Ο πρώην αντι-κομμουνιστής ακτιβιστής, που υπερηφανεύεται για τη δημιουργία ενός «ανελεύθερου κράτους», βασίζεται στο φόβο για τους πρόσφυγες, τους τρομοκράτες, τους μουσουλμάνους, την απόρριψη της πολυπολιτισμικότητας και συμπάθεια προς τη Ρωσία του Πούτιν.

Αυτά γράφει η εφημερίδα «The Times» για τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, σημειώνοντας πως αυτός δημιούργησε το πρότυπο για το λαϊκισμό που σαρώνει τις δυτικές δημοκρατίες

Ο Στηβ Μπάνον, ο πρώην σύμβουλος του Τραμπ που επιδιώκει να δημιουργήσει εθνικιστική συμμαχία σε όλη την Ευρώπη, τον ονόμασε «Τραμπ πριν τον Τραμπ», προσθέτει το δημοσίευμα, αποσπάσματα του οποίου αναμεταδίδει το ΑΜΠΕ. Ο Όρμπαν ήταν ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που ενέκρινε την εκστρατεία του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου το 2016.

Χθες το βράδυ, ανταμείφθηκε τελικά από τον Πρόεδρο με μια δεξίωση στο Λευκό Οίκο. Υπάρχει όμως μια ειρωνεία στη στάση του Όρμπαν απέναντι στη μετανάστευση, καθώς κλείνει τα σύνορα και ζητεί έναν «άξονα κατά της μετανάστευσης» με άλλους λαϊκιστές στην Ευρώπη. Η Ουγγαρία είναι το κλασικό παράδειγμα μιας χώρας που χρειάζεται εισροή ανθρώπων για να στηρίξει τον γερασμένο και συρρικνούμενο πληθυσμό της, που μειώνεται κατά 32.000 πολίτες το χρόνο χάρη στο χαμηλό επίπεδο των γεννήσεων και τη μετανάστευση των νέων.

Ωστόσο, ο Όρμπαν ξοδεύει κρατικά χρήματα σε οικογένειες με την ελπίδα να κατασκευάσει ένα baby boom, με φθηνά στεγαστικά δάνεια και απαλλαγή από το φόρο εισοδήματος για μητέρες με τέσσερα παιδιά. Όμως, καθώς η οικονομία επιταχύνεται και οι μισθοί αυξάνονται, παρατηρείται οξεία έλλειψη εργατικού δυναμικού. Η απάντησή του ήταν να επιτρέψει στις εταιρείες να ζητήσουν 400 ώρες ετήσιας υπερωριακής απασχόλησης από το προσωπικό με καθυστέρηση μισθών για έως και τρία χρόνια, αλλά αυτή η πρακτική χαρακτηρίστηκε ως «δουλεμπόριο» και προκάλεσε διαμαρτυρίες. Πριν από την μεταμόρφωσή του σε εθνικιστή, ο Όρμπαν παραδεχόταν ότι η Ουγγαρία χρειαζόταν μια ένεση τεσσάρων εκατομμυρίων μεταναστών. Τώρα χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και τη θρησκεία για να παρουσιάζει τον εαυτό του ως πατριώτη, ενώ σπέρνει τη διχόνοια. Όπως πολλοί λαϊκιστές, είναι υποκριτής, η κακοήθης επιρροή του οποίου υπονομεύει την ευημερία του έθνους του, γράφουν οι Times.