Έζησαν 23 χρόνια χωριστά. Η πράξη υιοθεσίας χώρισε την Philippa Hornsey από τον γιο της. Η οδύνη του χωρισμού, όταν ο μικρός ήταν νεογέννητος, επαναλήφθηκε όταν ξαναβρέθηκαν, χρόνια μετά, και συνειδητοποίησαν πως ο καιρός που είχαν ζήσει μακριά ο ένας από τον άλλο ήταν ένα κενό που δεν μπορούσε πια να αναπληρωθεί.

Η Philippa ήταν 29 χρονών και ζούσε με τους αυστηρούς γονείς της στο Έσεξ όταν ανακάλυψε πως είναι έγκυος, το Δεκέμβριο του 1980. «Είχα μόλις χωρίσει από τον αρραβωνιαστικό μου. Με κατηγόρησε άδικα πως τον είχα απατήσει και με παράτησε. Ο χωρισμός ήταν τόσο πικρός που δεν του είπα για το μωρό. Αλλά ήξερα πως ήθελα να το κρατήσω», θυμάται. «Ήξερα πως οι γονείς μου θα με ανάγκαζαν να κάνω έκτρωση και αποφάσισα γι’ αυτό να μην τους το πω. Ήμουν πια στον 6ο μήνα όταν η μαμά μου άρχισε να υποψιάζεται αλλά ήταν πολύ αργά για να τερματιστεί η κύηση. Χωρίς καμία κουβέντα άλλη μου ανακοίνωσε πως το μωρό θα δινόταν για υιοθεσία».

Παρότι ήταν ενήλικη και είχε μία καλή δουλεία, η Philippa παραδέχεται πως δεν είχε το σθένος να αντιμετωπίσει τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς της κυριαρχούσαν στη ζωή της.

«Μου έδειξαν πως ντρέπονται για μένα και απείλησαν να με διώξουν από το σπίτι αν κρατούσα το μωρό. Είπαν πως θα έχανα τη δουλειά μου και θα κατέληξα άστεγη. Παρότι αντιδρούσα στις διαδικασίες υιοθεσίας, κανείς δεν με άκουγε. Ένιωθα μόνη και αβοήθητη. Ξάπλωνα τις νύχτες κι έκλαιγα καθώς ένιωθα το μωρό να κλωτσάει μέσα μου.

Παρακαλούσα οι γονείς μου να αλλάξουν γνώμη».
Από μία σκληρή για την Philippa σύμπτωση, την ίδια περίοδο ήταν έγκυος και η μεγαλύτερη-και παντρεμένη- αδελφή της. «Έβλεπα τους γονείς μου να την περιποιούνται και να αγοράζουν πράγματα για το μωρό ενώ η δική μου εγκυμοσύνη δεν αναφερόταν καν. Όταν γεννήθηκε η ανιψιά μου τη λάτρεψαν- το ίδιο κι εγώ- και ανυπομονούσα ακόμα περισσότερο να κρατήσω στην αγκαλιά μου το δικό μου παιδί», αφηγείται.

Η Philippa γέννησε μόνη στο μαιευτήριο τον Αύγουστο του 1981. Οι γονείς της δεν επισκέφτηκαν την ίδια και τον εγγονό της ούτε μία φορά, παρότι η αδελφή της πήγε.
Αρχικά το μωρό μεταφέρθηκε σε θάλαμο του μαιευτηρίου και η Philippa προσπαθούσε να μείνει μακριά του, φοβούμενη πως θα τον αγαπήσει. Ένα 48ωρο μετά η Philippa «έσπασε» κι έτρεξε στο θάλαμο για να τον δει.

«Μέτρησα τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών του. Ήταν τέλειος από κάθε άποψη. Του είπα πως τον αγαπούσα και πως θα τον αγαπούσα πάντα».

Όταν την επόμενη μέρα επιχείρησε να τον ξαναδεί, είχε ήδη μεταφερθεί αλλού. «Δεν ήξερα πού ήταν, δεν είχα ούτε μία φωτογραφία του. Όλοι έλεγαν πως ήταν καλύτερα έτσι».

Πίσω στο σπίτι η Philippa βυθίστηκε στην κατάθλιψη. Ο γιος της δεν αναφερόταν ποτέ και η σχέση της με τους γονείς της επιδεινώθηκε. Χρειάστηκε πέντε χρόνια για να βρει τη δύναμη να φύγει από το σπίτι η Philippa και πολύ λίγες φορές επέστρεψε για επίσκεψη.

Στα 32 της γνώρισε τον 24χρονο Rick Hornsey. Παντρεύτηκαν το Νοέμβριο του 1993 και η ζωή της έδειχνε να ξεκινά και πάλι. Ένιωθε όμως τόση ενοχή για την υιοθεσία που είπε στον Rick πως δεν ήθελε παιδιά. Καθώς όμως ο χρόνος περνούσε κι έβλεπε πόσο ήθελε να γίνει πατέρας, ήθελε κι εκείνη να αποκτήσει ένα παιδί μαζί του.

Σοκαρισμένο το ζευγάρι έμαθε πως ο Rick δεν μπορούσε να κάνει παιδιά και καθώς και η Philippa είχε πλέον περάσει τα 40, δεν έπαιρνε έγκριση για εξωσωματική γονιμοποίηση.

«Νόμιζα πως ήταν η τιμωρία μου επειδή είχα δώσει το γιο μου για υιοθεσία και είχα χάσει τη μοναδική ευκαιρία της μητρότητας», λέει. «Σκεφτήκαμε την υιοθεσία αλλά μας τρόμαζε η ιδέα το παιδί να θέλει κάποτε να βρει τους βιολογικούς του γονείς. Όμως εγώ αυτό παρακαλούσα να μου συμβεί».

Τον Αύγουστο του 2004 η Philippa μπήκε σε ιστοσελίδα με γενεαλογικά δέντρα και ανακάλυψε πως κάποιος είχε καταχωρίσει τα στοιχεία της. Έστειλε email ρωτώντας με ποιο τρόπο έχουν συγγένεια και πήρε άμεσα την απάντηση: «Νομίζω πως ξέρεις ποιος είμαι». Η Philippa ξέσπασε σε κλάματα κι άρχισε να φωνάζει στον Rick: «Με βρήκε!»

Ακολούθησε ανταλλαγή email πριν μάνα και γιος συναντηθούν, ένα μήνα αργότερα, κοντά στο σπίτι του Tony. «Κοιταχτήκαμε και υπήρξε ένα χαμόγελο αναγνώρισης και από τις δύο πλευρές . Εκείνο το δευτερόλεπτο τον ερωτεύτηκα και πάλι», θυμάται η Philippa. Έμαθε με ανακούφιση πως μεγάλωσε με άνεση σε μία μεσοαστική οικογένεια με γονείς που τον αγαπούσαν και του προσέφεραν τα πάντα, καλό σχολείο, πανεπιστήμιο. Εκείνη την εποχή ετοιμαζόταν να φύγει για σπουδές στον Καναδά.

Όπως η Philippa, ούτε ο Tony είχε μείνει ανεπηρέαστος από την υιοθεσία. «Μου είπε πως πάντα ήξερε πως ήταν υιοθετημένος αλλά όταν ήταν μικρότερος δεν ήθελε να λέγεται γιατί του θύμιζε πως η βιολογική του μητέρα τον είχε παρατήσει. Νόμιζε πως δεν τον ήθελα και πως πάντα ένιωθε πως δεν ανήκε πουθενά. Του εξήγησα πως ήθελα να τον κρατήσω, πως θα τον φρόντιζα και θα τον μεγάλωνα. Αλλά δεν μου δόθηκε η ευκαιρία».

Καθώς γνωρίζονταν ολοένα και καλύτερα, στη ζωή της Philippa άνοιγε ένα άλλο μέτωπο: ο σύζυγός της Rick βίωνε δυσάρεστα την επανένωσή της με το γιο της. «Ήθελα απελπισμένα να γίνω πατέρας. Όταν ο Tony μπήκε στη ζωή της Philippa ζήλευα πολύ. Εκείνη είχε κάτι που εγώ δεν είχα και παρότι ακούγεται γελοίο, ένιωθα πως τον αγαπούσε περισσότερο από μένα. Μιλούσαν μέσω ίντερνετ και τηλεφωνικά κάθε μέρα για ώρες», λέει.

Η Philippa παραδέχεται πως ήταν δύσκολο όλο αυτό για τον Rick. «Ο Tony ήθελε όλη την προσοχή μου, αλλά ήταν βασανιστικό για τον Rick και προκαλούσε εντάσεις».

Η σχέση της με το γιο της «χαλάρωσε» όταν εκείνος μετακόμισε στον Καναδά για δύο χρόνια αλλά το δίδυμο επανενώθηκε όταν επέστρεψε στη Βρετανία το 2006. Μάλιστα ο Tony ζήτησε να μείνει με τη μητέρα του και τον Rick στο Hartlepool για να τους γνωρίσει καλύτερα.

«Ήμουν ενθουσιασμένη, κάθε φορά που με φώναζε ‘μαμά’ χαμογελούσα», θυμάται η Philippa. «Μου άρεσε να τον παίρνει ο ύπνος στον ώμο μου ενώ βλέπαμε τηλεόραση».

Ο Rick προσπάθησε να γίνει φίλος με τον Tony αλλά έπειτα από κάποιους μήνες συγκατοίκησης οι εντάσεις πύκνωσαν. Η Ρhilippa λέει πως ο Tony, παρότι είχε ρο πολλού περάσει τα 20, φερόταν σαν έφηβος. «Μιλούσε δυνατά με τους φίλους του στο Skype τη νύχτα και μας ξαγρυπνούσε. Τα πρωινά δεν ξυπνούσε για να πάει να ψάξει για δουλειά. Κλεινόταν στο δωμάτιό του και δεν μας άφηνε να μπούμε. Όταν μπαίναμε κρυφά βρίσκαμε σωρούς με άπλυτα ρούχα, σακούλες με σκουπίδια και συσκευασίες φαγητού στο πάτωμα. Αναπόφευκτα ο Rick του μίλησε και του ζήτησε να σέβεται κι εμάς και το σπίτι μας. Βρέθηκα στη μέση. Η σχέση μου με τον έγινε ψυχρή. Τελικά 2,5 χρόνια μετά ‘έσπασα’. Του είπα πως είχα βαρεθεί να αντιμετωπίζει το σπίτι σαν ξενοδοχείο και πως τον αγαπούσα αλλά δεν μπορούσα να το ανεχτώ».

Ο Tony μετακόμισε δύο εβδομάδες μετά. Παρότι την ευχαρίστησε που τον ανέχτηκε και τη συνάντησε άλλη μία φορά, η επικοινωνία τους έπεσε σε τέλμα.

«Ντρέπομαι αλλά ένιωσα ανακούφιση όταν έφυγε. Ένιωθα όμως και ήττα. Ένιωθα πως είχε προσδοκίες από μένα αλλά εγώ δεν ήμουν αρκετά καλή γι’ αυτόν», λέει η Ρhilippa. «Δυστυχώς είχε περάσει πολύς καιρός για να μπορώ να είμαι σωστή μητέρα απέναντί του. Ακόμα και το ότι ξαναβρήκα τον Tony δεν μπορούσε να με βοηθήσει να ξεπεράσω την υιοθεσία κι ένιωθα πως μου τον είχαν κλέψει. Δεν μπορούσα να επανορθώσω γι’ αυτά τα χαμένα χρόνια, δεν θα μπορούσα ποτέ. Και οι δύο πληγωθήκαμε από την υιοθεσία. Θα τον αγαπώ πάντα και θεωρώ εμένα υπεύθυνη που δεν δούλεψε η επανένωσή μας, αλλά δεν θα επικοινωνήσω ξανά μαζί του. Θέλω μόνο να είναι ευτυχισμένος».

Την ίδια στάση τηρεί και ο Tony. «Προχώρησα στη ζωή μου. Δεν αμφισβητώ πως με αγαπά αλλά δεν νομίζω πως η επανένωσή μας θα μπορούσε να έχει λειτουργήσει. Δεν θέλω να την ξαναδώ, δεν θέλω να τη γνωρίσουν τα παιδιά μου. Δεν θα υπάρξει άλλη συνάντηση γιατί ξέρω πως δεν θα έχει αποτέλεσμα», καταλήγει.