Το γλυκάνισο το ξέρουμε όλοι. Πρόκειται για ένα φυτό (Pimpinella anisum), με κιτρινόλευκα άνθη και καρπούς που περιέχουν σπόρους με αιθέρια έλαια. Η πιο γνωστή του ιδιότητα είναι το άρωμα στο ούζο και στη ρακή. Τα ηδύποτα αυτά λοιπόν με γλυκάνισο, οφείλουν τη γεύση τους στους υδρογονάνθρακες, που είναι το βασικό στοιχείο των αιθέριων ελαίων και ονομάζονται τερπένια.
Τα τερπένια είναι διαλυτά στο αλκοόλ, αλλά όχι στο νερό που σημαίνει ότι είναι διαφανές καθότι το αλκοόλ που περιέχεται σ’ αυτά τα ποτά, περίπου το 40%, διατηρεί τα τερπένια σε διάλυση, αναμεμειγμένα με τα υπόλοιπα συστατικά.
Όταν όμως προσθέτουμε νερό η ποσότητα του αλκοόλ μειώνεται και δεν είναι πια σε θέση να διατηρήσει τα τερπένια σε διάλυση. Αυτά τότε παίρνουν τη μορφή αιωρούμενων σταγονιδίων και δεν αναμειγνύονται με το νερό.
Από εκεί και πέρα, έχουμε να κάνουμε με παιχνίδια του φωτός… Το φως που πέφτει στα σταγονίδια αντανακλάται προς όλες τις κατευθύνσεις, φαινόμενο της διάθλασης του φωτός, δίνοντας στο ποτό την τυπική γαλακτώδη όψη.
Για όσους δεν γνωρίζουν: το λευκό χρώμα οφείλεται στο ότι η διάθλαση επενεργεί με τον ίδιο τρόπο σε όλο το μήκος των κυμάτων που σχηματίζουν το ορατό φως. Στη συνέχεια τα χρώματα αναμειγνύονται και σχηματίζεται ένα γαλακτώδες φως. Στο ίδιο φαινόμενο οφείλεται και το γεγονός ότι τα σύννεφα στον ουρανό δείχνουν λευκά.
