Ήταν άνοιξη του 2012 όταν κάτι οικοδόμοι στο Γκροσέτο της ιταλικής Τοσκάνης έφεραν στο φως έναν σωστό αρχαιολογικό θησαυρό: ένα μέρος που χρησιμοποίησαν οι Νεάντερταλ πριν από 170.000 χρόνια. Μια ομάδα ιταλών αρχαιολόγων του Υπουργείου Πολιτισμού, με επικεφαλής την Biancamaria Aranguren, ανέβαλαν την ανασκαφή και έβγαλαν πολλά και διάφορα, μεταξύ των οποίων και κάποια αντικείμενα που δεν είχαν καμιά δουλειά να έχουν επιβιώσει τόσο πολύ: 58 ξύλινα ραβδιά που ήταν σαφές πως είχαν χρησιμοποιηθεί ως εργαλεία. Όλα τους ήταν καμωμένα από τα τοπικά δέντρα και τα είχαν επεξεργαστεί ώστε να είναι μυτερά από τη μία πλευρά και στρογγυλεμένα από την άλλη. Σε άλλα είχαν σκαλίσει ακόμα και λαβές, γεγονός που υποδεικνύει πως τα χρησιμοποιούσαν ως εργαλεία, όπως την πέτρα και τα οστά δηλαδή, αν και το ξύλο σπανίως επιβιώνει στα αρχαιολογικά μητρώα. Κι ενώ αρχικά οι επιστήμονες είχαν υποθέσει πως οι Νεάντερταλ τα είχαν χρησιμοποιήσει ως σκαπτικά εργαλεία, το σύνηθες αντικείμενο του τροφοσυλλέκτη για το ξερίζωμα των φυτών και το κυνήγι μικρών ζώων, οι απανθρακωμένες άκρες τους έλεγαν μια άλλη ιστορία. Ότι δηλαδή τα είχαν σμιλέψει με τη βοήθεια της φωτιάς, μια ικανότητα που απέδιδε η επιστήμη στους Νεάντερνταλ αρκετές χιλιάδες χρόνια αργότερα! Η αρχαιολογική ομάδα μιμήθηκε την τεχνική τους με τη φωτιά και κατέληξε σε παρόμοια αποτελέσματα, κάτι που δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολίας για το πώς ακριβώς είχαν φτιαχτεί. Και οι γνώσεις μας για την ανθρώπινη προϊστορία αναγκάστηκαν για άλλη μια φορά να αλλάξουν…