Υπάρχουν μονομαχίες που κατάφεραν να ενθρονίσουν πιστολάδες στην κορυφή της Άγριας Δύσης, τέτοια φήμη και τρόμο πυροδότησαν στο παράνομο Φαρ Ουέστ.
Και μπορεί τύποι σαν τον Γουάιατ Ερπ και τον Μπιλ Χίκοκ να έγιναν συνώνυμο της Άγριας Δύσης, αν όμως κάτσεις και το σκεφτείς, κανείς τους δεν έκανε κάτι μοναδικό. Ήταν απλώς σύμβολα θανάτου και ζωντανοί θρύλοι που απέκτησαν τη φήμη τους μετά τη συμμετοχή τους σε διαβόητα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και προσωπικές μονομαχίες.
Αν και δεν ήταν οι μόνοι φυσικά με εξάσφαιρα που ξέρναγαν φωτιές…
Φρανκ Στίλγουελ: Ο φόνος του Μόργκαν Ερπ
Οι Καουμπόι ήταν μια από τις πλέον διαβόητες συμμορίες της Άγριας Δύσης, αν και δεν ήταν σπείρα με την κυριολεκτική έννοια του όρου, παρά μια χαλαρή ένωση πληρωμένων δολοφόνων και κλεφτών που έφτασε να αριθμεί κάποια στιγμή εκατοντάδες μέλη. Αυτό που τους έκανε όμως πραγματικά θρύλους ήταν οι συχνές μάχες τους με τα αδέρφια Ερπ. Σε μια από τις πλέον μαύρες συναντήσεις τους, οι Ερπ σκότωσαν τρεις από δαύτους και η βεντέτα είχε πια ριζωθεί.
Στις 18 Μαρτίου 1882, ο Μόργκαν Ερπ έπαιζε λοιπόν χαρτιά σε ένα σαλούν και στην παρέα ήταν και ο αδερφός του, Γουάιατ. Μια σφαίρα διαπέρασε τότε το παράθυρο και σφηνώθηκε στη σπονδυλική του στήλη. Κι άλλες σφαίρες έπεσαν αμέσως και μία από αυτές πέρασε ξυστά από το κεφάλι του Γουάιατ. Ο Μόργκαν πέθανε λίγο αργότερα από το θανάσιμο τραύμα του, αν και κανείς δεν πλήρωσε ποτέ, παρά το γεγονός ότι όλοι ήξεραν ότι επρόκειτο για κάποιο μέλος των Καουμπόι.
Οι υποψίες στράφηκαν κάποια στιγμή στον Φρανκ Στίλγουελ, φοβερό πιστολά και προσωπικό φίλο των τριών Καουμπόι που είχαν ξεπαστρέψει τα αδέρφια Ερπ στη μοιραία εκείνη συνάντηση. Ο ίδιος είχε ορκιστεί μάλιστα εκδίκηση και τώρα είχε γίνει Νο 1 μεταξύ των παράνομων του Φαρ Ουέστ. Αν και η νεόκοπη φήμη του δεν θα κρατούσε πολύ: δύο μέρες αργότερα έπεσε νεκρός από τον Γουάιατ Ερπ και την παρέα του, στην άγρια βεντέτα που κήρυξε ο Ερπ για τον θάνατο του αδερφού του…
Τζον Σέλμαν: Ύπουλο χτύπημα στο Ελ Πάσο
Η φήμη του πιστολά στην Άγρια Δύση δεν είχε τόσο να κάνει με πόσους είχε φάει ή από πόσες μονομαχίες είχε επιβιώσει, αλλά ποιους είχε σκοτώσει. Ο Ρόμπερτ Φορντ, για παράδειγμα, έγινε θρύλος γιατί σκότωσε τον Τζέσε Τζέιμς και ο Τζακ ΜακΚολ απέκτησε τη φήμη του θρασύδειλου όταν πυροβόλησε στην πλάτη τον Μπιλ Χίκοκ ενόσω εκείνος έπαιζε χαρτιά. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Τζον Σέλμαν γάζωσε έναν από τους πιο επικίνδυνους παράνομους της Άγριας Δύσης, τον Τζον Γουέσλεϊ Χάρντιν, και έγινε φίρμα στο άψε σβήσε.
Ο «Γεροτζόν» Σέλμαν πέρασε τη ζωή του και στις δύο πλευρές του νόμου, αν και όταν συνάντησε τον θρυλικό κακοποιό το 1895 ήταν ήδη σερίφης του Ελ Πάσο. Γνωστός ως πιστολέρο και έχοντας ήδη ξεκάνει δυο-τρεις γνωστούς φυγάδες, ο σερίφης ψαχνόταν να εφαρμόσει τον νόμο στο κακόφημο Ελ Πάσο, εγκαινιάζοντας την πολιτική του «όχι όπλα» στην πόλη του. Μια μέρα είδε τη σύντροφο του παράνομου να κυκλοφορεί με το πιστόλι της φόρα παρτίδα, την απείλησε και σύντομα ο Χάρντιν πήγε να του ζητήσει τον λόγο. Οι δυο τους τα είπαν ένα χεράκι και το ίδιο βράδυ ο Σέλμαν βρήκε τον Χάρντιν να παίζει ζάρια σε ένα σαλούν. Χωρίς να πει κουβέντα ή να το πολυσκεφτεί, όρμησε κατά πάνω του και τον πυροβόλησε στο κεφάλι!
Κατηγορήθηκε μεν για φόνο, στο δικαστήριο ισχυρίστηκε δε ότι ο κακοποιός τον είχε δει από τον καθρέφτη και ήταν έτοιμος να τον πυροβολήσει. Παρά το γεγονός ότι κανείς δεν επιβεβαίωσε την ιστορία του, αθωώθηκε πανηγυρικά, καθώς ήταν ο νόμος στο Ελ Πάσο και ο μόνος που μπορούσε να κρατήσει την πόλη σε κάποια τάξη. Έναν χρόνο αργότερα βέβαια, το παράνομο παρελθόν του Σέλμαν θα τον προλάβαινε και θα έχανε τη ζωή του με παρόμοιο ύπουλο τρόπο: έπαιζε χαρτιά και τον πυροβόλησε στο κεφάλι αστυνόμος άλλης κομητείας, καθώς παλιότερα ο Σέλμαν είχε σκοτώσει τον υπαστυνόμο του…
Τζεφ Κίντερ: Μακελειό στο Μεξικό
Συνήθως ήταν ο νικητής της μονομαχίας αυτός που έμενε στην Ιστορία, αν και στην περίπτωση του Κίντερ τα πράγματα δεν ακολούθησαν αυτή την πεπατημένη. Γεννημένος σε οικογένεια στρατιωτικών, ο Κίντερ εντάχτηκε στους Ρέιντζερ της Αριζόνα και απέκτησε γρήγορα φήμη για το σημάδι και το γρήγορο τράβηγμά του. Αργότερα θα γινόταν φόβος και τρόμος όσων περνούσαν παράνομα τα σύνορα Αριζόνα και Μεξικού, καθώς αυτός ο συνοριοφύλακας δεν ήταν παίξε γέλασε.
Τον Μάρτιο του 1908 ο Κίντερ πέρασε για άλλη μια φορά τα σύνορα κυνηγώντας μια σπείρα κακοποιών. Στην πρώτη πόλη που βρήκε, μπλέχτηκε σε πιστολίδι με τις μεξικανικές αστυνομικές αρχές, αν και οι λόγοι παραμένουν άγνωστοι, καθώς όλοι είχαν διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας να διηγηθούν. Η πιο αληθοφανής πάντως φαίνεται να είναι ότι ο συνοριοφύλακας βρήκε τους παράνομούς του, οι οποίοι προστατεύονταν από τους αστυνόμους της πόλης.
Όποιος κι αν ήταν ο λόγος, ο Κίντερ βρέθηκε απέναντι από δυο μεξικάνους σερίφηδες. Παρά το γεγονός ότι δέχτηκε σφαίρα στο στομάχι, κατάφερε να ξεπαστρέψει τους αντιπάλους του και να πλησιάσει στα σύνορα, όταν είδε πίσω του ένα απόσπασμα από μεξικανικές Αρχές και οργισμένους πολίτες να τον κυνηγούν. Δεν τον σκότωσαν επιτόπου, τον έριξαν αντιθέτως στη φυλακή και τον έσπασαν στο ξύλο, αφήνοντάς τον να πεθάνει από τα τραύματά του. Για να αποτραπεί μάλιστα διπλωματικό επεισόδιο με τις ΗΠΑ, οι περισσότεροι μεξικανοί που μπλέχτηκαν στην ιστορία αποπέμφθηκαν από το σώμα…
Νταν Μπόγκαν: Φόνος στο σαλούν
Παρά το γεγονός ότι ο Μπόγκαν ζούσε μια έννομη ζωή ως καουμπόι, το βίαιο ταμπεραμέντο και το οξύθυμο του χαρακτήρα του του έφερναν συχνά προβλήματα. Το 1883, για παράδειγμα, ο Νταν οργάνωσε απεργία απαιτώντας καλύτερα μεροκάματα για τους γελαδάρηδες. Η κινητοποίηση απέτυχε ωστόσο, οι καουμπόι μπήκαν στη μαύρη λίστα και οι περισσότεροι έγιναν τώρα ζωοκλέφτες.
Ο ιδιοκτήτης του ράντσου προσέλαβε τότε κανέναν άλλον παρά τον Πατ Γκάρετ για να διαχειριστεί το πρόβλημα που είχε προκύψει. Και μόνο το άκουσμά του ονόματός του ήταν αρκετό για να διώξει τους περισσότερους κλέφτες από την περιοχή, αν και ο Μπόγκαν και ο στενός του κύκλος αρνήθηκαν να φύγουν ή να σταματήσουν τη λεηλασία. Μετά την πρώτη συνάντηση των δύο θρυλικών αντρών, ο Νταν συνελήφθη και ρίχτηκε στη φυλακή, το έσκασε όμως και κατέφυγε στο Γουαϊόμινγκ, όπου έκανε νέα καριέρα παράνομου ως Μπιλ ΜακΚόι.
Κάποια στιγμή η πραγματική του ταυτότητα αποκαλύφθηκε και μπήκε έτσι στο στόχαστρο του τοπικού σερίφη, του φοβερού πιστολά και πρώην Τέξας Ρέιντζερ, Τσαρλς Γκαν. Τέτοια ήταν η φήμη του σερίφη που ο καταζητούμενος φυγάς απέφευγε να τον αντιμετωπίσει στα ίσα, έχοντας συνεχώς τα πρωτοπαλίκαρά του δίπλα του. Όλα άλλαξαν βέβαια τη 15η Ιανουαρίου 1887, όταν ο Μπόγκαν έστησε καρτέρι στον σερίφη στο τοπικό σαλούν. Μόλις τον είδε, τον ρώτησε αν οπλοφορούσε και πριν προλάβει ο Γκαν να βγάλει μιλιά, τον πυροβόλησε δύο φορές, μία στο στομάχι και μία στο κεφάλι.
Ο Νταν έπεσε λίγο αργότερα στα χέρια των Αρχών και ήταν να τον κρεμάσουν, αν και το έσκασε και πάλι, πυροδοτώντας έτσι ένα από τα μεγαλύτερα ανθρωποκυνηγητά στην ιστορία της Άγριας Δύσης. Παρά ταύτα, ο Νταν δεν πιάστηκε ποτέ και ο θρύλος του συνέχισε να στοιχειώνει την έννομη τάξη του Φαρ Ουέστ για χρόνια…
Τζον Μπουλ: Ένας φόνος φτάνει
Ο Μπουλ ήταν ένας Εγγλέζος που κατέφτασε στις ΗΠΑ και έγινε κάποια στιγμή αστυνόμος στη Μοντάνα. Η πρώτη του αξιομνημόνευτη πράξη σημειώθηκε το 1862, όταν ο Μπουλ και ο βοηθός του βρέθηκαν αντιμέτωποι με τρεις αλογοκλέφτες. Ο Βρετανός γάζωσε τον έναν και συνέλαβε τους άλλους δύο, αν και σύντομα θα συνειδητοποιούσε ότι η ζωή του χαρτοκλέφτη του ταίριαζε καλύτερα, κι έτσι παράτησε τον νόμο για να περάσει στην αντίπερα όχθη.
Λίγα χρόνια αργότερα, έγινε συνέταιρος του συμπατριώτη του και επίσης χαρτοπαίκτη «Φάρμερ» Πιλ, πρώην στρατιώτη και διαβόητο ήδη πιστολέρο με πολλές επιτυχίες στις μονομαχίες. Κάποια στιγμή τα έσπασαν όμως οι δυο άντρες και σε μια παρτίδα πόκερ ο Πιλ έβγαλε το όπλο του, αν και δεν πυροβόλησε καθώς ο Μπουλ ήταν άοπλος. Έδωσαν όμως ραντεβού θανάτου για την επόμενη μέρα.
Αν και ο Μπουλ δεν το σεβάστηκε αυτό. Πήγε στο δωμάτιό του, φόρεσε τη ζώνη του και βγήκε στο κατόπι του Πιλ. Τον βρήκε να συνομιλεί με τη σύντροφό του έξω από ένα σαλούν και χωρίς προειδοποίηση τον πυροβόλησε τρεις φορές. Λέγεται μάλιστα ότι ήταν η υστερική αντίδραση της κοπέλας αυτή που εμπόδισε τον Πιλ να τραβήξει γρήγορα το κολτ του, καθώς ήταν σαφώς καλύτερος στο πιστόλι. Ο Μπουλ αθωώθηκε αναπάντεχα και πλέον περιέφερε τον μύθο του στις πόλεις και τα χωριά της Άγριας Δύσης, καθώς η φήμη του να σκοτώσεις έναν πιστολέρο τέτοιου βεληνεκούς ήταν αρκετή να σου χαρίσει ζωή χαρισάμενη. Κανείς δεν τον ενόχλησε έκτοτε…
