Τα αποτελέσματα των εργασιών της 55ης Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου σχολιάζει ο γερμανικός Τύπος, ο οποίος στρέφει τα βέλη του εναντίον της αμερικανικής πλευράς.

«Το ΝΑΤΟ πρέπει να διατηρηθεί ως στρατιωτική συμμαχία. Ταυτόχρονα πρέπει να γίνει και πιο πολιτική: να εξελιχθεί σε ένα «φόρουμ», στο οποίο οι διατλαντικές δημοκρατίες θα συζητούν τα μεγάλα ζητήματα και θα συντονίζουν την πολιτική τους, θα αντέχουν τη διαφωνία και θα την ξεπερνούν», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία τονίζει επίσης: «Η Αμερική από την άλλη θα πρέπει να μάθει ότι το να ηγείσαι δεν σημαίνει να διατάζεις».

«Κάτι τέτοιο δεν λειτουργεί πια, ακόμα κι αν η ασφάλεια της Ευρώπης συνεχίζει να εξαρτάται από τις εγγυήσεις της Αμερικής. Παραμένει κάτι περισσότερο από εξοργιστικό το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ αισθάνεται να έλκεται περισσότερο από δικτάτορες παρά από δημοκρατικούς εταίρους. Αν η διατλαντική κοινότητα καταρρεύσει, θα σημάνει η ώρα των αυταρχικών. Κι αυτό δεν μπορεί να το θέλουμε», προσθέτει η FAZ.

Το τηλεοπτικό δίκτυο ARD και η ιστοσελίδα tagesschau.de, με τίτλο «Τι απομένει από τη Διάσκεψη Ασφαλείας» γράφουν ότι «ο πρόεδρος της Διάσκεψης, Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ, εκτιμά ότι σε όλα σχεδόν τα σημαντικά πολιτικά ζητήματα οι διαφορές μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης ήρθαν με σαφήνεια στο προσκήνιο».

Όπως δήλωσε ο Ίσινγκερ, ο απολογισμός της 55ης Διάσκεψης δεν είναι ακριβώς ευχάριστος. «Αν πέρσι υπήρχαν αμφιβολίες, μετά από αυτήν τη Διάσκεψη δεν πρέπει να υπάρχουν πια αμφιβολίες για το ότι το διεθνές σύστημα και η διεθνής τάξη δέχονται ισχυρά πυρά. Έχουμε πρόβλημα, Χιούστον», ήταν τα λόγια του.

Πολλά προβλήματα για να ακριβολογούμε, τα οποία η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έθιξε στην ομιλία της, η οποία ολοκληρώθηκε με standing ovations. Η Μέρκελ μίλησε έξω από τα δόντια, απευθύνοντας ταυτόχρονα και μια έκκληση ενάντια στους εθνικούς μοναχικούς δρόμους, αλλά και ένα μήνυμα στον Αμερικανό Πρόεδρο Τραμπ.

«Ότι η πολυμέρεια δεν είναι θαύμα, είναι δύσκολη, είναι αργή, είναι σύνθετη, αλλά το να μπαίνεις στη θέση του άλλου, να κοιτάς πέρα από τη μύτη σου και να αποκτάς εικόνα, να φτάνω σε λύσεις win-win, είναι καλύτερο όπως πιστεύω ακράδαντα, από την άποψη ότι μπορεί κανείς να λύσει μόνος του όλα τα θέματα», δήλωσε η καγκελάριος Μέρκελ.

«Έβαλε το δάχτυλο «επί των τύπων των ήλων», που είναι πολλοί προς το παρόν. Όπως σχολιάζει η εκπρόσωπος επί θεμάτων αμυντικής πολιτικής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του FDP, Μαρί Ανιές Στρακ Τσίμερμαν «η Μέρκελ -και αυτό το θεωρώ αξιοσημείωτο- έθιξε τα… καυτά ζητήματα: τη σχέση με τη Ρωσία, τη σχέση με τις ΗΠΑ, το θέμα της αντιμετώπισης του Ιράν, τον Nord Stream 2. Τίποτα δεν άφησε απέξω. Κι αυτό ήταν σημαντικό και σωστό που έγινε», δήλωσε η πολιτικός των γερμανών Φιλελευθέρων.

Για την συμπρόεδρο των Πρασίνων, Αναλένα Μπάερμποκ, οι εντάσεις φανερώνουν ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να γίνουν ικανοί να αντιμετωπίζουν ζητήματα παγκόσμιας πολιτικής, όπως το να ορίζουν π.χ. την πολιτική για την ασφάλεια ευρωπαϊκά. «Η πολιτική για την ασφάλεια είναι κάτι πολύ περισσότερο από αμυντική πολιτική μόνο. Είναι ζητήματα που αφορούν τις εμπορικές συναλλαγές, είναι θέματα οικονομικής πολιτικής, αλλά και η κρίση όσον αφορά το κλίμα εμπλέκεται εδώ. Και για όλα αυτά χρειάζεται μια κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική, την οποία θα πρέπει να υποστηρίξει τώρα ένθερμα ειδικά η Γερμανία», δήλωσε η Μπάερμποκ.

Μια κοινή στρατηγική αναζητείται και για την προσπάθεια που καταβάλλεται να σωθεί η συνθήκη INF για τους αφοπλισμούς, που κατήγγειλαν οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου δεν υπήρξαν ενδείξεις ότι διαφαίνεται κάποια λύση. Και οι Κινέζοι ξεκαθάρισαν ότι δεν ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε μια τέτοια συνθήκη.

Die Welt : Μια γεμάτη πάθος ομιλία της Μέρκελ υπέρ της πολυμερούς συνεργασίας

«Στη δύση της καριέρας της η καγκελάριος έκανε στο Μόναχο μια γεμάτη πάθος ομιλία υπέρ της πολυμερούς συνεργασίας», γράφει η Die Welt και προσθέτει: «Όμως, παρ’ όλη τη διάθεση ευφορίας, παραθεωρείται το γεγονός ότι η πολιτική της Μέρκελ για την ασφάλεια δεν συμβαδίζει πάντοτε με τα κριτήρια που η ίδια θέτει. Η Γερμανία εμμένει ακλόνητα στην πρόθεσή της να κατασκευάσει έναν αγωγό που θα περνάει από τη Βαλτική, αν και οι Αμερικανοί, οι Ανατολικοευρωπαίοι και η Γαλλία είναι αντίθετοι.

Τρεις φορές υποσχέθηκε η Γερμανία ότι θα δαπανά το 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα, όμως δεν θα έχει πετύχει αυτόν τον στόχο ούτε το 2024. Και χρόνια τώρα η Γερμανία πιέζεται από τους συμμάχους της να διαθέσει περισσότερη hard power σε αποστολές αντιμετώπισης κρίσεων -μάταια τις περισσότερες φορές. Αλλά και η άρνηση μπορεί να θεωρηθεί μονομέρεια».

Η Frankfurter Rundschau εκτιμά ότι «η Άνγκελα Μέρκελ εκμεταλλεύτηκε το «εντός έδρας»: Στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου έβγαλε έναν πύρινο και πολύ-παινεμένο λόγο για την πολυμερή συνεργασία. Ωστόσο, ο αμερικανός Αντιπρόεδρος Μάικ Πενς δεν έδειξε να εντυπωσιάζεται. Ούτως ή άλλως, ο λόγος της Μέρκελ θα ήταν πειστικότερος, αν τα προηγούμενα δύο χρόνια είχε δουλέψει πιο ένθερμα μαζί και με άλλους πρόθυμους συμμάχους της γηραιάς ηπείρου για τη μετεξέλιξη της ΕΕ. Ποιος ξέρει τι θα είχε υλοποηθεί, αν η κυβέρνηση υπό την ηγεσία της καγκελαρίου είχε αγκαλιάσει πιο νωρίς και πιο ενεργά τις προτάσεις του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν. Αλλά ό,τι δεν είναι μπορεί ακόμα να γίνει. Γιατί δεν μένει τίποτα άλλο στους Ευρωπαίους από το να συνεννοηθούν επιτέλους πολύ εντονότερα από ό,τι μέχρι τώρα για τους κοινούς στόχους».

Westfälische Nachrichten: Μεγάλη ανασφάλεια – βαθιά δυσπιστία

«Μεγάλη ανασφάλεια – βαθιά δυσπιστία: Μετά τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου ανοίγουν άβυσσοι», σημειώνει η Westfälische Nachrichten. «Δεν μπορεί πια να γίνει λόγος μόνο για ατμοσφαιρικές ενοχλήσεις όσον αφορά τις σχέσεις της Ευρώπης με την Ουάσιγκτον. Ο Ντόναλντ Τραμπ έστειλε -όπως στην αρχαία Ρώμη- τον ανθύπατό του, Μάικ Πενς, στη Γερμανία για να αναγγείλει τι περιμένει ο Λευκός Οίκος: υποταγή άνευ όρων. Εταιρικό πνεύμα, διάλογος; Όχι. Για την Αμερική του Τραμπ η Ευρώπη είναι στο τέλος της πολιτικής τροφικής αλυσίδας».

Το περιοδικό Der Spiegel, στην ηλεκτρονική του έκδοση και όπως αναδημοσιεύει το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, γράφει ότι «η εμφάνιση της Μέρκελ ήταν αγόρευση υπέρ της πολυμερούς συνεργασίας. «Μόνο όλοι μαζί», έτσι έκλεισε την ομιλία της, απαντώντας στο ερώτημα ποιος άραγε θα συνθέσει και πάλι τα κομμάτια του «παζλ», στα οποία διαλύεται ο κόσμος. Οι ακροατές χειροκρότησαν ασυνήθιστα για πολλή ώρα και με μεγάλο ενθουσιασμό.

Αλλά, τι αξίζει αυτή η συναίνεση; Τι έχει η Ευρώπη να αντιπροτείνει στον Τραμπ; Μπορεί να είναι ενωμένη στην άρνηση της πολιτικής του με μότο «Η Αμερική Πρώτα» -αλλά τίποτα άλλο. Οι Βρετανοί θέλουν να βγουν από την Ε.Ε., σε πολλά κράτη προελαύνουν λαϊκιστές δεξιοί και αριστεροί, τριβές υπάρχουν μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας. Η Ευρώπη πρέπει να ασχοληθεί κυρίως με τον εαυτό της.

Έτσι, πολλοί παρατηρητές θα δουν τα πράγματα όπως ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, κομματικός φίλος αλλά και επικριτής της Μέρκελ της πίστωσε μια «παθιασμένη» ομιλία. «Αλλά ένας σπουδαίος λόγος δεν σημαίνει αυτόματα και μια πολιτική»…

Ενθαρρυντική ήταν η παρουσία των αντιπάλων του Τραμπ, στη μεγάλη αποστολή του αμερικανικού Κογκρέσου στο Μόναχο. Ένας από αυτούς, που θα μπορούσε να απειλήσει τον Τραμπ, παρακάλεσε τους Ευρωπαίους να μην ξεγράψουν τη χώρα του, παρά τις δυσκολίες στις διατλαντικές σχέσεις: Ο Τζο Μπάιντεν, αντιπρόεδρος επί προεδρίας Ομπάμα και πιθανός υποψήφιος των Δημοκρατικών για τις αμερικανικές εκλογές του 2020. «Η Αμερική δεν θα αφήσει μόνους τους συμμάχους της και ελπίζω να μη μας αφήσετε κι εσείς μόνους μας», δήλωσε ο 76χρονος Μπάιντεν. «Σας υπόσχομαι ότι κι αυτό θα περάσει. Θα επιστρέψουμε»».-