Στολές που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα.
Δείτε τις πέντε πιο περίεργες φορεσιές μάχης…
Ουσάροι με φτερά αγγέλου
Κοιτάξτε αυτήν την εξαίσια στολή που θα έκανε οποιανδήποτε άλλη να μοιάζει βαρετή και τετριμμένη. Άνετα θα ταίριαζε σε ταινίες με δράκους και ιππότες, όμως εδώ μιλάμε για κάτι που φοριόταν στην πραγματικότητα: Είναι η πραγματική πανοπλία των Πολωνών «φτερωτών» ουσάρων, ενός στρατιωτικού σώματος που είχε κερδίσει επάξια τον τίτλο του πιο βίαιου ιππικού της Ευρώπης του 16ου και του 17ου αιώνα. Έφερναν τον όλεθρο στα ευρωπαϊκά πεδία των μαχών, ενώ παράλληλα φορούσαν και αυτά τα… αγγελικά φτερά.
Η πρακτική αυτή ξεκίνησε από απλές ζωγραφιές φτερών στις ασπίδες των ουσάρων και κατέληξε σε αυτές τις μεγάλες φτερούγες που βλέπετε, που κατασκευάζονταν από πούπουλα αετών, κύκνων, στρουθοκαμήλων ή χηνών ,τα οποία συγκολλούνταν σε ένα ξύλινο πλαίσιο στην πλάτη του ιππέα.
Κανείς δεν είναι σίγουρος γιατί φορούσαν φτερά. Κάποιοι λένε πως ο ήχος που έκαναν τα φτερά, καθώς ο αναβάτης έτρεχε, τρόμαζε τα άλογα των αντιπάλων. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως τα φτερά εμπόδιζαν να τους παγιδεύσουν με λάσο. Ωστόσο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι κάποιος πρωτοφόρεσε τα φτερά και οι υπόλοιποι ουσάροι είπαν «ναι, αυτό είναι πραγματικά εντυπωσιακό, θέλουμε και μεις!».
Οι Αζτέκοι με τις στολές ζώων
Οι Αζτέκοι ήταν ένα έθνος πολεμιστών. Κάθε άνδρας της φυλής εκπαιδευόταν για να γίνει πολεμιστής. Οι καλύτεροι κατατάσσονταν σε μια σειρά από κοινότητες επίλεκτων πολεμιστών, η κάθε μια απ’ τις οποίες φορούσε διαφορετικές και ολοένα πιο περίπλοκες στολές. Οι πολεμιστές-αετοί καλύπτονταν με φτερά και φορούσαν τεράστια κράνη που έμοιαζαν με κεφάλι (το μαντέψατε) αετού. Το κεφάλι των πολεμιστών ξεπρόβαλλε μέσα από το ανοιχτό ράμφος του κράνους. Υπήρχαν επίσης και οι πολεμιστές-ιαγουάροι, οι στολές των οποίων ήταν φτιαγμένες από τα δέρματα (ναι, το μαντέψατε κι αυτό) ιαγουάρων.
Μπορεί σε εμάς να φαίνονται αστείοι, ωστόσο γνωρίζουμε ότι στη μάχη οι «αετοί» και οι «ιαγουάροι» ήταν πραγματικά τρομακτικοί. Προκειμένου να καταταγεί κάποιος σε οποιανδήποτε από τις ομάδες, ήταν υποχρεωμένος να αιχμαλωτίσει στη μάχη τέσσερις πολεμιστές καλύτερης φήμης από αυτόν. Προσέξτε, όχι να σκοτώσει, αλλά να αιχμαλωτίσει για να θυσιαστούν.
Όχι, το πράγμα δε σταματά εδώ! Οι ακόμα καλύτεροι γινόντουσαν δεκτοί στην ομάδα των Κουατσίκουε, δηλαδή των κουρεμένων. Κάθε μέλος της ομάδας αυτής ορκιζόταν να μην κάνει ποτέ βήμα πίσω κατά τη διάρκεια της μάχης, ειδάλλως θα πέθαινε από τα χέρια των συμπολεμιστών του. Οι κουρεμένοι έβαφαν τα πρόσωπά τους μπλε, κόκκινα και κίτρινα. Επίσης ξύριζαν τα κεφάλια τους, εκτός από μια μικρή τούφα πάνω από το αριστερό αυτί.
Ναι, σίγουρα το να ορμούν εναντίον σου άνθρωποι με βαμμένα πρόσωπα, ντυμένοι ιαγουάροι ή αετοί, μπορεί να αποβεί μοναδική εμπειρία… αν όχι η τελευταία!
Ο κερασφόρος σαμουράι
Ο Χόντα Χαϊχατσίρο Τακαντάσου ήταν ένας θρυλικός σαμουράι, με το παρωνύμιο «ο πολεμιστής που ξεπερνά τον ίδιο το θάνατο». Εντάξει, μπορεί να μην είναι εύηχο παρατσούκλι, αλλά σίγουρα ο Χόντα Ταντακάτσου το άξιζε. Αν και έλαβε μέρος σε πάμπολλες μάχες, ο Χόντα δεν τραυματίστηκε ποτέ σοβαρά. Και δεν ήταν ένας από τους κλασικούς του στυλ «εσείς πηγαίνετε να πολεμήσετε ενώ εγώ κάθομαι στη σκηνή μου». Όχι, ο Χόντα βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της μάχης και φορούσε ένα τεράστιο και άμεσα αναγνωρίσιμο σύμβολο που επί της ουσίας έγραφε «εδώ είμαι, σκοτώστε με».
Όχι, αυτό που φορούσε δεν ήταν για τις τελετές – ο Ταντακάτσου με αυτό το κερασφόρο κράνος πήγαινε στη μάχη. Βέβαια, οι σαμουράι της εποχής δεν ήταν τίποτα δειλοί· δεν έτρεχαν να σωθούν όταν ο Χόντα ο Κερασφόρος ορμούσε εναντίον τους. Για την ακρίβεια, η φήμη του ήταν τόσο μεγάλη που οι περισσότεροι σαμουράι έψαχναν τον Χόντα στο πεδίο της μάχης, για να είναι οι πρώτοι που θα τον τραυμάτιζαν (ή θα τον σκότωναν, οι πιο αισιόδοξοι).
Λέγεται πως ο Χόντα φόρεσε το κράνος αυτό όταν ένα ελάφι του έσωσε τη ζωή, δείχνοντάς του οδό διαφυγής σε μια ενέδρα.
Οι Λάντσκνεχτ
Οι λάντσκνεχτ ήταν Γερμανοί μισθοφόροι του 15ου αιώνα που είχαν δύο στόχους: την καταστροφή σας και το κελάρι σας. Οι λάντσκνεχτ δε φορούσαν κάποια καθιερωμένη στολή, αλλά υποθέτουμε πως θα αρκούσε να φορέσει κάποιος ένα φανταχτερό συνδυασμό ρούχων που θα τον έκανε να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα στη μάχη. Μέρος της πληρωμής τους ήταν τα λάφυρα που μάζευαν κάθε φορά που νικούσαν. Κάποιες φορές, έπαιρναν τα ρούχα των πεσόντων αντιπάλων τους και τα προσέθεταν σε αυτά που ήδη φορούσαν.
Πολλές φορές φορούσαν μεγάλα πλατιά καπέλα, συνήθως διακοσμημένα με φτερά στρουθοκαμήλου.
Κανείς δεν προσπάθησε να επιβάλει κάποια διαφορετική στολή στους λάντσκνεχτ για δύο λόγους: Πρώτον, όλοι γνώριζαν πως τα γελοία και φανταχτερά ρούχα ήταν η μοναδική πολυτέλεια στη μίζερη – και σύντομη – ζωή ενός λάντσκνεχτ. Και δεύτερον, ρίξτε μια ματιά στα όπλα που κουβαλούσαν!
Οι Κέλτες φορούσαν την τρομακτικότερη πανοπλία: Δε φορούσαν τίποτα!
Αν έχετε δει το Braveheart, σίγουρα έχετε πάρει μια γεύση για το πώς έμοιαζαν οι αρχαίοι Κέλτες. Όπως οι Σκωτσέζοι, έτσι και οι Κέλτες πήγαιναν στη μάχη βαμμένοι μπλε για να σπείρουν τον πανικό στους εχθρούς τους. Ωστόσο, οι Κέλτες πήγαν ένα βήμα παραπέρα· έκαναν τα μαλλιά τους αγκαθωτά με πηλό, γδύνονταν τελείως και ρίχνονταν ουρλιάζοντας στη μάχη.
Αν το κοιτάξετε από μια διαφορετική σκοπιά, είναι μια μάλλον ευφυέστατη στρατηγική – θα αφήνατε το σπαθί σας να αγγίξει έναν ολόγυμνο τύπο; Ή ακόμα χειρότερα, θα αφήνατε να σας αγγίξει ο τύπος αυτός; Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για έναν απίστευτα βρόμικο Κέλτη βαμμένο μπλε!
Οι Κέλτες το έκαναν αυτό επειδή πίστευαν πως οι γενναίοι προστατεύονταν απ’ τους θεούς. Επομένως υπάρχει καλύτερος τρόπος να δείξεις το κουράγιο σου από το να βγάλεις αυτές τις εκνευριστικές πανοπλίες και να τρέξεις ολόγυμνος προς τον εχθρό;
Οι ιστορικοί θεωρούν πως οι Κέλτες πήγαιναν ολόγυμνοι στη μάχη προκειμένου να μην μολύνονται οι πληγές τους από τα βρόμικα ρούχα τους. Λογικό, αλλά σκεφτείτε λίγο και τη δική μας ερμηνεία!
