Τα Oni (δαίμονες) και τα Υurei (φαντάσματα) έχουν σφυρηλατήσει την ιαπωνική προφορική και γραπτή παράδοση εδώ και αμέτρητους αιώνες, την ίδια στιγμή που η παραγωγή ιστοριών με νέα πνεύματα δεν σταμάτησε ποτέ.
Κι έτσι ο πολιτισμός της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου παραμένει κατάσπαρτος από απόκοσμες απειλές και ζοφερά τελώνια που καραδοκούν συνεχώς για ανθρώπινο αίμα.
Από ζηλιάρες συζύγους που η οργή τις μετέτρεψε σε ολοζώντανα Oni μέχρι και εξώκοσμα πλάσματα που σαφώς δεν θα ήθελες να συναντήσεις στο διάβα σου, ιδού η ανατριχιαστική μυθολογία της ιαπωνικής κουλτούρας…
Kiyohime
Η νεαρή γυναίκα περιφρονήθηκε από τον εραστή της, έναν ιερέα επ ονόματι Anchin, και όταν κατάλαβε ότι ο τύπος ήταν έτοιμος να την εγκαταλείψει οριστικά, μεταμορφώθηκε σε ερπετό ακολουθώντας κατά πόδας τη βαρκούλα του στο ποτάμι. Αηδιασμένος και κατατρομαγμένος από τη φιδίσια μεταμόρφωση της καλής του, ο ιερέας αναζήτησε άσυλο σε μοναστήρι, όπου οι μοναχοί τον έκρυψαν λέει κάτω από την καμπάνα. Με μύτη όμως που δεν λαθεύει, το φίδι τύλιξε την καμπάνα και τη χτυπούσε δυνατά με την ουρά του, πριν εκπνεύσει φλόγες πάνω της, λιώνοντάς τη και κάνοντας τον εραστή φλαμπέ…
Yuki-Οnna (Γυναίκα του Χιονιού)
Πολλές οι εκδοχές του συγκεκριμένου μύθου, αν και η δημοφιλέστερη κάνει λόγο για μια γυναίκα με λευκό δέρμα, λευκό κιμονό και μαύρο μαλλί που εμφανίζεται στις χιονοθύελλες να ίπταται πάνω από το χιόνι χωρίς πόδια, σωστό φάντασμα. Τρέφεται με «ανθρώπινη ουσία» εξοντώνοντας τα θύματά της φυσώντας πάνω τους παγωμένο αέρα και κατόπιν ρουφά τις ψυχές τους από το στόμα…
Shuten Dοji
Πανύψηλη και θεόρατη, έχει κόκκινο σώμα, 5 κέρατα και 15 μάτια. Δεν είναι να τη φοβάσαι πια, καθώς πρόκειται για μεσαιωνικό θρύλο που είναι πλέον τελειωμένη υπόθεση: οι σαμουράι Raikο and Hοshο τρύπωσαν στο κρησφύγετό της μεταμφιεσμένοι σε μοναχούς για να απελευθερώσουν ένα τσούρμο γυναικών που είχε απαγάγει ο δαίμονας. Το oni τους υποδέχτηκε φυσικά με ένα μπουκέτο από ανθρώπινη σάρκα και αίμα και οι μαχητές το δηλητηρίασαν με σάκε, κόβοντάς του κατόπιν το κεφάλι και σώζοντας έτσι τις αιχμαλώτους…
Yamauba
Άλλο ένα μεσαιωνικό τελώνιο της ιαπωνικής παράδοσης, οι Yamauba ήταν συνήθως ηλικιωμένες γυναίκες που είχαν τεθεί στο περιθώριο της κοινωνίας, αναγκασμένες να ζουν πια σε βουνά και λαγκάδια, γι’ αυτό και απέκτησαν τη συνήθεια να τρέφονται με ανθρώπινη σάρκα. Συνήθιζαν να προσφέρουν άσυλο σε άστεγες γυναίκες και εγκυμονούσες, τρώγοντας κατόπιν τα νεογέννητα, αν και δεν ήταν εκλεκτικές στο φαΐ τους, κατασπαράσσοντας αδιακρίτως όσους έφερνε το κακό συναπάντημα στην πόρτα τους. Και βέβαια οι Yamauba είχαν άλλο ένα στόμα κάτω από τα μαλλιά τους, φυσικά!
Uji no hashihime (Η Γυναίκα της Γέφυρας Uji)
Άλλη μια παραμελημένη σύζυγος, αυτή δεήθηκε σε κακιά θεότητα να τη μεταμορφώσει σε oni ώστε να κατασπαράξει τον αντρούλη της, την αντίζηλο αλλά και όλους τους γνωστούς και φίλους. Για να το καταφέρει αυτό, έπρεπε βέβαια να πλένεται στα νερά του ποταμού Uji για 21 ημέρες, να χωρίσει τα μαλλιά της σε 5 τούφες που μετατράπηκαν σταδιακά σε κέρατα, να βάψει κόκκινο το σώμα της και να επιδοθεί σε ένα σαφάρι φονικών για να πάρει έτσι την εύνοια του πνεύματος. Και βέβαια, πέρα από τα προγραμματισμένα θύματά της, ήταν τόσο τρομακτική η όψη της που πέθαινε αμέσως από συγκοπή όποιος σήκωνε τα μάτια πάνω της…
Tengu
Διαβολικές οντότητες των βουνών που αρέσκονται να παίζουν ζοφερά παιχνίδια στους ανθρώπους, τα Tengu έχουν απαθανατιστεί σε αναρίθμητους θρύλους της Ιαπωνίας και μέχρι τον 14ο αιώνα θεωρούνταν ολότελα μοχθηρά. Συνήθως με τη μορφή πουλιών, δελέαζαν τους πιστούς να παρατήσουν τις αρχές του βουδισμού, έδεναν τους μοναχούς σε δέντρα και έκαιγαν κατόπιν τους ναούς, αρπάζοντας και κάνα παιδάκι στην πορεία. Οι ντόπιοι πρόσφεραν έτσι ό,τι είχαν και δεν είχαν για να τα κατευνάσουν, την ίδια ώρα που οι τελετές κατά των Tengu συνεχίζουν να εκτελούνται μέχρι και τις μέρες μας…
Oiwa
Η Oiwa ήταν παντρεμένη με έναν ρόνιν (σαμουράι χωρίς πολέμαρχο δηλαδή), τον Iemon, ο οποίος θέλησε ωστόσο να παντρευτεί την κόρη πλούσιου γαιοκτήμονα, γι’ αυτό και αποφάσισε να βγάλει από τη μέση τη νυν σύζυγο, δηλητηριάζοντάς τη. Το φαρμάκι δεν τη σκότωσε φυσικά, παρά την άφησε βαριά παραμορφωμένη (βγαλμένα μαλλιά και αριστερό μάτι), με την ίδια να σκοτώνεται λίγο αργότερα (και κατά λάθος) με ένα σπαθί. Κι έτσι το αποκρουστικό της φάντασμα άρχισε να καταδιώκει τον λεγάμενο παντού, παίρνοντας συχνά τη μορφή της νέας του συζύγου, κάτι που ανάγκασε τελικά τον ξεστρατισμένο σαμουράι να αποκεφαλίσει (και πάλι από λάθος) το νέο του στεφάνι. Το πνεύμα της Oiwa τον καταδίωξε τόσο ανηλεώς που αναγκάστηκε ο άντρας να καλωσορίσει τον θάνατο για να γλιτώσει από τη μαινάδα…
Ο δαίμονας της Γέφυρας Agi
O νταής έβαλε στοίχημα με την παρέα του ότι δεν φοβόταν να διασχίσει τον ποταμό Agi, παρά το απόκοσμο δαιμόνιο που κατοικούσε εκεί. Δεν ήξερε φυσικά ότι το πνεύμα μπορούσε να αλλάξει μορφή, κι έτσι μια ωραία γυναίκα παρουσιάστηκε στον νεαρό άντρα την ώρα που περπατούσε στη γέφυρα. Όταν κέρδισε την προσοχή του, μεταμορφώθηκε σε τρίμετρο καταπράσινο τέρας και άρχισε να τον καταδιώκει, ο τύπος όμως ξέφυγε. Όσο για το τελώνιο, δεν θα το άφηνε φυσικά έτσι: πήρε τη μορφή του αδερφού του θύματος, μπήκε στο σπίτι του, τον αποκεφάλισε και χόρεψε κατόπιν με το κεφάλι του αγκαλιά μπροστά στα εμβρόντητα μάτια της υπόλοιπης οικογένειας. Μετά εξαφανίστηκε κι αυτό ήταν όλο…
Kuchisake-Οnna (Η Γυναίκα με το Σκισμένο Στόμα)
Ο πρόσφατος αστικός μύθος (1979) μάστισε τη χώρα και έριξε τη σκιά του στη νεότερη ιστορία της Ιαπωνίας. Η Kuchisake φορά χειρουργική μάσκα και ρωτά τα παιδάκια αν τη βρίσκουν όμορφη. Αν απαντήσουν καταφατικά, βγάζει τη μάσκα, τους δείχνει την ανατριχιαστική ουλή της από αυτί σε αυτί και τα ξαναρωτά. Ο μόνος τρόπος να παραμείνεις ζωντανός είναι να δώσεις μια ασαφή απάντηση, τύπου «δείχνεις εντάξει». Μπορείς επίσης να τη δελεάσεις και με καραμελίτσες, αν και το μόνο που δεν πρέπει να κάνεις ποτέ είναι να της πεις «ναι» στη δεύτερη ερώτησή της, γιατί τότε το δαιμόνιο θα σκίσει με ξυράφι τα στόματα των παιδιών ώστε να της μοιάσουν. Γελοία ξεγελοία η ιστορία, κατατρομοκράτησε τη σύγχρονη μεταβιομηχανική Ιαπωνία…
Aka Manto (Κόκκινος Μανδύας)
Με έναν δαίμονα σχεδόν για τα πάντα, δεν θα μπορούσαν να μην υπάρχουν και μια χούφτα ειδικά για τα WC. Κι εδώ μπαίνει το δημοφιλέστατο Aka Manto, το δαιμόνιο που κατοικεί στις γυναικείες τουαλέτες και ρωτά τις κυρίες αν θα φορούσαν ποτέ έναν κόκκινο μανδύα (ή εσάρπα ή κάπα τέλος πάντων). Αν εκείνες απαντήσουν αδιάφορα «ναι», τότε το πνεύμα τους ξεσκίζει τη σάρκα στην πλάτη για να μοιάζει λες και φορούν κόκκινο παλτό! Ο δαίμονας είναι όμως παιχνιδιάρης και δεν είναι ασυνήθιστο να ρωτά αν θα φορούσες μπλε μανδύα, με την κατάφαση να ισοδυναμεί με τον άμεσο στραγγαλισμό σου. Δεν υπάρχει μάλιστα τρόπος διαφυγής, γιατί αν την ψυλλιαστείς τη δουλειά και δώσεις απάντηση ό,τι να ναι, τότε θα σε σύρει κατευθείαν στης κόλασης τα ανήλιαγα μπουντρούμια…
