Μια «χρήσιμη» συνάντηση διάρκειας περίπου μίας ώρας είχαν σήμερα στο Λονδίνο ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να άρουν «όλες τις αμφισημίες», σύμφωνα με τον Μακρόν.
Η συνάντηση αυτή, που οργανώθηκε πριν από την έναρξη της συνόδου του ΝΑΤΟ με φόντο τη συριακή κρίση, ήταν «καλή και ουσιώδης», είπε η Μέρκελ. Όμως «δεν μπορεί να είναι παρά η αρχή μιας μακράς συζήτησης, επειδή ο χρόνος ήταν υπερβολικά περιορισμένος», πρόσθεσε.
Η καγκελάριος της Γερμανίας είπε ότι μια νέα τετραμερής συνάντηση ενδέχεται να διεξαχθεί τον Φεβρουάριο.
Ο Μακρόν υπογράμμισε ότι οι τέσσερις ηγέτες έδειξαν ότι σαφής πρόθεσή τους ήταν «να πουν ότι προτεραιότητά τους είναι ο αγώνας κατά του Νταές (σ.σ. το αραβικό ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους) και της τρομοκρατίας στην περιοχή» της Μέσης Ανατολής. Υπήρξε επίσης «πολύ ισχυρή σύγκλιση» απόψεων μεταξύ τους όσον αφορά το θέμα των Σύρων προσφύγων στην Τουρκία και την ανάγκη εξεύρεσης μιας πολιτικής λύσης στη συριακή κρίση.
Όμως «δεν δόθηκαν όλες οι διευκρινίσεις και δεν άρθηκαν όλες οι αμφισημίες», πρόσθεσε ο Γάλλος ηγέτης, ο οποίος έχει δεχτεί σφοδρή κριτική από τον Ερντογάν που έφτασε στο σημείο να πει ότι είναι «εγκεφαλικά νεκρός».
Με την Τουρκία «υπάρχουν διαφωνίες που επιμένουν, επιλογές που δεν είναι οι ίδιες, αλλά υπάρχει η ανάγκη να προχωρήσουμε», εξήγησε.
Οι σχέσεις μεταξύ Παρισιού και Άγκυρας είναι τεταμένες το τελευταίο διάστημα, ιδίως αφότου ξεκίνησαν οι τουρκικές επιχειρήσεις εντός του συριακού εδάφους εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), συμμάχου της Δύσης στον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών. Η Άγκυρα θεωρεί τις YPG παρακλάδι του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), που το χαρακτηρίζει τρομοκρατική οργάνωση.
Ο Μακρόν είπε ότι δεν η Γαλλία δεν έχει «καμία αμφιβολία» όσον αφορά το PKK, που επίσης το θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση. Όμως εκτιμά ότι οι πολιτικές οργανώσεις που αγωνίζονται εναντίον του ΙΚ δεν θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές στο σύνολό τους, έστω και αν ορισμένες μπορεί να έχουν σχέσεις με άλλες τρομοκρατικές ομάδες. «Ξέρουμε να κάνουμε τη διάκριση μεταξύ των μεν και των δε», υπογράμμισε.
