Ο 5χρονος Thomas Miller επέζησε από 12 επεμβάσεις στον εγκέφαλο, κινδύνευσε από νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια, από παράλυση και γλύτωσε την τύφλωση στα δύο του μάτια… κι όλα αυτά επειδή έφαγε ένα χάμπουργκερ!
Ο ανήλικος είναι το μοναδικό άτομο στη Μεγάλη Βρετανία, που επέζησε από αυτούς που προσβλήθηκαν από το θανατηφόρο στέλεχος του ιού E.coli και είναι ο 1 από τους 4 στον κόσμο που το «νίκησαν».
Και όσο κι αν ακούγεται απίστευτο ο μικρός Thomas από την Aspatria της Cumbria «νίκησε» το θανατηφόρο ιό, που είχε να εμφανιστεί στη χώρα του κοντά 20 χρόνια, όχι μία αλλά δύο φορές!
Παρέμεινε επί μήνες στο νοσοκομείο, όπου υποβάλλονταν σε ειδικές θεραπείες. Μια μέρα υπέστη αλλεργική αντίδραση στα φάρμακα, η οποία ήταν τόσο σοβαρή, που χρειάστηκε να τον εξετάσει γιατρός με ειδίκευση στα εγκαύματα.
Πριν από δύο χρόνια, οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι δεν θα τα κατάφερνε. Από τότε οι γιατροί έχουν αφαιρέσει από τον εγκέφαλό του πέντε αποστήματα ενώ έχει υποβληθεί και σε 12 ακόμη χειρουργικές επεμβάσεις.
Ο μικρούλης εμφάνισε τα απειλητικά για τη ζωή του συμπτώματα 24 ώρες αφότου είχε καταναλώσει ένα μοσχαρίσιο χάμπουργκερ, σε μια οικογενειακή έξοδο στη Σκωτία.
Αρχικά ο μεγαλύτερος αδερφός του James, τότε 7 χρονών, εμφάνισε διάρροια αλλά οι γονείς του, Joanne και Andrew δεν ανησύχησαν.
Μία ημέρα μετά έτρεχαν να κάνουν εισαγωγή στο νοσοκομείο το μικρό τους γιο.
Η κατάστασή του μέρα με τη μέρα χειροτέρευε. Ο Γολγοθάς της οικογένειας κράτησε 13 μήνες!
Οι γιατροί τους ενημέρωσαν ότι επειδή ο E.coli είχε στη «διάθεσή» του 24 ώρες για να αναπτυχθεί, είχε εισβάλλει στην κυκλοφορία του αίματος του οργανισμού του και επιτίθετο στις φλέβες του, προκαλώντας βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία.
Διέταξαν να γίνει μετάγγιση αίματος, αλλά αντιλήφθηκαν ότι ο ιός είχε ήδη προσβάλλει τον εγκέφαλό του.
Η περίπτωση του Thomas ήταν τόσο σπάνια που οι γιατροί ήταν σε συνεχή επικοινωνία με ειδικούς από τον Καναδά.
«Στην αρχή νομίσαμε ότι ήταν κάποια στομαχική διαταραχή, αλλά 24 ώρες μετά η κατάστασή του χειροτέρευσε τόσο που άρχισε να φτύνει αίμα. Καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Επειδή ήταν ο πιο μικρός οργανισμός ο ιός τον “χτύπησε”. Ήταν τρομακτικό. Μπήκε αμέσως στο χειρουργείο. Κρατούσε το κεφάλι του και τσίριζε γιατί δεν μπορούσε να κινηθεί» θυμάται η μητέρα του.
Εκείνη η βραδιά ήταν ο χειρότερος εφιάλτης της Joanne και του Andrew, οι οποίοι έβλεπαν το μικρό του γιο να παραλύει από την αριστερή πλευρά του σώματός του ενώ άρχιζε να μη βλέπει και από τα δυο του μάτια.
«Μας κράτησαν σε απομόνωση επειδή ήταν πολύ τρομαγμένος. Άκουγε θορύβους, αλλά δεν έβλεπε τίποτα. Τον κράτησαν σε κώμα για τρεις ημέρες για να είναι ήρεμος. Οι γιατροί πίστευαν ότι δεν θα έβλεπε ξανά» πρόσθεσε.
«Όταν τον ξύπνησαν δεν ήξεραν πόση ζημιά είχε γίνει στον εγκέφαλό του από την αιμορραγία. Δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια και τα πόδια του και οι γιατροί δεν ήξεραν αν η ζημιά ήταν προσωρινή» τόνισε ο πατέρας του.
Ο Thomas άρχισε να ανεβάζει πυρετό και οι γιατροί πήραν επιχρίσματα από τον εγκέφαλό του. Βρήκαν ότι είχε μολυνθεί από το θανατηφόρο βακτήριο clostridium septicum.
«Είναι πολύ σπάνιο να βρεθεί στον εγκέφαλο. Μπορεί να προσβάλλει τα οστά, αλλά το πιο πρόσφατο ανάλογο περιστατικό με προσβολή στον εγκέφαλο στη χώρα ήταν σε ένα μικρό αγόρι το 1993» πρόσθεσε ο Andrew.
Ο Thomas συνέχισε να παίρνει αντιβιοτικά. Μια μαγνητική στον εγκέφαλό του όμως έδειξε ότι είχε δύο αποστήματα, στα οποία δεν «έφταναν» τα αντιβιοτικά καθώς δεν υπάρχουν αγγεία στα αποστήματα.
Η επέμβαση έγινε τον Αύγουστο του 2009 και αμέσως μετά η όρασή του επέστρεψε.
Μετά από 20 εβδομάδες ο Τhomas επέστρεψε στο σπίτι του. Παρά τις αρχικές ενδείξεις βελτίωσης όμως, το βακτήριο δεν είχε «εξαφανιστεί» εντελώς από τον εγκέφαλό του, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέα αποστήματα και να εισαχθεί πάλι στο νοσοκομείο.
Τότε ήταν που έπαθε την αλλεργική αντίδραση. «Το δέρμα του έμοιαζε σαν καμένο. Πήγα να τον σηκώσω και το δέρμα του έμεινε στα χέρια μου» είπε ο Andrew.
Τον Ιανουάριο του 2010 υποβλήθηκε εκ νέου σε χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθούν τρία ακόμη αποστήματα. Ως από θαύμα ο μικρός ανάρρωσε.
«Δε θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που βγήκε από τη μονάδα εντατικής θεραπείας. Κάθισε στο κρεβάτι του και ζήτησε τον μεγάλο του αδερφό. Τότε κατάλαβα ότι είχε γίνει καλά. Μπορούσε να μιλήσει και να περπατήσει.
Τώρα μπορώ να ηρεμήσω. Ο Thomas είναι ενθουσιασμένος που πηγαίνει σχολείο και περιμένει με αγωνία τα Χριστούγεννα. Νομίζω ότι έχει αφήσει πίσω του πολλά απ’ όσα πέρασε» ανέφερε η μητέρα του.
