Έργα που παρέμειναν ξεχασμένα για πάνω από τέσσερις δεκαετίες στο ατελιέ του ζωγράφου Δημοσθένη Κοκκινίδη, λησμονημένα ρολά ζωγραφικής, συνθέτουν έκθεση που οργανώνεται στο Μουσείο Μπενάκη. Η πλειονότητα των έργων από τα λησμονημένα ρολά, αφορά στην επταετία της Χούντας, η οποία αποτελεί και ζωγραφικά για τον Κοκκινίδη μια ξεχωριστή περίοδο.
«Μα τι άλλο να ζωγράφιζα; Νεκρές φύσεις για να μην ενοχλούνται;» λέει ο ζωγράφος, εξιστορώντας το περιστατικό, όταν ο υπουργός Πολιτισμού της χούντας Τσάκωνας, επισκέφθηκε τη γκαλερί Ζουμπουλάκη που φιλοξενούσε έκθεση του: «Γιατί ο Κοκκινίδης ζωγραφίζει φυλακισμένους;», ρώτησε, και η Ζουμπουλάκη απάντησε: «Βγάλτε τους φυλακισμένους από τη φυλακή και ο Κοκκινίδης θα ζωγραφίσει νεκρές φύσεις».
«Πρέπει να επιμείνουμε όλοι μας εναντίον κάθε ολοκληρωτικής συμπεριφοράς από επίσημες κυβερνήσεις» τονίζει ο καλλιτέχνης.
Η έκθεση περιλαμβάνει 40 ζωγραφικά έργα της περιόδου 1952-1974 και ανήκουν σε διαφορετικές θεματικές ενότητες του καλλιτέχνη. Συγκεκριμένα, πρόκειται για 14 έργα από την περίοδο των σπουδών του, 6 έργα από τις «Συνοικίες», ένα από το «Βιετνάμ» και 18 από τη «Χούντα». Εξαίρεση ως προς το χρονολογικό πλαίσιο της έκθεσης, αποτελεί ένα έργο του 1989 από τη σειρά «Οδύσσεια».
Τα πρώιμα έργα του καλλιτέχνη αποτελούν πρόσφορο έδαφος για αναζήτηση των αρχικών διδαγμάτων, ερεθισμάτων και επιρροών, που διαμόρφωσαν το μεταγενέστερο ύφος του. Συνολικά βρέθηκαν σε ρολά, 30 σπουδές με χρώμα, από τις οποίες ο Δημοσθένης Κοκκινίδης θεωρεί ότι μόνον οι 14 «ίσως παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον» για να εκτεθούν, ενώ τα υπόλοιπα έργα παραμένουν προς το παρόν ατελάρωτα και παρουσιάζονται σε προθήκη.
Η αποτύπωση των προσφυγικών, αποτελεί θεματικά την πρώτη ζωγραφική περίοδο του Κοκκινίδη. Πρόκειται για μια βιωματική αφήγηση της προπολεμικής Ελλάδας, που την ξεκινά περίπου το 1958, όταν τελειώνει την ΑΣΚΤ, και την κλείνει στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Η ενότητα «Συνοικίες», ή αλλιώς «Γειτονιές», απεικονίζει τα προσφυγικά που χτίστηκαν για τους ξεριζωμένους Έλληνες της Μικράς Ασίας. Τα προσφυγικά αποτελούν παιδική ανάμνηση και βίωμα του καλλιτέχνη, ο οποίος μεγάλωσε και έζησε σε ένα από αυτά έως τις αρχές της Κατοχής. Παράλληλα, με την τελευταία ενότητα απεικόνισης των προσφυγικών συνοικιών, το ενδιαφέρον του Κοκκινίδη στρέφεται σε έντονα φορτισμένα πολιτικά γεγονότα, με εγχώριο αλλά και διεθνή κοινωνικό αντίκτυπο, όπως είναι η αμερικανική εισβολή στο Βιετνάμ. Η «Οδύσσεια» αποτελεί μια θεματική ενταγμένη στις «Θάλασσες», που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, αλλά στη συνέχεια ακολούθησε αυτόνομη πορεία ως ενότητα. Με τις «Θάλασσες» ξεκινά η πολιτικά αποστασιοποιημένη πλέον, πορεία του Κοκκινίδη. Η ανθρώπινη μορφή εξακολουθεί να έχει βαρύτητα στη ζωγραφική του αλλά βρίσκεται εφεξής σε άμεση συνάρτηση με τη φύση.
Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Κωνσταντίνος Φιολάκης σε συνεργασία με τον Δημοσθένη Κοκκινίδη, τον συντονισμό της έκθεσης η Ιωάννα Μωραΐτη, υπεύθυνη του Αρχείου της Πινακοθήκης Γκίκα του Μουσείου Μπενάκη – και τον σχεδιασμό της έκθεσης, η Ελευθερία Γκούφα, συντηρήτρια του Μουσείου Μπενάκη.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στον 1ο όροφο του κτηρίου της οδού Πειραιώς και θα διαρκέσει έως τις 31 Ιανουαρίου 2016.
