Στις 06.00 το πρωί της Κυριακής (30/6) ανοίγουν οι κάλπες στη Γαλλία για τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, με τον Εμανουέλ Μακρόν να ποντάρει, ενώ η Μαρίν Λεπέν ελπίζει σε σαρωτική νίκη.
Δημοσκοπήσεις αναφέρουν ότι η συμμετοχή αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 63% και 65%, κάτι που είχε να συμβεί από το 1997. Περίπου 49 εκατομμύρια ψηφοφόροι θα κληθούν να επιλέξουν 577 βουλευτές, ενώ στις 7 Ιουλίου θα διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του npr.org, στη Γαλλία υπάρχει ένα γαλλικό ρητό, που περιγράφει το εκλογικό της σύστημα: Στον πρώτο γύρο ψηφίζεις με την καρδιά σου, στον δεύτερο με το μυαλό σου. Αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές του δεύτερου γύρου είναι συχνά «τακτικές» – όχι υπέρ ενός συγκεκριμένου υποψηφίου καθαυτού, αλλά για να διασφαλιστεί ότι δεν θα κερδίσει κάποιος άλλος.
Σε αυτό το γεγονός λοιπόν, φέρεται να ποντάρει ο Εμανουέλ Μακρόν. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο Γάλλος πρόεδρος θέλει να φανεί ενισχυμένη η Λεπέν στον πρώτο γύρο, ώστε από φόβο οι Γάλλοι μαζικά να ψηφίσουν εναντίον της στον δεύτερο γύρο.
Αντιθέτως, η ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου (RN) φέρεται να ευελπιστεί σε σαρωτική νίκη στον πρώτο γύρο, συγκεντρώνοντας μεγάλο ποσοστό. Με αυτό τον τρόπο, ενδεχομένως αποθαρρύνει τους αντιπάλους της να πάνε στις κάλπες στον δεύτερο γύρο, γιατί θα θεωρούν δεδομένο το αποτέλεσμα.
Η επιτυχημένη ιστορία της Λεπέν
Οι εκλογές δεν έχουν πραγματοποιηθεί ακόμη, αλλά το κόμμα της Λεπέν θεωρείται το απόλυτο φαβορί, με αρκετούς να απορούν πως το έβγαλε από το περιθώριο της γαλλικής πολιτικής σκηνής.
Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων αναπαρήγαγε αφιέρωμα του Reuters, το οποίο παρουσιάζει τις πιο σημαντικές ημερομηνίες που καθόρισαν το κόμμα των Λεπέν:
1972: Ο πρώην στρατιώτης Ζαν-Μαρί Λεπέν ιδρύει το Εθνικό Μέτωπο, ένα περιθωριακό ακροδεξιό κόμμα που αποτελείται από βετεράνους του πολέμου της Αλγερίας και Γάλλους συνεργάτες του καθεστώτος Βισύ.
1974: Ο Λεπέν είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, αλλά συγκεντρώνει λιγότερο από το 1% των ψήφων. Δύο χρόνια αργότερα, το σπίτι του στο Παρίσι δέχεται επίθεση με βόμβα. Δεν βρέθηκε ποτέ κανένας δράστης της επίθεσης.
1981: Ο Λεπέν δεν μπορεί να εξασφαλίσει επαρκή αριθμό υποστηρικτών για να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές, τις οποίες κέρδισε ο Φρανσουά Μιτεράν. Τα επόμενα χρόνια, ο Λεπέν προσελκύει σταδιακά νέους υποστηρικτές.
1986: Το ακροδεξιό κόμμα κερδίζει τις πρώτες του έδρες στην Εθνοσυνέλευση.
1987: Η Λεπέν κάνει απαξιωτικές δηλώσεις για τους ομοφυλόφιλους με AIDS, και πολυάριθμες δηλώσεις με ρατσιστικές, αντισημιτικές και ομοφοβικές προσβολές, που προκαλούσαν οργή που συχνά τον θέτουν υπό τον κίνδυνο νομικών διαδικασιών εις βάρος του. Ωστόσο, αυξάνεται η υποστήριξή του από μέρος των ψηφοφόρων.
1988: Ο Λεπέν κερδίζει το 14,4% των ψήφων στις προεδρικές εκλογές. Το επόμενο έτος, το Εθνικό Μέτωπο κερδίζει περισσότερο από το 10% των ψήφων στις ευρωεκλογές. Αρχίζει επίσης να στοχεύει το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους μετανάστες ως μία από τις κύριες πολιτικές ανησυχίες της.
1995: Υποψήφιοι του Εθνικού Συναγερμού κερδίζουν τρεις δήμους σε πόλεις της νότιας Γαλλίας, στην Τουλόν, το Οράνζ και το Μαρινιάν, καταδεικνύοντας την αυξανόμενη εκλογική του άνοδο.
2002: Ο Λεπέν διεκδικεί την προεδρία και κερδίζει το 16,86% των ψήφων, επαρκές ποσοστό για να τον φέρει αντιμέτωπο στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών με τον Ζακ Σιράκ. Το γεγονός ότι περνά στο δεύτερο γύρο προκαλεί σοκ στη Γαλλία και υπάρχει εκτεταμένη αποστροφή που ένα ακροδεξιό κόμμα κατόρθωσε να καταγράψει τέτοια υψηλά ποσοστά. Πολιτικοί από τη δεξιά και την αριστερά συνασπίζονται για να εμποδίσουν τον Λεπέν να κερδίσει τον δεύτερο γύρο. Ο Σιράκ νικά με πάνω από το 80% των ψήφων στον δεύτερο γύρο.
2008: Δικαστήριο επιβάλλει στον Λεπέν ποινή φυλάκισης τριών μηνών με αναστολή και πρόστιμο 10.000 ευρώ επειδή είπε ότι η ναζιστική κατοχή της Γαλλίας δεν ήταν «ιδιαίτερα απάνθρωπη».
2011: Η κόρη του Λεπέν, Μαρίν Λεπέν, γίνεται η νέα ηγέτιδα του Εθνικού Συναγερμού μετά από μια περίοδο κατά την οποία το κόμμα καταγράφει κακές επιδόσεις σε εκλογές και αντιμετωπίζει αυξανόμενες οικονομικές πιέσεις.
2012: Η Μαρίν Λεπέν θέτει για πρώτη φορά υποψηφιότητα για την προεδρία, που υπήρξε ανεπιτυχής.
2014: Το RN βιώνει μια χρονιά με μεγάλες εκλογικές επιτυχίες, κερδίζοντας τον έλεγχο 11 δήμων και καταλαμβάνοντας επίσης την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές.
2015: Ο Ζαν Μαρί Λεπέν αποκλείεται από το κόμμα αφού χαρακτήρισε το Ολοκαύτωμα ως μια «λεπτομέρεια» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Την ίδια χρονιά η ίδια του η κόρη τον διαγράφει από το κόμμα.
2017: Η Μαρίν Λεπέν διεκδικεί ξανά την προεδρία, αλλά χάνει από τον Εμανουέλ Μακρόν. Μετά την ήττα αυτή, εντείνει τις προσπάθειες για να κάνει το κόμμα πιο ανοιχτό σε ένα ευρύτερο εκλογικό σώμα, επιδιώκοντας να το απομακρύνει από το ρατσιστικό και αντισημιτικό παρελθόν του. Επίσης, επιβάλλει στους βουλευτές του κόμματος ένα πιο επαγγελματικό παρουσιαστικό, απαράιτητο για τις εμφανίσεις τους στα μέσα ενημέρωσης και για την παρουσία τους σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το 2018, αλλάζει το όνομα του κόμματος σε Εθνική Συσπείρωση (RN).
2022: Ο Ζορντάν Μπαρντελά, ο 28χρονος προστατευόμενος της Λεπέν, επιλέγεται νέος πρόεδρος του RN.
Ιούνιος 2024: Ο Μπαρντελά ηγείται του κόμματος στις ευρωεκλογές, προκαλώντας κλυδωνισμός στο κόμμα του Μακρόν, ο οποίος αφού υπέστη συντριπτική ήττα, αναγκάζεται να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Ο Μπαρντελά είναι ο υποψήφιος πρωθυπουργός του RN.
