Ως γνωστόν, 65 κεράκια σβήνει φέτος το λαοφίλητο φεστιβάλ των Καννών. Σημαδιακή η επέτειος, το πράγμα πρέπει να επικοινωνηθεί δεόντως, έτσι δεν είναι;
Με κάποια εξαιρετική αφίσα «γενεθλίων», ας πούμε, που θα απεικονίζει μια ωραία, αναγνωρίσιμη-άμα-τη-εμφανίσει και, ει δυνατόν, μυθική φάτσα του σινεμά. Τι κι αν η φάτσα που τελικώς επελέγη δεν πάτησε ποτέ το λεπτεπίλεπτό της ποδαράκι στα κόκκινα χαλιά της Κρουαζέτ; Τι κι αν στη μοναδική ταινία της που προβλήθηκε (και βραβεύτηκε) στις Κάννες (το «Όλα για την Εύα» του Μάνκιεβιτς, εν έτει 1951), η ίδια η μυθική φάτσα ουδόλως μνημονευόταν στο πρόγραμμα –ο ρόλος της ήταν δευτερεύων, βλέπετε…
Μ’αυτά και μ’εκείνα, οι διοργανωτές του φετινού φεστιβάλ επέλεξαν την ηδυπαθή φατσούλα της Μέριλιν Μονρόε –απαθανατισμένη την ώρα που, με σουφρωμένα χείλη και μισόκλειστα βλέφαρα, καμώνεται πως φυσάει το ένα και μοναδικό κεράκι στην τούρτα των δικών της 30ών γενεθλίων– για την προώθηση της επετείου.
«Πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό της, η Μέριλιν παραμένει μια μείζων φυσιογνωμία του παγκόσμιου σινεμά, ένα αιώνιο σύμβολο, της οποίας η χάρη, το μυστήριο και η δύναμη της αποπλάνησης παραμένουν αποφασιστικά σύγχρονα», σημείωνε, μεταξύ άλλων, το δελτίο Τύπου του φεστιβάλ.
Έτσι είναι, ο νεκρός… δεδικαίωται. Αν και, η ίδια η θρυλική πλατινέ σταρ έχει σφραγίσει ανεξίτηλα (και ερήμην της) τις Κάννες ήδη από το 1954: τότε που η επίδοξη γαλλο-αιγύπτια σταρ Σιμόν Σιλβά, ποζάροντας δίπλα στον Ρόμπερτ Μίτσαμ, πέταξε αυθορμήτως το σουτιέν του μπικίνι της εμπνεόμενη –κατά πως είπε αργότερα– από τα «ημερολογιακά» γυμνά της Μέριλιν…
Πηγή: tospirto.net
