Η δραστηριότητα της Τουρκίας σε όλα τα ζητήματα που διατηρεί ανοιχτά με τη διεθνή κοινότητα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ «προδίδουν» μια βιασύνη από πλευράς της Άγκυρας. Αυτό θα μπορούσε να σχετίζεται με πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η ανάγκη του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να δείξει στο εσωτερικό πως εξακολουθεί να είναι ισχυρός, καθώς πλέον ορθώνονται πολλές φωνές που τον αμφισβητούν.
Όπως αναφέρει το news.gr, η Άγκυρα χρειάζεται γρήγορα αποτελέσματα σε πολλά επίπεδα γιατί αλλιώς αντιμετωπίζει το φάσμα απωλειών τόσο στο οικονομικό όσο και το πολιτικό πεδίο.
Ο γνωστός διεθνολόγος και Γενικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, Κωνσταντίνος Φίλης, αναλύει τους φόβους του Ερντογάν και της Τουρκίας και αιτιολογεί τις κινήσεις της.
«Κοιτάξτε ως προς την Ανατολική Μεσόγειο τα πράγματα είναι πολύ στριμωγμένα για την Τουρκία.
Είναι δεδομένο πως αυτή την στιγμή η Άγκυρα έχει ρίξει όλα τα χαρτιά της στο τραπέζι στην Ανατολική Μεσόγειο και επιδιώκει μια γρήγορη χρονικά λύση για να αποφύγει την επιμήκυνση του ζητήματος που θα είχε αρνητικό αντίκτυπο. Η προσπάθειά της, να πιέσει περαιτέρω την Κύπρο να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να αποδεχθεί de facto και de jure την συνδιαχείριση με τους Τουρκοκύπριους και την πρόσβαση επί της ουσίας της Τουρκίας στην χρησιμοποίηση των υδρογονανθράκων, αν κρατήσει καιρό η Άγκυρα θα αρχίσει να καταγράφει ζημιές και στο οικονομικό επίπεδο καθώς η παρουσία των πλωτών γεωτρύπανων έχει ένα κόστος περίπου 100.000 δολάρια την ημέρα ανά γεωτρύπανο αλλά και πολιτικά καθώς όσο συνεχίζεται αυτό είναι προφανές ότι στην Ευρώπη θα αρχίσει να ωριμάζει η ιδέα επιβολής πιο σκληρών κυρώσεων απέναντι στην Τουρκία».
Ο κ. Φίλης μίλησε και για το πώς διαμορφώνονται οι διεθνείς σχέσεις της Άγκυρας.
«Η Άγκυρα αυτή την στιγμή αψηφά την διεθνή κοινότητα, την ΕΕ, τις ΗΠΑ, προσδοκώντας πως πολύ γρήγορα θα καταφέρει τον σκοπό της.
Αν ο σκοπός της δεν επιτευχθεί γρήγορα τα άλλα μέρη θα υποχρεωθούν να κινηθούν με ένα τρόπο διαφορετικό. Δηλαδή η ΕΕ δεν μπορεί να μένει με σταυρωμένα τα χέρια ενώ η Τουρκία συνεχίζει αυτή την πολιτική. Θα πρέπει με κάποιο τρόπο να την φρενάρει. Υπάρχουν βέβαια τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Υπάρχει μια αλληλεξάρτηση σε διάφορα κομμάτια όπως της μάχης κατά της τρομοκρατίας, την ασφάλεια, το μεταναστευτικό, οι εμπορικές σχέσεις ακόμα και της ενέργειας.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχει και η ανάγκη να μπει ένα μέτρο, ένα φρένο απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, διότι δεν μπορεί να συνεχίζει η Άγκυρα αυτή την συμπεριφορά απέναντι σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ και αυτή να φαίνεται αμήχανη και αδύναμη. Υπάρχει και μια ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και μην ξεχνάτε πως μετά τις εκλογές έχουμε άλλους συσχετισμούς στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Δεν είναι εύκολο για τους Ευρωπαίους να κάνουν τα στραβά μάτια και να επιβάλει κυρώσεις που είναι ήπιες και να αφήνει ουσιαστικά την Τουρκία να της βγάζει την γλώσσα».
Πώς δικαιολογούνται όμως οι κινήσεις του Ερντογάν;
«Ο Ερντογάν είναι σε μια βιασύνη γιατί πρέπει να δείξει στο εσωτερικό του αποτελέσματα, πρέπει να δείξει στο εσωτερικό ότι η Τουρκία την οποία περιγράφει στο αφήγημά του είναι η περιφερειακή δύναμη που ορίζει τις εξελίξεις. Προς το παρόν αυτό δεν συμβαίνει. Δεν μιλάω για αυτούς τους οποίους ήδη πιστεύουν στον Ερντογάν ή ακούν μόνο τα media που ελέγχει και ελέγχει περίπου το 90% αυτών. Αναφέρομαι σε αυτούς οι οποίοι έχουν πιο κριτική σκέψη. Δεν είναι εύκολο να τους πείσει ότι υπάρχουν αποτελέσματα. Βλέπουμε ότι στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκεται εκτός των εξελίξεων. Άρα λοιπόν θα πρέπει να έχει γρήγορο αποτέλεσμα για να μπορέσει και να μην υποστεί μεγάλη ζημιά οικονομική και πολιτική με την πολιτική των πλωτών γεωτρύπανων που εφαρμόζει και όλα όσα κάνει προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα αίσθημα ασφυξίας στην Κύπρο.
Δείτε πώς αντιμετώπισε το ζήτημα της άφιξης κομματιών των S-400. Οι οπαδοί του βγήκαν στους δρόμους και πανηγύριζαν σαν να είχε πάρει η Τουρκία το παγκόσμιο κύπελλο.
Βγήκε ο Ερντογάν και είπε ότι “οι άλλοι νόμιζαν ότι εγώ μπλοφάρω και τώρα απέδειξα ότι αυτό που λέω το εννοώ και ακολουθούμε μια ανεξάρτητη πολιτική”.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν για το αφήγημα του Ερντογάν και τις πιέσεις που δέχεται από πολιτικούς του διαμετρήματος του Μπαμπατζάν και του Γκιουλ. Είναι σημαντικό για αυτόν να αποδείξει πως είναι αποτελεσματικός. Τα πράγματα στην Συρία είναι δύσκολα, οι σχέσεις με την ΕΕ και τις ΗΠΑ είναι πολυπαραγοντικές καθώς δεν είναι μόνο ένα θέμα που τις επηρεάζει. Η ανατολική Μεσόγειος είναι που έχει στρέψει το βλέμμα του, τόσο γιατί φοβάται ότι μπορεί να δημιουργηθούν τετελεσμένα οριστικά και αμετάκλητα σε βάρος της Τουρκίας και αυτό θέλει να το αποτρέψει όσο και επειδή θέλει να δείξει την εικόνα πως είναι η περιφερειακή δύναμη που ότι λέει γίνεται σεβαστή από φίλους και αντιπάλους. Ότι στην Ανατολική Μεσόγειο “περιφρονώ τις πιέσεις των Αμερικανών και των Ευρωπαίων και εφαρμόζω την πολιτική μου απερίσπαστα και δηλώνω παρουσία”».
