Πώς είναι οι σχέσεις σας με το είδωλό σας; Με αυτό που βλέπετε στον καθρέφτη σας; Περνάτε φευγαλέα, αποφεύγετε με τρόμο κάθε αντανάκλαση της φιγούρας σας, ή είστε ένας σύγχρονος Νάρκισσος, ερωτευμένος με τον εαυτό του και όταν τελικά κοιτάτε, τι βλέπετε;

Είναι μία από τις πιο δύσκολες σχέσεις, αυτή που σκιαγραφείται μέσα στον καθρέφτη.

Σε αυτή τη συνάντηση ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτό που νιώθουμε ότι είμαστε, με αυτό που φαίνεται έξω και με αυτό που θέλουμε να γίνουμε.

Συνήθως ο καθρέφτης μας έχει πολύ αυστηρή, περιφρονητική φωνή, είναι επικριτικός και μας κάνει να νιώθουμε ανεπαρκείς και ανάξιοι να αγαπηθούμε.

Μπορούμε όμως να το αντιστρέψουμε όλο αυτό και να καταφέρουμε να «κάνουμε ειρήνη» με το πρόσωπο που βλέπουμε στον καθρέφτη;

Μπορούμε να κάνουμε τις συναντήσεις μας μπροστά στον καθρέφτη ενέσεις αγάπης και αποδοχής του εαυτού μας;

Μπορούμε, με μια diy ψυχοθεραπευτική άσκηση που θα μας βοηθήσει να αντιστρέψουμε τα αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό μας και να επιτρέψουμε και στους άλλους να μας θαυμάσουν και να μας αγαπήσουν.

Ξεκινάμε το πρωί, μπροστά από έναν καθρέφτη. Κοιτάζουμε βαθιά και σταθερά στα μάτια τον εαυτό μας και επαναλαμβάνουμε αρκετές φορές: «Σ’αγαπώ, σ’αγαπώ πραγματικά», αναπνέουμε σταθερά και ήρεμα και επαναλαμβάνουμε μαζί με το όνομά μας: «Ελένη, σ’αγαπώ»

Παρατηρούμε το πώς νιώθουμε, δεν κάνουμε κριτική στον εαυτό μας, παρά το ότι ο αυστηρός κριτής μας χλευάζει γιατί ασχολούμαστε με «χαζομάρες» και δεν πάμε να κάνουμε τη δουλειά μας.

Η άσκηση γίνεται ολοένα και πιο εύκολη και κάθε μέρα ερχόμαστε πιο κοντά σε αυτό που νιώθουμε, ξεπερνώντας την αμηχανία, τη ντροπή και βάζοντας στη σίγαση τον «εσωτερικό κριτή».

Αν κάνουμε την άσκηση για κάποιες ημέρες, όλες τις φορές που θα βρεθούμε μπροστά από καθρέφτη, θα νιώσουμε μία πρωτόγνωρη βαθιά αγάπη και αποδοχή για τον εαυτό μας και μπορεί να ακολουθήσουν ευχάριστες ανατροπές στη ζωή.