Κάθε μεγάλη ταινία είναι γεμάτη με εμπόδια που ένας ήρωας πρέπει να ξεπεράσει για να πετύχει τον στόχο του. Μερικές φορές, μάλιστα, τα μεγάλα εμπόδια δεν μένουν μόνο στο σενάριο. Αντιθέτως, γίνονται μέρος της πραγματικής παραγωγής μιας ταινίας.

Όταν, μάλιστα, καθοδηγούνται από κινηματογραφιστές με μεγάλα οράματα, υψηλά πρότυπα και απίστευτους στόχους, τότε η διαδικασία της παραγωγής μιας ταινίας μοιάζει με… εφιάλτη για τους συμμετέχοντες. Όπως και αυτές που ακολουθούν παρακάτω, με την παραγωγή τους να ήταν πραγματικά μια πολύ δύσκολη υπόθεση.

Η Επιστροφή

Η Επιστροφή, του 2015, σε σκηνοθεσία Αλεχάντρο Ινιαρίτου και με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι μια αληθινή ιστορία για έναν συνοριοφύλακα που πολεμά με θάρρος τα ακραία στοιχεία και επιβιώνει με κάποιο τρόπο. Ορισμένα μέλη του πληρώματος που δούλεψαν για την ταινία την χαρακτήρισαν ως τη χειρότερη εμπειρία της καριέρας τους και «ζωντανή κόλαση», αναφέρει το ranker.com. Υπήρχαν οι εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες αλλά και η παράλογη, για πολλούς, επιθυμία του σκηνοθέτη να γυρίσει την ταινία με χρονολογική σειρά με αποτέλεσμα αρκετά μέλη του πληρώματος να μην αντέξουν τη δοκιμασία και να σταματήσουν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Τελικά, όμως, όλα φάνηκαν να λειτουργούν, καθώς τόσο ο Ντι Κάπριο όσο και ο Ινιαρίτου κέρδισαν από ένα βραβείο Όσκαρ για τις προσπάθειές τους, με την ταινία να σημειώνει τεράστια επιτυχία στο box- office.

Τιτανικός

Η επική ιστορία αγάπης του Τζέιμς Κάμερον (που εκτυλίσσεται σε ένα πλοίο «που δεν βυθίζεται») έπρεπε να ξεπεράσει πολλά εμπόδια, τα οποία δημιουργήθηκαν κυρίως από τον σκηνοθέτη. Η παραγωγή του Κάμερον, που άγγιξε τα 200 εκατομμύρια δολάρια για την ολοκλήρωσή της -η πιο δαπανηρή εκείνη την εποχή- απαιτούσε την κατασκευή ενός στούντιο 6 στρεμμάτων, που περιείχε μια δεξαμενή νερού 64 εκατομμυρίων λίτρων και είχε ένα αντίγραφο του πραγματικού Τιτανικού μήκους 300 μέτρων περίπου. Ο Κάμερον απέκτησε, επίσης, τη φήμη ότι δεν ήταν πολύ φιλικός προς τους ηθοποιούς, καθώς τους ανάγκαζε να κολυμπούν σε πολύ κρύο νερό για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η ηθοποιός Κέιτ Γουίνσλετ, μάλιστα, έχει δηλώσει για την εμπειρία της με τον Κάμερον πως «Θα έπρεπε να με πληρώσεις πολλά χρήματα για να ξανασυνεργαστώ με τον Jim. Ήταν δύσκολο να συγκεντρωθώ όταν φώναζε και ούρλιαζε». Ο Τιτανικός, τελικά, κέρδισε συνολικά 11 Όσκαρ το 1998, συμπεριλαμβανομένων των βραβείων Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας.

Η Λάμψη

Οι ιστορίες που έχουν βγει σχετικά με τη μαγνητοσκόπηση του αριστουργήματος του Στάνλεϊ Κιούμπρικ του 1980 είναι θρυλικές, αναφέρει το ranker.com. Ο Κιούμπρικ είναι γνωστός ως τελειομανής, ένας από τους πιο σχολαστικούς σκηνοθέτες στην ιστορία του Χόλιγουντ. Είναι επίσης γνωστός ως σκηνοθέτης πολλαπλών λήψεων, τραβώντας συχνά σκηνές ξανά και ξανά, μέχρι να τις θεωρήσει τέλειες. Για παράδειγμα, η περίφημη, αλλά πολύ σύντομη, σκηνή «Here’s Johnny», όπου ο Τζακ Τόρενς, που τον υποδύθηκε ο Τζακ Νίκολσον, καταστρέφει μια πόρτα με ένα τσεκούρι, χρειάστηκε τρεις ημέρες για να ολοκληρωθεί, καταστρέφοντας περισσότερες από 60 πόρτες.

Η παραγωγή της ταινίας τρόμου έπρεπε να διαρκέσει μόνο 100 ημέρες, ενώ τελικά ξεπέρασε και τον διπλάσιο χρόνο, φτάνοντας τις 250. Ο Κιούμπρικ, μάλιστα, φέρεται να ήταν τόσο σκληρός με την ηθοποιό Σέλεϊ Ντιβάλ (υποδυόταν τη σύζυγο του Νίκολσον) που τα μαλλιά της άρχισαν να πέφτουν και σχεδόν υπέστη νευρική κρίση. Τέλος, ακόμη ένας παράγοντας που δυσκόλεψε αρκετά την παραγωγή της ταινίας ήταν και το γεγονός ότι ο Κιούμπρικ αποφάσισε να γυρίσει την ταινία με χρονολογική σειρά, κάτι που την κατέστησε εξαιρετικά χρονοβόρα.