Κινούμενη στο δρόμο που πρώτοι χάραξαν (με την πένα τους) άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Μπους του νεότερου (ο υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, ο αντιπροέδρος Ντικ Τσένι και ο υπουργός Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ), πλέον και η Κοντολίζα Ράις επανέρχεται στο προσκήνιο διά της συγγραφικής οδού, κυκλοφορώντας ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο για τη θητεία της στον Λευκό Οίκο.

Μάλιστα, με το εν λόγω βιβλίο (το οποίο τιτλοφορείται «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή: Απομνημονεύματα από τα χρόνια μου στην Ουάσιγκτον» και αναμένεται να “προσγειωθεί” στα βιβλιοπωλεία την 1η Νοεμβρίου) είναι σαν να ολοκληρώνεται ένας εκδοτικός κύκλος, καθώς πλέον όλα τα “γεράκια” της οκταετίας Μπους (οι ενορχηστρωτές των πολέμων σε Ιράκ και Αφγανιστάν) έχουν κυκλοφορήσει βιβλία με τις αναμνήσεις τους.

Οσο για τα απομνημονεύματα της Ράις, αυτά μάλλον δεν θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν σε καταλληλότερη στιγμή. Κάποια από τα θέματα που μονοπωλούν τη διεθνή ειδησεογραφία το τελευταίο διάστημα (ο νεκρός Καντάφι, η ανακοινωθείσα από τον Ομπάμα αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ εντός του 2011, οι ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή) αποτελούν και βασικά θέματα του βιβλίου.

Σύμφωνα με τις προδημοσιεύσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στο βιβλίο της η Ράις, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας (2001-2005) και υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ (2005-2009), παρουσιάζεται να σκαλίζει αναμνήσεις όπως το… φλερτ της με τον Καντάφι, τα κοπλιμέντα του Σαρκοζί αλλά και τις διαφωνίες που αυτή είχε με τους Τσένι και Ράμσφελντ για την αμερικανική στρατηγική στο Ιράκ («με αγνοούσαν», λέει χαρακτηριστικά).

Πάντως σε γενικές γραμμές, η 56χρονη δεν χάνει την ευκαιρία να ευλογήσει τα γένια της (θεωρεί πως η θητεία Μπους είχε θετικό αντίκτυπο στην υφήλιο) και να παρουσιάσει τον ίδιο το Μπους ως ικανό, συμπαθή και έξυπνο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, σύμφωνα με την εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» παρουσιάζει το πρώτο ραντεβού της Κοντολίζα με τον Καντάφι, ο οποίος, όπως αποδείχτηκε από το άλμπουμ με τις φωτογραφίες που βρήκαν πρόσφατα οι αντικαθεστωτικοί στο αρχηγείο του στην Τρίπολη, ήταν παθιασμένος (σχεδόν ερωτευμένος) με την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών.

«Ο Καντάφι ήθελε απεγνωσμένα να επισκεφτώ την Τρίπολη για δύο λόγους», γράφει χαρακτηριστικά η Κοντολίζα. Πέρα από το θετικό μήνυμα που θα έστελνε διεθνώς η πρώτη επίσκεψη Αμερικανού ΥΠΕΞ στη Λιβύη μετά το 1953, «ο Καντάφι είχε ένα ελαφρώς αλλόκοτο πάθος προσωπικά» με τη Ράις, την οποία συνήθιζε μάλιστα να αποκαλεί «Αφρικανή πριγκίπισσά» του.

Ολα αυτά βέβαια τα γνώριζε η Αμερικανίδα και γι’ αυτό φρόντισε να κρατήσει αποστάσεις από τον Λίβυο συνταγματάρχη κατά τη διάρκεια του πρώτου μεταξύ τους τετ α τετ το 2008.

Ωστόσο, ο Καντάφι δεν ήταν ο μόνος ηγέτης ξένου κράτους που τη στόλιζε με φιλοφρονήσεις. Το ίδιο έκανε και ο Γάλλος πρόεδρος. «Όποτε συναντούσα τον Σαρκοζί, με χαιρετούσε λέγοντας: Την αγαπώ αυτήν τη γυναίκα. Φυσικά δεν μιλούσε κυριολεκτικά, αλλά με τον Σαρκοζί συμφωνούσαμε σχεδόν στα πάντα».