιτέρως τις ψυχές των μικρών παιδιών. Ο Ούσκο έγινε ο αγαπημένος τους αρκούδος, του έστελναν λιχουδιές και ζωγραφιές με το πορτρέτο του, ρωτούσαν για τα νέα του, εμπνέονταν από την αποφασιστικότητά του.
Ο Ούσκο όμως ήταν παράδειγμα ακόμα και για όλους εμάς στον Αρκτούρο. Στη σύντομη διάρκεια της ζωής του μας δίδαξε την ομορφιά της διαφορετικότητας και τη σημασία που έχει να παλεύεις και να μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια, ακόμα και αν όλα γύρω σου φαίνονται δύσκολα και ακατόρθωτα» όπως τονίζει ο Αρκτούρος.
Το αρκουδάκι διαγνώστηκε με νεφρική ανεπάρκεια, πριν από λίγες ημέρες η κατάστασή του είχε ραγδαία επιδείνωση και τελικά τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου υπέκυψε.
Η ιστορία του Ούσκο
Ο Ούσκο γνώρισε από πολύ μικρός το σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων, αφού σκότωσαν τη μητέρα του και τον εγκατέλειψαν τραυματισμένο, μόνο του στο δάσος. Ήρθε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2015 για να του γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις στην Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διαπιστώθηκε ότι είχε σπασμένη σπονδυλική στήλη και πως δεν θα μπορέσει ποτέ να περπατήσει κανονικά.
Ο Αρκτούρος απευθύνθηκε μάλιστα ακόμα και σε εξειδικευμένους κτηνίατρους και κλινικές στο εξωτερικό, όμως όλοι συμφωνούσαν στην αρχική διάγνωση.
Οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος του. Ωστόσο, οι φροντιστές και οι κτηνίατροι του Ούσκο διέκριναν σε αυτόν μια απίστευτη δύναμη και τρομερή θέληση για ζωή και αποφάσισαν να κάνουν κάτι πρωτοποριακό: να δοκιμάσουν την εφαρμογή ενός ειδικού αμαξιδίου σχεδιασμένο για εκείνον, ώστε να μπορεί να κινείται ελεύθερα. Πράγματι ο Ούσκο δέχτηκε γρήγορα το αμαξίδιο και προσαρμόστηκε στη νέα του καθημερινότητα. Καθώς μεγάλωνε χρειάστηκε να αλλάξει τρία διαφορετικά αμαξίδια συνολικά κι έτσι έγινε παγκοσμίως γνωστός ως η πρώτη αρκούδα και μια από τις σπάνιες περιπτώσεις άγριων ζώων που χρησιμοποίησαν αναπηρικό αμαξίδιο.
«Για μένα η πρώτη φορά που περπάτησε ήταν κάτι μαγικό. Πήγα σε πολύ αντίξοες συνθήκες, τον Ιανουάριο, μέσα στα χιόνια, σε χιονοθύελλα, οι λύκοι του καταφυγίου από κάτω να ουρλιάζουν. Εγώ ήμουν μόνος γιατί οι αρκούδες ήταν σε νάρκη και δεν υπήρχαν εθελοντές εκεί που έμενα. Έτσι ήμαστε εγώ, οι λύκοι και οι αρκούδες. Όταν ήρθαν οι κτηνίατροι έτρεμα, είχαν ναρκώσει τον Ούσκο και εκείνος ξύπνησε πάνω στο αμαξίδιο» είχε περιγράψει στο newsbeast.gr ο Βασίλης Τζιγκούρας που είχε κατασκευάσει το αμαξίδιο.
«Προκειμένου να κινείται ελεύθερα ο Αρκτούρος διαμόρφωσε τον χώρο όπου ζούσε, ώστε να μην υπάρχουν εμπόδια. Παράλληλα κατασκευάστηκε μία πισίνα, στην οποία λάτρευε να μπαίνει, αλλά και διάφορα παιχνίδια με τα οποία έπαιζε καθημερινά. Κάθε χρόνο λίγο πριν τις γιορτές οι φροντιστές τού έδιναν το χριστουγεννιάτικο δώρο, ένα κουτί γεμάτο λιχουδιές τις οποίες απολάμβανε! Δυστυχώς φέτος δεν πρόλαβε να απολαύσει ένα ακόμα…» καταλήγει η ανακοίνωση.
