Ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης Ολιβιέ Βεράν δήλωσε πως υπάρχουν «εύλογες αμφιβολίες» αναφορικά με «τις συνθήκες» της συντριβής του αεροπλάνου στην οποία ανακοινώθηκε πως έχασε τη ζωή του ο επικεφαλής της μισθοφορικής οργάνωσης Βάγκνερ Γεβγκένι Πριγκόζιν, ο οποίος είχε ηγηθεί τον Ιούνιο της ένοπλης ανταρσίας στη Ρωσία.

Την Τετάρτη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, δήλωσε πως «λίγα πράγματα συμβαίνουν στη Ρωσία χωρίς να εμπλέκεται κάπως ο Πούτιν». Ερωτηθείς σχετικά από το δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο France 2, ο Ολιβιέ Βεράν σχολίασε: «είναι κατ’ αρχήν μια αλήθεια την οποία μπορούμε να διαπιστώσουμε».

«Δεν γνωρίζουμε ακόμη τις συνθήκες στις οποίες συνέβη αυτή η συντριβή. Μπορούμε όμως να έχουμε εύλογες αμφιβολίες», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αποφεύγοντας να πει ρητά πως το δυστύχημα αυτό φέρει το «σημάδι» του Κρεμλίνου.

Για τον Βεράν, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν είναι πριν απ’ όλα «ο άνθρωπος για τις βρωμοδουλειές του Πούτιν». «Αυτά που έκανε συνδέονταν άρρηκτα με την πολιτική του Πούτιν, ο οποίος του είχε αναθέσει την ευθύνη να πραγματοποιεί αυτές τις βαναυσότητες επικεφαλής του ομίλου Βάγκνερ», πρόσθεσε. «Ο Πριγκόζιν αφήνει πίσω του μαζικούς τάφους. Αφήνει πίσω του ένα χάος σε μεγάλο μέρος του πλανήτη, σκέπτομαι την Αφρική, την Ουκρανία, την ίδια τη Ρωσία», επέμεινε.

Υπενθυμίζεται πως τον Ιούνιο, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, άλλοτε στενός συνεργάτης του Βλαντιμίρ Πούτιν και επικεφαλής της μισθοφορικής οργάνωσης Wagner, το «μακρύ χέρι» του Κρεμλίνου σε πολλές εμπόλεμες ζώνες, ηγήθηκε μιας ένοπλης ανταρσίας ξεκινώντας με τους μαχητές του μια πορεία προς τη Μόσχα.

Τελικά η ανταρσία τερματίστηκε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να επιτρέπει στον  Γεβγκένι Πριγκόζιν να φύγει για τη Λευκορωσία. Ο πρόεδρος της Ρωσίας, χωρίς να τον κατονομάσει, τον είχε χαρακτηρίσει προδότη, ωστόσο η αρχική παθητική του στάση είχε προκαλέσει πολλά ερωτήματα.

Μάλιστα, παρασκηνιακά, πυροδοτήθηκε και μια συζήτηση για το μέλλον του ίδιου του Ρώσου Προέδρου. Ένας ηγέτης αδύναμος να ελέγξει τη χώρα του, που αμφισβητείται σε τέτοιο βαθμό αλλά δεν μπορεί να αντιδράσει, αποτελεί ένα «θανάσιμο αμάρτημα» για τη ρωσική ολιγαρχία. Για αυτό πολλοί έκαναν λόγο για την «αρχή του τέλους του Πούτιν».