To Lordoftheseries.gr παρακολούθησε και έκανε ένα review για την επιτυχημένη μεξικανική σειρά του Netflix Ποιος σκότωσε τη Σάρα η οποία για πολύ καιρό ήταν στο τοπ 10 του ελληνικού Netflix.
Ακολουθεί η το review της δεύτερης σεζόν.
Η σειρά συνεχίζει από το σημείο που μας άφησε η 1η σεζόν, με ένα νέα μεγάλο μυστήριο να “αιωρείται” στην ατμόσφαιρα. Ο Alex, σοκαρισμένος από μία νέα ανακάλυψη, πρέπει να συνεχίσει την έρευνα για την αποκάλυψη του δολοφόνου της αδελφής του, Sara, ενώ έχει νέους “βραχνάδες” να τον εμποδίζουν.
Το σκηνικό με το υπόλοιπο cast είναι πάνω-κάτω το ίδιο με την 1η σεζόν. Ο Rodolfo είναι χαμένος στις σκέψεις και τις ενοχές, ο José María και ο Lorenzo έχουν τα θεματάκια τους (ή και θεματάρες) ενώ η Elisa καλείται να πάρει ριζικές αποφάσεις. Οι γονείς τους θα τραβήξουν χωριστούς δρόμους, με τις πορείες τους να είναι αυτές που περιμένουμε για τον έναν, ενώ για τον άλλον “πέφτουμε” από τα σύννεφα.
Το σημείο-κλειδί της υπόθεσης είναι η γνωριμία μας με την νεαρή Sara, που ενίοτε βλέπαμε και στην 1η σεζόν, αλλά ποτέ δεν γνωρίσαμε εις βάθος. Αυτό πλέον συμβαίνει, μιας και ανακαλύπτουμε το κορίτσι για το οποίο έγιναν όλα και οι απαντήσεις που παίρνουμε είναι τρομαχτικές. Στο προσκήνιο έρχονται πρόσωπα του παρελθόντος, όπως η Marifer και ο Nicandro, που έχουν πολλά και διάφορα κίνητρα στο παρόν.
Στο τέλος της μέρας (και της σεζόν) η δικαιοσύνη δεν αποδίδεται πλήρως και σε όλους, οι χαρακτήρες δεν παίρνουν ό’τι τους αξίζει (καλό ή κακό) και το ερώτημα για το ποιος επιτέλους είναι ο δολοφόνος της Σάρα…συνεχίζει να υπάρχει! Θα υπάρξει και 3η σεζόν.
Η σειρά είναι ένοχη απόλαυση, είναι ο ορισμός του binge-watching και περνάς καλά βλέποντας την. Θα ρωτήσετε γιατί δίπλα από το απόλαυση έβαλα το “ένοχη”. Εδώ είναι και το θέμα της σεζόν και της σειράς γενικότερα. Πρόκειται για μία σαπουνόπερα, με τα καλά και τα κακά της.
Το σενάριο σε αρκετές περιπτώσεις είναι “ξεχειλωμένο” και υπερβολικό, οι ερμηνείες είναι μέτριες ενώ οι σοκαριστικές ανατροπές είναι “τραβηγμένες” από παντού. Μερικές ιστορίες και ορισμένοι χαρακτήρες είναι αδιάφοροι και μη επαρκώς ανεπτυγμένοι, με αποτέλεσμα να δημιουργούν ένα νωθρό τηλεοπτικό αποτέλεσμα.
Βέβαια ο ρυθμός και οι αποκαλύψεις σε παρασύρουν σε ένα μονοπάτι, που δεν σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή όλα αυτά τα στραβά. Η μουσική “ανεβάζει” τις σκηνές, παρόλο που όλες τους είναι δραματικές και στενάχωρες και δημιουργεί ένα “εκρηκτικό” μείγμα.
Εντέλει, το Who Killed Sara? είναι αυτό: μία ένοχη απόλαυση. Σε πολλούς τομείς αποτυγχάνει, σε λιγότερους κερδίζει. Δεν χρειάζεται όμως κάτι να είναι ποιοτικό για να περάσεις καλά βλέποντας το. Στο τέλος, αυτό είναι που μετράει.
