Προφανώς η Ακαδημία Κινηματογράφου δεν θεωρεί τον Μπονγκ Τζουν Χο ηλίθιο, εξ ου και βράβευσε τον ίδιο και την ταινία «Parasite» του με τέσσερα Όσκαρ, Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, πρωτότυπου Σεναρίου και Ξενόγλωσσης Ταινίας. Προφανώς το ίδιο ισχύει και για το ΗΒΟ, που ετοιμάζει μίνι τηλεοπτική σειρά βασισμένη στην εν λόγω ταινία.

Υπήρξε ωστόσο κάποιος άλλος που τον θεώρησε ηλίθιο, όπως ο ίδιος ο σκηνοθέτης περιέγραψε στο CheatSheet: Ο αρχιτέκτονας που συμβουλεύτηκε για να φτιάξει το σπίτι των Παρκ, η δομή του οποίου ήταν καταλυτική για την εξέλιξη της ιστορίας. Ο χαρακτηρισμός δεν αφορούσε τον σκηνοθέτη προσωπικά, αλλά τον άνθρωπο που είχε απαιτήσεις που στα μάτια του αρχιτέκτονα ήταν εντελώς παράλογες.

Με «όχημα» δύο οικογένειες, τους πλούσιους Παρκ και τους περιθωριακούς Κιμ, ο Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης φτιάχνει μια ταινία που εμπίπτει ταυτόχρονα σε πολλά διαφορετικά είδη και σχολιάζει με τρόπο εκκωφαντικό τις ανισότητες των τάξεων και τις οικογενειακές σχέσεις.

Το σπίτι

Το σπίτι της οικογένειας Παρκ αποτελεί τον βασικό χώρο όπου εκτυλίσσεται η ιστορία- ακόμα και όταν αναδεικνύεται η αντιδιαστολή με το θλιβερό υπόγειο των Κιμ. Μάλιστα το κομβικό σημείο της ταινίας είναι όταν οι Κιμ εγκαθίστανται στο σπίτι των Παρκ, ενώ οι τελευταίοι έχουν φύγει εκδρομή, και κάπου εκεί τα πράγματα παίρνουν εντελώς άλλη τροπή.

Έτσι, το πολυτελές σπίτι των Παρκ έπρεπε να φτιαχτεί από το μηδέν για να υπηρετεί το σενάριο του Μπονγκ.

«Από τη στιγμή που αρχίσαμε να φτιάχνουμε το σκηνικό του πλούσιου σπιτιού, είχα πολλές απαιτήσεις. Είχα ήδη ένα βασικό πλάνο της δομής του σπιτιού στο μυαλό μου όταν έγραφα το σενάριο. Χωρίς αυτή τη συγκεκριμένη δομή ήταν σχεδόν αδύνατο να προχωρήσει η ιστορία όπως την είχα στο μυαλό μου. Επίσης υπήρχαν κάποια πράγματα που ήταν απαραίτητα για την ιστορία αναφορικά με τη δομή του σπιτιού. Όταν κάποιοι μιλούσαν σε ένα σημείο, ένας άλλος χαρακτήρας πρέπει να κρυφακούει ή να αχνοφαίνεται. Πρέπει να μπορείς λοιπόν να δεις τη σκάλα μέσα από την κεντρική είσοδο. Είχα πολλές τέτοιες απαιτήσεις» εξηγεί ο ίδιος.

Το σπίτι των Παρκ είναι το επίκεντρο της ταινίας «Parasite», αλλά ο Μπονγκ χρειάστηκε να κατασκευάσει και μερικά ακόμα σκηνικά για άλλες σκηνές της ταινίας.

«Μία άλλη δυσκολία ήταν το φτωχό σπίτι και η γειτονιά γύρω του» σημειώνει ο σκηνοθέτης. «Υπήρχαν σκηνικά που φτιάξαμε εμείς. Κι επειδή έπρεπε να πλημμυρίσουμε τη γειτονιά, φτιάξαμε μία τεράστια πισίνα, μία δεξαμενή, και την τελευταία ημέρα ρίξαμε το νερό. Μοιάζει βρόμικο αλλά ήταν πολύ καθαρό για τους ηθοποιούς».

Ο αρχιτέκτονας

Ο Μπόνγκ ζήτησε από τον παραγωγό να συνεργαστεί με αληθινούς αρχιτέκτονες για το σπίτι. Εκείνοι δεν εκτίμησαν και τόσο τις απαιτήσεις του σεναρίου.

«Η παραγωγή ζήτησε τη συμβουλή αρχιτεκτόνων για την κατασκευή του σπιτιού. Ο παραγωγός μετέφερε τα αιτήματά μου σε εκείνους και ο αρχιτέκτονας έλεγε: “Μα τι είδους ηλίθιος θα έφτιαχνε έτσι ένα σπίτι; Κανείς δεν χτίζει σπίτι έτσι”. Οπότε ο παραγωγός ερχόταν σε εμένα με αυτά τα σχόλια κι εγώ επέμενε στα αιτήματά του. Ο παραγωγός υπέφερε ανάμεσα σε μένα και τον αρχιτέκτονα. Τελικά το σπίτι βγήκε υπέροχο και είχα όλη τη δομή και την κατασκευή που απαιτούσε η ιστορία» εξηγεί ο Μπονγκ.

Η σκηνή του σεξ

Μία χαρακτηριστική σκηνή που αξιοποιούσε το ντιζάιν του σπιτιού στην πλοκή της ταινίας ήταν αυτή που οι Κιμ κρύβονταν στο υπνοδωμάτιο ενώ οι Παρκ έκαναν σεξ.

«Στην πραγματικότητα είναι πολύ σπάνιο πλούσιοι και φτωχοί να βρεθούν τόσο κοντά που να μυρίζουν ο ένας τον άλλο. Σε αυτή την ταινία υπάρχουν καταστάσεις που έρχονται πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, μέσω των μαθημάτων, της φροντίδας του σπιτιού και της οδήγησης.

Κι αυτή η σκηνή σεξ είναι ο κολοφώνας αυτής της παράξενης εγγύτητας. Δεν έχει να κάνει πραγματικά με το σεξ. Έχει να κάνει με την οικογένεια που κρύβεται κάτω από το τραπέζι και κρυφοκοιτάει αυτή την πολύ προσωπική πτυχή της ιδιωτικής ζωής. Γι’ αυτό πίστευα πως θα έδινε μια πολύ δυνατή ένταση στην ταινία».