Ανείπωτης καταστροφής και φρίκης είναι οι εικόνες που έρχονται από τις Φιλιππίνες μετά το πέρασμα του τυφώνα Χαϊγιάν που άφησε στο πέρασμά του περισσότερους από 10.000 νεκρούς.
Στο νησί Λέιτε, στην Τακλομπάν, μια πόλη 220.000 κατοίκων που είναι μια απ’ αυτές που έχουν πληγεί περισσότερο από τον τυφώνα, οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον πρόσβαση σε πόσιμο νερό και τα καταστήματα τροφίμων είναι άδεια.
Οι λεηλασίες εντείνονται μέσα σε μια εικόνα καταστροφής, όπου πτώματα είναι διασκορπισμένα στους γεμάτους συντρίμμια δρόμους. Όχλος εισβάλει σε εμπορικά κέντρα και φαρμακεία και τα λεηλατεί, ενώ υπάρχουν επίσης πληροφορίες για ληστές που βάζουν στόχο οχήματα στους δρόμους.
Ο πρόεδρος Μπενίνιο Ακίνο, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στα τρία χρόνια της προεδρίας του, ανέπτυξε στρατιώτες στο Τακλομπάν για να αποκαταστήσουν την τάξη και δήλωσε πως ενδέχεται να επιβάλει στρατιωτικό νόμο ή κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
«Έχασα το σπίτι μου, έχασα τα πάντα. Θέλω να φύγω. Τα αποθέματα των τροφίμων μου θα εξαντληθούν σε δύο ημέρες», λέει η Μαρία Έλνος, μια νοσηλεύτρια στο κεντρικό νοσοκομείο της Τακλομπάν, η οποία ήταν ανάμεσα στους εκαντοντάδες ανθρώπους που προσπάθησαν χωρίς επιτυχία αργά χθες το βράδυ να φύγουν μ’ ένα στρατιωτικό αεροπλάνο C-130.
Οι εμπειρογνώμονες στην παροχή επείγουσας ανθρωπιστικής βοήθειας καλούν να μην διαπραχθούν τα ίδια λάθη που έγιναν μετά το τσουνάμι του 2004 στην Ασία και στις Φιλιππίνες, που μετρά περισσότερους από 10.000 νεκρούς, μετά το πέρασμα του τυφώνα Χαϊγιάν.
Πολλοί από τους πρωταγωνιστές στην αρωγή, όπως ο βρετανικός Ερυθρός Σταυρός, είχαν εκφράσει τη λύπη τους για τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε υπηρεσίες ή μη κυβερνητικές οργανώσεις, τη μεταφορά άχρηστου εξοπλισμού ή τροφίμων και τη δυσκολία στη διαχείριση των χρηματικών δωρεών. Εξάλλου ένα μέρος της χρηματοδότησης που προοριζόταν για την ανοικοδόμηση ουδέποτε διατέθηκε, ενώ η διαφθορά και η κακή διαχείριση εξαφάνισαν σημαντικά ποσά.
«Είναι κατ’ αρχάς θεμελιώδες οι δωρεές να χορηγούνται με περίσκεψη και σύνεση», εκτιμά ο Πολ Άρμπον, διευθυντής του Torrens Resilience Institute, ενός αυστραλιανού κέντρου έρευνας για την επείγουσα αρωγή.
Μέσα σ’ αυτό το δύσκολο πλαίσιο, «η καλή θέληση που εκδηλώνεται σχεδόν παντού στον κόσμο, παράγει μια συρροή κάθε είδους αγαθών στις κατεστραμμένες ζώνες την οποία είναι αδύνατο να διαχειριστεί κανείς, και αυτό δημιουργεί σημεία συμφόρησης στα λιμάνια και τα αεροδρόμια που εμποδίζουν μια περισσότερο στοχευμένη βοήθεια», εξηγεί.
Οι χώρες και ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν αρχίσει να στέλνουν βοήθεια στις Φιλιππίνες, ορισμένες περιοχές στο κέντρο των οποίων έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές από τον τυφώνα Χαϊγιάν. Σύμφωνα με τις αρχές, ο απολογισμός των θυμάτων μπορεί να υπερβεί κατά πολύ τους 10.000 νεκρούς, ενώ περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους.
«Είναι πολύ δύσκολο να φθάσουμε στις ζώνες που έχουν πληγεί περισσότερο. Εργαζόμαστε 24 ώρες το 24ωρο», δήλωσε ο εκπρόσωπος της UNICEF στις Φιλιππίνες Τομόο Χοζούμι.