Ένας πολιτικός και ένας ποιητής, είναι τα δύο από τα 46 θύματα των συγκρούσεων που αποχαιρέτησε η Οδησσός εχθές, συγκρούσεις που γίνονται ανάμεσα σε δύο διαφορετικά μοντέλα για την Ουκρανία.

Ο Βιατσεσλάβ Μάρκιν, ο πολιτικός, ήταν ένας από τους 132 βουλευτές του επαρχιακού κοινοβουλίου και ανήκε στο κόμμα του έκπτωτου προέδρου Γιανουκόβιτς.

Στην κηδεία του παρέστη αρχικά ο κυβερνήτης της Οδησσού, ο Βλαντίμιρ Νεμιρόβσκι, που αναγκάστηκε όμως στη συνέχεια να αποχωρήσει λόγω των συνθημάτων του πλήθους εναντίον του.

Ο Νεμιρόβσκι ανήκει στην ομάδα των ολιγαρχών που έχει τοποθετήσει το Κίεβο σε διάφορες πόλεις προκειμένου να χρησιμοποιήσουν το ταλέντο τους και τα χρήματά τους για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

Ο νεκρός ποιητής ονομαζόταν Βαντίμ Νεγκατούροφ και ήταν τακτικός θαμώνας στον καταυλισμό του Κουλικόβο, της πλατείας η οποία βρίσκεται απέναντι από το κτίριο των συνδικάτων που ανεφλέγη.

Είχε τρεις κόρες. Σύμφωνα με μία από αυτές, τη Μαρία, λίγο πριν από την τραγωδία είχε γράψει ένα τραγούδι για το Αντιμεϊντάν, τις διαδηλώσεις δηλαδή των φιλορώσων. Και τα δύο «στρατόπεδα», το Μεϊντάν και το Αντιμεϊντάν, έχουν οπαδούς στην Οδησσό, όπως και σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας.

Και κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα συνέβαινε μια τραγωδία σαν κι αυτή της περασμένης Παρασκευής σε μια πόλη ανοιχτή, εμπορική, κοσμοπολίτικη, που διακρίνεται για το χιούμορ της.

Το τελευταίο μοιάζει να έχει εξαφανιστεί από την πόλη, γράφει η Πιλάρ Μπονέτ στην Ελ Παΐς, όπως αναφέρει το ΑΠΕ.

Για πρώτη φορά δεν πραγματοποιήθηκε φέτος το Φεστιβάλ Γιουμορίνα. «Η γιορτή αυτή ξεκίνησε το 1973 και οι σοβιετικές αρχές την είχαν απαγορεύσει για πολλά χρόνια, φοβούμενες τις κριτικές», λέει ο Ντμίτρι Σπινάρεφ, γενικός παραγωγός του φεστιβάλ.

«Φέτος, μετά τους θανάτους του τελευταίου Φεβρουαρίου στο Κίεβο, αποφασίσαμε να μην πραγματοποιηθεί. Δεν έχουμε όρεξη για αστεία».

Η αγωνία για το μέλλον που παρατηρείται στο Ντονέτσκ είναι αισθητή και εδώ, αλλά έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Στο Ντονέτσκ, πρωταγωνιστές είναι οι εργάτες των εργοστασίων που δεν πληρώνονται ή έχουν χάσει τις δουλειές τους, καθώς και οι μεταλλωρύχοι.

Στην Οδησσό, είναι άνθρωποι σαν τον Ιβάν Λιπτούγκα, πρόεδρο της τοπικής Ένωσης Τουρισμού. «Οι ημέρες αυτές είναι καταστροφικές για τα ξενοδοχεία μας», τονίζει, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα έλθουν στην πόλη ουκρανοί τουρίστες που δεν θα πάνε στην Κριμαία.

Στην Οδησσό, η ρωσική γλώσσα κυριαρχεί στην ιδιωτική και τη δημόσια ζωή. Η βασική σύγκρουση, λέει ο δημοσιογράφος Σεργκέι Ντεμπρόφ, είναι ανάμεσα σε μια δημοκρατική Ουκρανία και μια σοβιετική Ουκρανία. «Η μόνη εξήγηση για το ότι αλληλοσκοτώνονται οι κάτοικοι της Οδησσού είναι οι προκλήσεις των μισθοφόρων», τονίζει.

Τόσο στην Οδησσό όσο και στο Ντονέτσκ, τα κινήματα των ρωσόφιλων προωθούν ανθρώπους που προέρχονται από το πολιτικό περιθώριο και δεν έχουν οργανωτική εμπειρία.

Κυκλοφορούν επίσης φήμες ότι στην αποσταθεροποίηση εμπλέκονται και άνθρωποι από τη γειτονική Υπερδνειστερία, αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Τα πνεύματα αναμένεται να οξυνθούν περισσότερο με την επίσκεψη που σχεδιάζει να πραγματοποιήσει στην Υπερδνειστερία ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Ρογκόζιν. Ο τελευταίος θα τιμήσει στις 9 Μαΐου στο Τιράσπολ, την πρωτεύουσα τη περιοχής, την επέτειο της νίκης των Σοβιετικών στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην Οδησσό, η παρέλαση γινόταν παραδοσιακά στο Κουλικόβο, αλλά φέτος θα μετακινηθεί σε άλλες περιοχές της πόλη.