«Εδώ κανείς δεν είναι υπεύθυνος για τίποτε. Ολοι είναι διεφθαρμένοι». Η οργή των Ισπανών απέναντι στον πολλαπλασιασμό των σκανδάλων διαφθοράς αυξάνεται κάθε μέρα στις διαδηλώσεις κατά της λιτότητας, φέρνοντας στο φως τα κενά του συστήματος ελέγχου της λειτουργίας της δημοκρατίας.

«Υπάρχουν 200 έως 300 αιρετοί που ερευνώνται από τη δικαιοσύνη για διαφθορά και εντοπίζονται σε πέντε περιοχές της χώρας: την Καταλονία, που κυβερνάται από εθνικιστική κυβέρνηση, τις Βαλεαρίδες, τη Βαλένθια και τη Γαλικία, που κυβερνώνται από τη δεξιά, καθώς και την Ανδαλουσία, που κυβερνάται από την αριστερά, εξηγεί ο πρόεδρος του ισπανικού τμήματος της οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια (Transparency Internationl) Χεσούς Λιθκάνο.

Αν και αυτός αριθμός δεν αντιπροσωπεύει παρά μία μειοψηφία των 50.000 αιρετών της χώρας, η κατάσταση είναι ανησυχητική και ζητεί επειγόντως απάντηση».

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, οι υποθέσεις διαφθοράς, που αφορούν τις περισσότερες φορές τοπικούς πολιτικούς αξιωματούχους, έπληξαν και τη δημοτικότητα του βασιλιά Χουάν Κάρλος, μετά την εμπλοκή του γαμβρού του Ινιάκι Ουρντανγκαρίν σε υπόθεση διαφθοράς στις Βαλεαρίδες.

Το τελευταίο χρονικά σκάνδαλο έριξε τη σκιά της υποψίας στην ίδια την κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι, αφού αυτήν την φορά ο οικονομικός υπεύθυνος του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος Λουίς Μπαρθένας κατηγορείται ότι μοίραζε επί δύο δεκαετίες «φακελάκια» με ποσά 5.000 έως 15.000 ευρώ σε στελέχη του κόμματος.

Τα σημερινά στελέχη αρνήθηκαν κατηγορηματικά την εμπλοκή τους στην υπόθεση και πήραν τις αποστάσεις τους από τον Λουίς Μπαρθένας, ο οποίος ήταν κάτοχος τραπεζικού λογαριασμού στην Ελβετία ύψους 22 εκατομμυρίων ευρώ το 2009.

«Εδώ και τρεις εβδομάδες οι άνθρωποι έιναι πολύ, πολύ οργισμένοι και οι πολιτικοί πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπ΄όψιν», προειδοποιεί ο Χεσούς Λιθκάνο.Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε την Κυριακή στην εφημερίδα ABC τρεις στους τέσσερις Ισπανοί θεωρούν ότι η πολιτική διαφθορά αυξάνεται στη χώρα και ότι η δικαιοσύνη επιφυλάσσει για τους πολιτικούς ευνοϊκότερη μεταχείριση σε σχέση με τους άλλους πολίτες.

Η κυβέρνηση που βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο δημοτικότητας στις δημοσκοπήσεις ανακοίνωσε την άνοιξη του 2012 σχέδιο νόμου για τη διαφάνεια στην πολιτική ζωή. Πρόσφατα, πρότεινε στα άλλα πολιτικά κόμματα ένα σύμφωνο κατά της διαφθοράς, για την αντιμετώπιση των κενών στη λειτουργία της ισπανικής δημοκρατίας, η οποία στηρίζεται στην αυτόνομη διακυβέρνηση των 17 ισπανικών περιφερειών και τον περιορισμένο έλεγχο του κεντρικού κράτους επί των οικονομικών υποθέσεων των περιφερειών, σύστημα που ευθύνεται εν μέρει για την δημοσιονομική εκτροπή της χώρας.

Σύμφωνα με τον Χεσούς Λιθκάνο, «είναι επείγον τα πολιτικά κόμματα να δημοσιεύσουν τα στοιχεία της οικονομικής τους κατάστασης και τις πηγές της χρηματοδότησής τους», όπως ήδη συμβάνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Αλλά το κυριότερο είναι ότι «υπάρχει μεγάλη ανάμειξη των πολιτικών κομμάτων στους ανώτερους θεσμούς του κράτους» και τα όργανα ελέγχου, όπως το Συνταγματικό Δικαστήριο και το Ελλεγκτικό Συνέδριο, λέει ο πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας.

Πρέπει επίσης να τεθεί τέλος στο σύστημα που επιτρέπει στα πολιτικά κόμματα να ελέγχουν τη διαχείριση ταμιευτηρίων όπως η Bankia, η οποία σώθηκε από την πτώχευση με τα χρήματα των φορολογουμένων.

Ο ισπανός φορολογούμενος, ο οποίος υφίσταται τις επιτπώσεις της πολιτικής λιτότητας, με την ανεργία να ξεπερνά το 26%, πιστεύει ότι οι πολιτικοί δεν είναι σε θέση να επιλύσουν την κρίση και ότι τα μέλη της πολιτικής τάξης αλληλοπροστατεύονται, κατάσταση που ανοίγει τον δρόμο σε μία κοινωνική έκρηξη, προειδοποιεί ο Χεσούς Λιθκάνο.