Η θάλασσα προσφέρει μια αλλόκοτη ελευθερία. Μια μάσκα και μια βαθιά ανάσα αρκούν για να βρεθείς «φιλοξενούμενος» σε ένα περιβάλλον που προσφέρει απλόχερα γαλήνη, εικόνες και μοναξιά. Μια μοναξιά γεμάτη μαγεία, πλημμυρισμένη από γαλάζιο χρώμα.

Αν σε αυτή την εικόνα, προσθέσουμε και ένα ψαροντούφεκο, τότε ανοίγεται μπροστά μας μια μικρή πόρτα… Αυτή του υποβρύχιου ψαρέματος…

Ποιος ιδανικότερος να μας «μυήσει» στον κόσμο του υποβρύχιου ψαρέματος από τον άνθρωπο που κατάφερε να κάνει το hobby του επάγγελμα, πάντα με σεβασμό στη θάλασσα, και έχοντας στη φαρέτρα του ήδη τρία παγκόσμια ρεκόρ;

Ο «Mr Spearfishing», Δήμος Αδάμης, μίλησε στο newsbeast.gr για το υποβρύχιο ψάρεμα, το κανάλι του στο YouTube και εξηγεί πώς καταφέρνει να πουλήσει ένα ψάρι 100 φορές…

– Ας ξεκινήσουμε από τα απλά… Σε γνωρίζω ως τον «Mr Spearfishing», ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από αυτόν τον τίτλο;

Είμαι ο Δήμος Αδάμης και είμαι ένας παθιασμένος ερασιτέχνης υποβρύχιος αλιέας! Είμαι 34ετών και τα 25 από αυτά τα χρόνια, ασχολούμαι αποκλειστικά με το υποβρύχιο ψάρεμα.

– Πώς προέκυψε η αγάπη σου για το υποβρύχιο ψάρεμα;

Η αγάπη ξεκίνησε αρχικά με το ψάρεμα, σαν παιδάκι, για 2-3 χρόνια, την περίοδο του καλοκαιριού. Γρήγορα έκανα τη μετάβαση στο υποβρύχιο ψάρεμα, στα 9 μου χρόνια μόλις. Οι γονείς μου με γράψανε στο κολυμβητήριο απ’ τα 3,5 μου χρόνια, γιατί είχα ήδη πέσει 1-2 φορές στο λιμάνι ψαρεύοντας με την απόχη. Έτσι από παιδάκι είχα πολύ καλή σχέση με το υγρό στοιχείο.

– Γιατί έχεις επιλέξει αυτού του είδους το ψάρεμα και όχι κάποιο άλλο από τα τόσα που υπάρχουν;

Έχω επιλέξει το υποβρύχιο ψάρεμα, γιατί την πρώτη φορά που φόρεσα μάσκα, 6 χρονών, απλά μαγεύτηκα με τον υποβρύχιο κόσμο! Είναι το μόνο είδος συλλογής τροφής, που σε αναγκάζει να αφήνεις την ανθρώπινη σου φύση πίσω, να σταματήσεις τη βασική λειτουργία της αναπνοής, ώστε να μπορέσεις να εισέλθεις σε αυτό το τόσο διαφορετικό σύμπαν, όπου δεν μπορείς να αναπνεύσεις αλλά μπορείς να «πετάξεις»!

– Έχεις κάνει το όνειρο του κάθε ανθρώπου πραγματικότητα. Κατάφερες να κάνεις το hobby σου επάγγελμα και μάλιστα σε μικρή ηλικία…

Καταρχάς όλο αυτό, δεν ξεκίνησε με στόχο την επαγγελματική αποκατάσταση. Μαζί με το πάθος για το υποβρύχιο ψάρεμα, με τα χρόνια ήρθε και ένα δεύτερο πάθος… Η βιντεοσκόπηση, η οποία συμπαρέσυρε μαζί της και το πάθος για το μοντάζ! Έτσι 13 χρόνια τώρα, βιντεοσκοπώ τα ψαρέματα μου και ανεβάζω τα βίντεο στο YouTube.

– Τα βίντεο σου, έχουν αρχή, μέση και τέλος. Κάθε βίντεο δηλαδή είναι και μια μικρή ιστορία. Δείχνεις το ταξίδι μέχρι τον προορισμό σου, την ετοιμασία σου, το ψάρεμα, την ανάδυση και τέλος το μαγείρεμα και το… τσιμπούσι!

Στα μικρά ταινιάκια που γυρίζω κάθε φορά, προσπαθώ να μεταφέρω στο κοινό όλες τις διαδικασίες που αποτελούν το υποβρύχιο ψάρεμα. Δηλαδή το ταξίδι για να φτάσεις σε νέους τόπους, τη βουτιά μαζί με τις υποβρύχιες εμπειρίες της μέρας και αν σταθούμε τυχεροί με κάποιο ψάρι, την τελική διαδικασία αυτού που λέμε υποβρύχια αλιεία… Δηλαδή το καθάρισμα, το μαγείρεμα και την κατανάλωση του ψαριού σε ένα τραπέζι με οικογένεια ή φίλους! Χρόνο με τον χρόνο όλο αυτό μεγάλωνε και το ίδιο γινόταν με το κόστος κατοχής και λειτουργίας του ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Έφτασα να ξοδεύω μεγάλο μέρος του μισθού μου για να συντηρώ τον εξοπλισμό και τα ψαρέματα μου και αποφάσισα ότι πρέπει να κάνω κάτι, μπας και καταφέρω να πάρω πίσω, κάποια απ’ τα χιλιάδες ευρώ που έχω ξοδέψει! Για πολλούς η εύκολη λύση είναι να πιάνουν και να πουλάνε πολλά ψάρια. Εγώ σκέφτηκα ότι είναι καλύτερη ιδέα να πιάσεις ένα ψάρι και να το πουλήσεις 100 φορές!

– Τι εννοείς να πουλήσεις ένα ψάρι 100 φορές;

Αξιοποίησα μια αρχαία Ιαπωνική τέχνη εκτύπωσης ψαριών και άρχισα να εκτυπώνω τα ψάρια που έπιανα. Το τύπωμα αυτό στην συνέχεια περνάει σε φούτερ, μακό, πετσέτες, πίνακες και μαγειρικούς δίσκους κοπής προς το παρόν. Παρόλο που σαν μέθοδος εκτύπωσης είναι διαδεδομένη ανά τον κόσμο σε ρουχισμό, δεν υπήρχαν εκτυπώσεις από μεσογειακά ψάρια. Έτσι σκέφτηκα να είμαι ο πρώτος στον κόσμο που θα πουλάει σε εκτύπωση Gyotaku τα μεσογειακά ψάρια. Σαν ιδέα ήταν πρωτότυπη λοιπόν σε παγκόσμιο επίπεδο και αν δεν «έπιανε», ήμουν έτοιμος να αποδεχθώ την αποτυχία. Έκανα την επιχειρηματική μου κίνηση την στιγμή, που μετά από μια δεκαετία λειτουργίας, το κανάλι ήταν πλέον το μεγαλύτερο στο είδος στην Ελλάδα και είχε συγκεντρώσει ένα εν δυνάμει πελατολόγιο 50.000 ατόμων απ όλο τον κόσμο!

– Είσαι ένας πετυχημένος «καναλάρχης» δηλαδή. Το κανάλι σου αυτή τη στιγμή μετράει περισσότερους από 66.000 ακόλουθους. Απ’ ότι έχω παρατηρήσει, μέρα με τη μέρα ο αριθμός αυτός αυξάνεται. Τι το διαφορετικό προσφέρεις εσύ στους ακολούθους σου από τα τόσα κανάλια που υπάρχουν και έχουν ανάλογο περιεχόμενο;

Το κανάλι μεγαλώνει απλά γιατί αρέσει στον κόσμο αυτό που βλέπει. Έτσι ο κόσμος επιλέγει να δει ξανά και ξανά τα βίντεο μου και να συμμετέχει σε αυτά, με αποτέλεσμα αυτό να το αναγνωρίζει ο αλγόριθμος του YouTube και να προωθεί τα βίντεο μου στα προτεινόμενα. Όπως και στην τηλεόραση, αυτό που μετράει, είναι ο χρόνος που θα κρατήσεις τον θεατή. Για να κρατήσεις τον θεατή, πρέπει να έχεις καλή ποιότητα εικόνας, ήχου και κάτι να πεις… Να προσφέρεις στον άλλον μια ιστορία, που θα τον κάνει να θέλει να την ζήσει και ο ίδιος. Για χρόνια τα βίντεο υποβρύχιου ψαρέματος στο YouTube, ήταν απλά βολές σε ψάρια και μια μουσική να παίζει από πίσω. Κανείς δεν έδειχνε το πώς έφτασε στη θάλασσα αλλά και το τί γίνεται με όλα αυτά τα ψάρια που πεθάναν! Άλλα κανάλια τα τελευταία χρόνια έχουν επίσης κάνει στροφή σε αυτή τη δομή των βίντεο και επίσης απολαμβάνουν γρήγορη αναγνώριση και αποδοχή απ’ το κοινό.

– «Τη θάλασσα όσο τη σέβεσαι, σε σέβεται και σου “δίνει”». Σε έχω ακούσει να λες στα βίντεο σου πως «ένα ψάρι θέλω για το μεσημέρι, ένα θα πιάσω». Και το κάνεις. Περνάνε μπροστά μεγάλα ψάρια και δεν τα χτυπάς. Είναι κάτι που προκαλεί εντύπωση…

Αυτή είναι η φιλοσοφία μου γιατί ήμουν αρκετά τυχερός και από μικρός είχα δίπλα μου ανθρώπους που μου δίδαξαν σεβασμό για τη θάλασσα και πως δεν ανήκει σε εμένα αλλά σε όλους! Σε γενικές γραμμές αφήνω τα μικρά ψάρια που δεν έχουν συμμετάσχει σε πολλούς αναπαραγωγικούς κύκλους και χτυπάω τα μεγάλα. Η ύπαρξη πολλών μεγάλων ατόμων σε ένα είδος, σημαίνει ότι ο πληθυσμός του είδους είναι σε υγιή νούμερα. Έτσι σε είδη που τα μεγάλα άτομα σπανίζουν, καλό είναι να μην αφαιρούμε πάνω από 1-2 τη χρονιά. Καθώς τα μεγάλα άτομα είναι πολύ σημαντικά στην αναπαραγωγική διαδικασία και λόγω του πιο «αρχαίου» τους DNA αλλά και της μεγάλης ποσότητας αυτών που παράγουν.

– Ουσιαστικά εσύ βγάζεις λεφτά από τη θάλασσα, χωρίς να πουλάς τα ψάρια…

Η θάλασσα είναι πλούσια και κάθε έξυπνος και δημιουργικός άνθρωπος μπορεί να ζήσει από αυτή, επιβαρύνοντας τη το λιγότερο δυνατό. Κάποιοι για παράδειγμα, ζουν απλά πουλώντας υποβρύχιες φωτογραφίες, οπότε σκέφτηκα γιατί να μη μπορώ να βγάλω λεφτά πουλώντας ρούχα, με υποβρύχιες «φωτογραφίες» επάνω; Στην συνέχεια, ήρθαν κάποιες συνεργασίες με μεγάλες εταιρείες του χώρου, των οποίων τα προϊόντα «πουλούσα» χρόνια ουσιαστικά μέσα από τα βίντεο, απλά χωρίς να παίρνω λεφτά. Πλέον είμαι χαρούμενος που έχω αυτούς τους ανθρώπους για συνεργάτες και μεταπουλάω τα προϊόντα τους. Στην ουσία πέρα από τα ρούχα, πουλάω κάθε μέρος του εξοπλισμού που χρησιμοποιώ και βλέπει ο θεατής στο YouTube.

– Το κανάλι σου έχει γίνει γνωστό και στο εξωτερικό…

Το κανάλι είχε σταθερά ένα 15-20% κοινό από εξωτερικό καθώς η κοινότητα της υποβρύχιας αλιείας ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι τρομερά μικρή. Όταν λοιπόν κάποια βίντεο φτάσουν εκατομμύρια views είναι σχεδόν βέβαιο πως θα τα δει και κόσμος απ’ το εξωτερικό και γι’ αυτό άλλωστε και αυτό το 15-20% ξένων θεατών έχει ανέβει.

– Τι προϊόντα με το λογότυπο «Spearfishing Life» έχεις δημιουργήσει και πού μπορούμε να τα βρούμε;

Έχω εκτυπώσει αρκετά από τα ψάρια των Ελληνικών θαλασσών και το χταπόδι. Επέλεξα όμως από τα ψάρια αυτά, να βγάλω στην αγορά μόνο τα είδη που απασχολούν κατά κύριο λόγο τον ψαροντουφεκά. Έτσι για τώρα τουλάχιστον επέλεξα να μείνω σε 13 σχέδια με ψάρια και το χταπόδι.  Τα ψάρια αυτά είναι ο σαργός, ο σηκιός, η τσιπούρα, το γοφάρι, το λαβράκι, η λίτσα, η σκορπίνα, ο ροφός, η στήρα, η σφυρίδα,η πίγγα, η συναγρίδα και φυσικά το εντυπωσιακό, ξενικό λιονταρόψαρο. Όλα αυτά τα ψάρια,τυπώνονται στην συνέχεια στα φούτερ, τα κοντομάνικα, τους καμβάδες και τις πετσέτες θαλάσσης και μπορείτε να τα βρείτε στο site μου.

– Είσαι κάτοχος τριών παγκόσμιων ρεκόρ. Ποια είναι αυτά; Προετοιμάζεσαι και για επόμενο ρεκόρ;

Το πρώτο ήταν το ρεκόρ συναγρίδας, η οποία ήταν πιασμένη με ψαροντούφεκο. Στην συνέχεια άρχισα να χρησιμοποιώ το polespear που είναι ένα πιο πρωτόγονο εργαλείο, σα να λέμε καμάκι. Αυτό χρησιμοποιείται κυρίως σε υφάλους του εξωτερικού, όπου η χρήση κανονικού ψαροντούφεκου απαγορεύεται. Με το pole έπιασα ένα μεγάλο λαβράκι και ένα μεγάλο γοφάρι αργότερα, που κατοχυρώθηκαν σαν παγκόσμια ρεκόρ. Το υποβρύχιο ψάρεμα δεν είναι άθλημα, για να προπονείσαι και αν είσαι αρκετά καλός θα πετύχεις το παγκόσμιο ρεκόρ. Στο υποβρύχιο ψάρεμα μπορεί να έχεις αθλητικές επιδόσεις παγκόσμιου ρεκόρ αλλά να μην συναντήσεις ποτέ ψάρι μεγέθους παγκόσμιου ρεκόρ. Η μόνη «προετοιμασία» που μπορείς να κάνεις, είναι να βρίσκεσαι διαρκώς στο νερό και να αφήνεις τα μικρότερα ψάρια ελπίζοντας στο «τρόπαιο»!

– Λύσε μου μια απορία για να καταλάβουν και οι αναγνώστες. Πώς εσύ, ο Δήμος, ξέρεις ότι έχεις κάνει ρεκόρ και πώς γίνεται η πιστοποίηση τους;

Υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί που κατοχυρώνουν τα ρεκόρ. Εκεί υπάρχουν λίστες με τα υπάρχοντα ρεκόρ και έτσι γνωρίζεις αν το ψάρι σου ξεπερνάει το προηγούμενο. Η διαδικασία κατοχύρωσης περιλαμβάνει φωτογραφίες, βίντεο, σωματομετρήσεις του ψαριού και μέτρηση του βάρους από ζυγαριά που έχει περάσει έλεγχο την ίδια χρονιά. Όλα αυτά αξιολογούνται από ιχθυολόγους της επιτροπής και κατοχυρώνουν ή όχι το ρεκόρ με βάση τα στοιχεία.

– Ακούγοντας κάποιος τη φράση «υποβρύχιο ψάρεμα» και μη γνωρίζοντας λεπτομέρειες, φαντάζεται κάτι πολύ δύσκολο και κυρίως πολύ επικίνδυνο. Ποια είναι η αλήθεια τελικά;

Η αλήθεια είναι ότι όπως σου είπα πριν, αφήνουμε το στοιχείο μας και μπαίνουμε σε έναν κόσμο που δεν ανήκουμε. Αν για παράδειγμα χτυπήσεις το κεφάλι σου στο σπίτι και χάσεις τις αισθήσεις σου. Θα ξυπνήσεις στο πάτωμα με καρούμπαλο. Αν χτυπήσεις το κεφάλι σου στο σκάφος και πέσεις στη θάλασσα… θα έχεις πνιγεί με καρούμπαλο. Τόσο απλά και γι αυτό στη θάλασσα δεν πας ποτέ μόνος επί ή υπό του νερού. Όμως αν γίνεται υπό κανόνες ασφαλείας, είναι ένα υπέροχο και ασφαλές χόμπι. Επειδή οδηγώ πολύ για να ψαρέψω εκεί που θέλω, θα σου πω ότι κάθε φορά, πιο πολύ τρέμω τα 300-1000 χλμ οδήγηση στο Ελληνικό Οδικό Δίκτυο, παρά το ίδιο το ψάρεμα υπό κανόνες ασφαλείας. Καλό είναι όποιος θέλει να ασχοληθεί με το υποβρύχιο ψάρεμα, να παρακολουθήσει και ένα σχολείο ελεύθερης κατάδυσης.

– Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος που κυκλοφορεί γύρω από το υποβρύχιο ψάρεμα και μπορείς να μου καταρρίψεις αυτή τη στιγμή;

Ένας απ τους μεγαλύτερους μύθους που κυκλοφορεί, είναι ότι το υποβρύχιο ψάρεμα είναι καταστροφική μέθοδος. Η αλήθεια είναι εντελώς αντίθετη, με το υποβρύχιο ψάρεμα να είναι η πιο επιλεκτική και βιώσιμη μορφή αλιείας. Καθώς δίνει στα ψάρια το μεγαλύτερο πλεονέκτημα διαφυγής. Ο ψαροντουφεκάς, θα βουτήξει μέχρι εκεί που μπορεί με την ανάσα του και στα δευτερόλεπτα που διαρκεί η βουτιά, θα επιλέξει και θα πάρει ένα μόνο ψάρι πίσω στην επιφάνεια. Ένα ψάρι που θα το έχει δει με τα μάτια του και θα το έχει επιλέξει με βάση κάποια κριτήρια και κανόνες. Έτσι στο ψαροντούφεκο ελαχιστοποιείται η πιθανότητα του bycatch και η σύλληψη υπομεγέθη ψαριών. Επίσης ο ψαροντουφεκάς δεν αφήνει τίποτα πίσω του, όταν άλλες μέθοδοι αφήνουν μολύβια, τεχνητά δολώματα, χιλιόμετρα πετονιάς ή δυχτιών που συνεχίζουν να είναι για χρόνια παγίδες θανάτου. Η μέθοδος αλιείας με το μικρότερο οικολογικό αποτύπωμα, είναι ξεκάθαρα η υποβρύχια αλιεία με ελεύθερη κατάδυση.

– Ποιοι είναι οι κανόνες, άγραφοι ή μη, που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με το υποβρύχιο ψάρεμα;

Ένας άγραφος κανόνας για εμένα, όπως σου είπα και πριν, είναι το σχολείο ελεύθερης κατάδυσης. Είναι αυτό που θα σε κάνει καλύτερο και πιο αποδοτικό στο ψάρεμα σου και θα σου επιτρέψει να απολαμβάνεις για πολλά πολλά χρόνια με ασφάλεια τη θάλασσα και τον υποβρύχιο της κόσμο.

– Και για να κλείσουμε με ένα μήνυμα, ποια είναι η συμβουλή σου στους υποβρύχιους και μη ψαράδες;

Η συμβουλή μου είναι, να πηγαίνουν στην θάλασσα για να περάσουν καλά και όχι για να πιάσουν ψάρια. Να νιώθουν γεμάτοι και μόνο που μπορούν να ταξιδεύουν και να χαίρονται την θάλασσα με τους φίλους τους! Τα ψάρια που ψάχνουν, αργά ή γρήγορα θα έρθουν μόνα τους και η τριβή τους με τη θάλασσα μέχρι τότε,θα τους έχει καταστήσει ικανούς να τα πιάσουν τελικά.