Η εκπαιδευτικός που εισάγει τη φιλοζωία στα ελληνικά σχολεία

Η αγάπη της για τα ζώα, η εμπειρία από τη συνύπαρξη μαζί τους όπως επίσης και οι σπουδές της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έκαναν την Κατερίνα Παπαποστόλου να πάρει τη μεγάλη απόφαση να εισάγει τη φιλοζωία στα σχολεία της χώρας μας. Είναι εκπαιδευτικός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή, εκπαιδεύτρια σκύλων, συγγραφέας και ιδρύτρια της ομάδας Ζω.Ε.Σ.. Όποιος την ξέρει τη βλέπει συνεχώς με τους πιστούς της φίλους που δεν είναι άλλοι από τα σκυλιά της.

Μιλώντας στο newsbeast.gr η «διαφορετική από τις άλλες εκπαιδευτικός» όπως την έχουν χαρακτηρίσει όσοι τη συναντούν στον δρόμο τους, εστίασε στους τρεις βοηθούς της «Διώνη, Άξελ και Πόθο» που την ακολουθούν στα μαθήματα αλλά και στους στόχους της για το μέλλον.

Όπως είπε στην πορεία της μέχρι στιγμής έχει συναντήσει περισσότερους ανθρώπους «εμπόδια» παρά άτομα που τη βοήθησαν, ενώ παράλληλα αποκάλυψε πως το τρίτο της βιβλίο θα εκδοθεί στο τέλος του 2021 και ότι θα αποτελέσει μία «έκπληξη» για όσους γνωρίζουν τη γραφή της.

– Πώς πήρατε την απόφαση να διδάξετε φιλοζωία;

Νομίζω δεν ήταν ακριβώς απόφαση μα στάση ζωής που έχω από μικρή. Να φανταστείτε πως τον πρώτο μου σκύλο μου τον έφερε ο μπαμπάς μου στο σπίτι, τον οποίο και διέσωσε από μια παράνομη γέννα σε μια αυλή. Η παράνομη εκτροφή, η μεγαλύτερη πληγή της φιλοζωίας κρατεί πολλά χρόνια δυστυχώς. Μεγάλωσα μέσα στην αγάπη των ζώων και κυρίως των σκύλων που υπήρξαν συντροφιά μου σε πολύ δύσκολα χρόνια, ακόμη και στη μοναξιά που συχνά ίσως ένιωθα ως μοναχοπαίδι. Όταν μπήκα στην εφηβεία και ξεκίνησα να βοηθώ ζώα που έβρισκα στον δρόμο και επισκεπτόμουν χώρους που φιλοξενούσαν πρώην αδέσποτα και κακοποιημένα ζώα αλλά και όταν μετά ενηλικιώθηκα, αποφάσισα πως αυτό και μόνο ήθελα να κάνω, ώστε να μπορώ να πω μια μέρα στα γεράματά μου, πως άφησα και εγώ το στίγμα μου σε αυτόν τον κόσμο. Διδάσκω θα έλεγα καλύτερα αγάπη που περικλείει φιλοζωία και φιλανθρωπία. Δεν γίνεται να αγαπάς τα ζώα, αν δεν είσαι φιλάνθρωπος. Ενώ  δυστυχώς γίνεται να αγαπάς τους ανθρώπους και να αδιαφορείς ή ακόμη χειρότερα να μισείς τα ζώα. Δίνω έναν μεγάλο αγώνα μαζί με πολύ σπουδαίους συναγωνιστές, ώστε να φτάσουμε όλοι μαζί σε μια μέρα που θα μιλάμε πια για αρμονική συνύπαρξη των ζώων και των ανθρώπων. Δεν είσαι υποχρεωμένος να αγαπάς τα ζώα, είσαι όμως υποχρεωμένος να τα σέβεσαι και να τα αποδέχεσαι ως συγκατοίκους σου στον ίδιο πλανήτη. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση δρας φασιστικά και ρατσιστικά, ας μη γελιόμαστε.

– Χρειάστηκε να κάνετε κάποιες ειδικές σπουδές, πριν αποφασίσετε να ιδρύσετε τις Ζω.Ε.Σ. (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων);

Είμαι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν θα με ακούσει κανείς να πω «Η εμπειρία μετράει σε ό, τι και αν κάνεις και όχι τόσο η γνώση». Θεωρώ ότι είναι μια πεποίθηση που έχει καταστρέψει πολλά σε αυτή τη χώρα. Άνθρωποι χωρίς καμιά επιστημονική γνώση με «όπλο» μονάχα την εμπειρία να δρουν σε χώρους που υπάρχουν παιδιά και αυτό είναι αλήθεια επικίνδυνο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό του, με θυμάμαι να μορφώνομαι. Για να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα, μετρώ ατελείωτες ώρες πραγματικά διαβάσματος και σπουδών. Σπούδασα αρχικά στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, έκανε μετέπειτα δύο μεταπτυχιακά, ολοκλήρωσα σπουδές ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης σκύλων αλλά και ζωοθεραπείας στη Γαλλία. Αναρίθμητα σεμινάρια που αφορούν την εκπαίδευση παιδιών και σκύλων και συγγραφή βιβλίων φιλοζωίας. Και συχνά νιώθω πως έχω τόσα πολλά ακόμη να κάνω!

– Ποιοι σας βοήθησαν να κάνετε το όνειρό σας πραγματικότητα;

Θα πω πως στον δρόμο μου συνάντησα περισσότερους ανθρώπους εμπόδια παρά ανθρώπους που με βοήθησαν. Συνάντησα επίσης πολλούς ανθρώπους «σωτήρες» που στην πρώτη ευκαιρία θέλησαν να με «βυθίσουν». Χρόνια να ξεπερνώ εμπόδια και δυσκολίες, να μη δίνω σημασία στις πέτρες που έριχναν στην πλάτη μου, έμαθα πια! Παρόλα αυτά όμως νιώθω τόσο τυχερή που έχω συναντήσει και πολύ σπουδαίους ανθρώπους στον δρόμο μου που με βοήθησαν όχι να κάνω ένα αλλά πολλά όνειρά μου πραγματικότητα. Τους γονείς μου πρωταρχικά, που αν και «έφυγαν» νωρίς, οι συμβουλές τους και η αγάπη τους καθοδηγεί όλη τη ζωή μου μιας που ήταν και εκείνοι που με έβαλαν πρώτοι στον κόσμο των ζώων από τα πρώτα βήματα της ζωής μου. Καθώς η συγγραφή βιβλίων ήταν ένα παιδικό μου όνειρο, ίσως μάλιστα το μεγαλύτερο, πάντα θα χρωστώ ευγνωμοσύνη στον εκδότη των βιβλίων μου, Βασίλη Γουλιέλμο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που στήριξε το μεγάλο μου όραμα ως Ζω.Ε.Σ. σε μια εποχή πολύ δύσκολη για μένα, καθώς είχα αποφασίσει μετά από 15 ολόκληρα χρόνια που βάδιζα μόνη, να μεταφέρω όλη τη γνώση μου μέσα σε όλα τα σχολεία της χώρας. Φιλοξένησε το όραμά μου σε δράσεις φιλοζωίας που διοργάνωνε, στα περιοδικά του, σε ημερίδες, στήριξε συχνά οικονομικά τον αγώνα μου μα το πιο σημαντικό ήταν εκεί σε κάθε μου νέο «παράτολμο» και καινοτόμο βήμα αποτρέποντάς με από λάθη και καθοδηγώντας με σε σωστά μονοπάτια, στηρίζοντας κάθε απόφασή μου όσο μπορούσε καλύτερα. Οι εθελοντές μου που ακούραστα αγωνίζονται μαζί μου, η οικογένειά μου, οι φίλοι που με βλέπουν πια σπάνια, αλλά και κάποιοι λίγοι εκλεκτοί που συναντώ σε διάφορες φάσεις αυτής της μεγάλης μου πορείας. Με άλλους χανόμαστε μα πάντα θα υπάρχει κάτι να μας δένει. Χρωστώ όμως το μεγαλύτερο ευχαριστώ στους τρεις σκύλους μου, πολύτιμους συνεργάτες και συνοδοιπόρους μου, που δίχως τους, πραγματικά θα ήταν αδύνατο να φτάσω  εδώ που είμαι σήμερα! Όλα μα όλα μέχρι σήμερα που αφορούν τις Ζω.Ε.Σ. και τα βιβλία μου τα έχουμε καταφέρει μαζί!

– Βλέπετε αλλαγές στον τρόπο συμπεριφοράς των παιδιών μέσα από τις επισκέψεις σας στα σχολεία;

Οι αλλαγές θα έρθουν σε βάθος χρόνου. Ας μην ονειροβατούμε! Όμως μικρές μα όχι ασήμαντες αλλαγές σίγουρα υπάρχουν ακόμη και αμέσως μετά από κάθε μας επίσκεψη σε σχολείο της χώρας. Είμαι πεπεισμένη πως θα φέρουμε την αλλαγή, γιατί ξέρουμε πού βαδίζουμε, με τι μέσα θα φτάσουμε στον στόχο μας και πώς να ξεπερνάμε τα εμπόδια. Το πιο σημαντικό που λέω συνέχεια και στους εθελοντές μου είναι πως θα πρέπει να εφευρίσκουμε τρόπους που θα ανοίγουν στα παιδιά νέους δρόμους. Για να έρθει η αλλαγή πρέπει να γίνεις ο ίδιος η αλλαγή, αφού πρώτα πιστέψεις σε αυτή. Πάντως τα παιδιά από το feedback που έχουμε μετά από τους συναδέλφους γίνονται πιο ευσυνείδητα και υπεύθυνα στην κηδεμονία των κατοικίδιων τους, αποφασίζουν πολύ συχνά να υιοθετήσουν κάποιο ζώο από τον δρόμο ή από κάποιο καταφύγιο παρά να αγοράσουν και μαθαίνουν να σέβονται τα ζώα και το περιβάλλον. Ακόμη και η καθημερινότητά τους γίνεται ευκολότερη με τους σκύλους τους, καθώς μαθαίνουν μέχρι και πώς να τους εκπαιδεύουν! Η πιο σημαντική όμως αλλαγή οφείλω να πω που τη βλέπω και στους μαθητές μου, είναι αυτό το τόσο συγκινητικό, κρυφά συχνά ακόμη και από τους γονείς τους, τάισμα των αδέσποτων!

– Η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να υποστηρίξει αυτό το project;

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποί της που δρουν τόσο ανταγωνιστικά σε πάρα πολλούς τομείς, θα μπορούσε όχι μόνο να υποστηρίξει αυτό το project, αλλά και θα μπορούσε να το εξελίξει σε σημεία που δεν φανταζόμαστε καν. Είμαστε ένας λαός που ασχολείται με πάθος και ορμή σε πολλά! Όμως όλοι αυτοί οι τόσο λυπηροί «φιλοζωικοί καβγάδες», λες και έχουν οι φιλόζωοι να χωρίσουν κάτι τόσο σοβαρό, σίγουρα μας κρατούν πίσω και δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε μπροστά. Είμαι πολύ περήφανη που ουδέποτε μπλέχτηκα σε αυτούς, που ενώ συχνά αδικήθηκα από αυτούς, δεν έδωσα σημασία και βάδισα μπροστά και ακόμη πιο περήφανη που έχω αποφασίσει να «προσαρμόσω» τη χώρα και τους ανθρώπους της σε μια νέα εποχή αγάπης για όλους, όπου η ενσυναίσθηση θα είναι εκείνη που θα κυριαρχεί. Αν δεν μπεις στη θέση του άλλου, δεν μπορείς να τον κατανοήσεις, να τον αποδεχτείς και να συνεργαστείς μαζί του για ένα καλύτερο αύριο.

– Πώς ακριβώς γίνεται η φιλοζωική ενημέρωση; Και ποιοι είναι οι βοηθοί σας;

Τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα περιλαμβάνουν οπτικοακουστικό υλικό, θεατρικό παιχνίδι, ζωγραφική, τραγούδι, χορό και συζήτηση με τα παιδιά. Παράλληλα συντονίζω βιωματικά εργαστήρια μυθοπλασίας και δημιουργικής γραφής που στόχο έχουν την εκμάθηση επικοινωνίας ανάμεσα σε παιδιά και σκύλους. Αλλά και εργαστήρια που αφορούν τα βιβλία μου, «Το Δώρο», «Η Μεγάλη Επιστροφή» αλλά και το τετράδιο εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων «Το Δώρο της Διώνης», όλα από τις εκδόσεις Welldone, που αποτελούν και εκπαιδευτικά εργαλεία, ενώ τα έσοδά τους στηρίζουν τον αγώνα μας σε όλα τα σχολεία της χώρας αλλά και ακηδεμόνευτα ζώα που φροντίζουμε. Έχω πολύτιμους συνεργάτες σε όλο αυτό, καθώς κάθε πληροφορία φιλτράρεται από ειδικούς και μετά συναποφασίζουμε αν θα μπει και το πώς θα μπει. Και σίγουρα πολύτιμοι βοηθοί μου οι τρεις σκύλοι μου Διώνη, Αξελ, Πόθος, εγκεκριμένοι από το Υπουργείο Παιδείας για όλα τα σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής, ενώ η Διώνη είναι και πιστοποιημένη από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ζωοθεραπείας στη Λυών.

– Χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας μια εκπαιδευτικό «διαφορετική». Γιατί; Τι σημαίνει για εσάς να έχει κάποιος αυτόν τον ρόλο στη ζωή ενός παιδιού;

Πολλοί με αποκαλούν «διαφορετική» λόγω του χρώματος των μαλλιών μου και των ρούχων που φοράω! Για μένα το τελευταίο που ορίζει τη διαφορετικότητά μου η εμφάνισή μου! Ακόμη και το χρώμα στα μαλλιά μου είναι αποτέλεσμα ενός πολύ σοβαρού σκηνικού σχολικού εκφοβισμού σε μια μαθήτρια νηπιαγωγείου από τους συμμαθητές της μόνο και μόνο γιατί δεν είχε κόκκινο χρώμα για να βάψει τα μαλλιά μου! Μου τα έκανε μέσα στους λυγμούς της από τις κοροϊδίες των υπολοίπων μωβ, και έτσι και εγώ αποφάσισα να κάνω το παραμυθένιο της όνειρο πραγματικότητα! Με χαρακτηρίζω περισσότερο ρομαντική, ευαίσθητη, οραματίστρια και ειρηνική επαναστάτρια που δεν θα κάνω πίσω, αν δε δω εγώ την αλλαγή που έχω προγραμματίσει να δω, παρά διαφορετική! Το να στέκεσαι δίπλα στα παιδιά δείχνοντάς τους δρόμους αγάπης και διώχνοντάς τους αυτό το τόσο βλαβερό άγχος της βαθμοθηρίας και του να γίνεις ο καλύτερος όλων, σε καθιστά αυτόματα πολύτιμο σύμμαχο και συνεργάτη τους. Και αυτό από μόνο του θεωρώ ότι δίνει τη δύναμη στα παιδιά να μπουν στη διαδικασία να αλλάξουν τον κόσμο! Είτε μαζί σου, είτε με άλλους, είτε μόνα τους! Οι γκρίζοι τοίχοι των ελληνικών σχολείων πρέπει επιτέλους να αλλάξουν όλοι χρώμα και να γεμίσουν χρώματα, μουσικές και γέλια. Και όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί που βαδίζουμε προς αυτή την πορεία, να ενωθούμε και να διδάσκουμε σε νέα πλαίσια που οι ίδιοι θα έχουμε ορίσει και συναποφασίσει με τους μαθητές μας. Γιατί η εκπαιδευτική διαδικασία είναι κάτι που αφορά ξεκάθαρα τον ίδιο τον μαθητή και όχι τα όνειρα και τις προσδοκίες των γονιών του ή των συγγενών του που τις περισσότερες φορές τον βρίσκουν εντελώς αντίθετο!

– Βρέθηκαν στον δρόμο σας άτομα που αποδοκίμασαν το εγχείρημά σας;

Πολλά και πολύ συχνά! Όμως όπως δήλωσα και πιο πάνω δεν δίνω καμία σημασία, βαδίζω μπροστά ατάραχη και ειρηνικά επαναστατική μαζί με όλους τους εθελοντές μου, στο όνομα όλων εκείνων των ζώων που βασανίζονται καθημερινά από ανθρώπινα χέρια. Καθώς ακόμη και η αδιαφορία σκοτώνει! Είμαι ένας άνθρωπος που όσοι με ξέρουν καλά το γνωρίζουν, που είμαι πολύ δεκτική σε κάθε νέα πρόταση και συμβουλή. Αρκεί να μου εξηγεί κάποιος γιατί το λέει, πώς το εννοεί και ποιος είναι ο στόχος που το λέει! Και αν έχω σε όλα αυτά απαντήσεις, γιατί όχι να ακολουθήσω τα όσα μου έχει πει. Αντί αυτού οι άνθρωποι, αντί να μπουν σε μια διαδικασία υγιούς διαλόγου, αποδοκιμάζουν το έργο σου, μειώνοντάς το συνεχώς και άδικα και δημιουργώντας κακή ενέργεια και εντάσεις χωρίς να υπάρχει πραγματικά ο παραμικρός λόγος!

– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Είμαι σε μια μόνιμη κίνηση κατάστρωσης μελλοντικών σχεδίων! Αυτή τη στιγμή με βρίσκετε στην έναρξη ενός ακόμη μεγάλου ταξιδιού για το νέο μου βιβλίο σε πολλές πόλεις και νησιά της Ελλάδας, το οποίο θα τερματίσει περίπου στα μέσα του Ιουλίου! Παράλληλα ετοιμάζω νέες δράσεις σχετικά με τις Ζω.Ε.Σ. αλλά και νέα βιωματικά εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους! Μέχρι το τέλος του 2021 θα έχει επίσης εκδοθεί σίγουρα το 3ο μου βιβλίο, που θα αποτελέσει έκπληξη για όσους γνωρίζουν μέχρι σήμερα τη γραφή μου!

– Μια ιστορία κατά τη διάρκεια των διδασκαλιών σας που θα θυμάστε για πάντα;

Καθώς είχα την τύχη να εργαστώ παρέα με τον σκύλο μου κάποια στιγμή στη διδασκαλική μου πορεία για δύο συνεχόμενα χρόνια μέσα στην τάξη, δεν θα ξεχάσω εκείνη την ιστορία που είχα έναν μαθητή πολύ επιθετικό και περιθωριοποιημένο από τους υπόλοιπους συμμαθητές του. Είχα δοκιμάσει κάθε τρόπο να του κεντρίσω το ενδιαφέρον, αλλά δεν είχε πιάσει κανείς. Ώσπου μια μέρα έφεραν τον σκύλο μέσα στην τάξη. Πολύ γρήγορα έγιναν οι καλύτεροι φίλοι και ο μαθητής μου άλλαξε κυριολεκτικά όλη του τη συμπεριφορά. Έπαψε να είναι βίαιος και άρχισε να διαβάζει, γιατί περίμενε πώς και πώς να ξημερώσει η μέρα και να έρθει στο σχολείο να πει τα μαθήματά του στον σκύλο! Και μια μέρα με πλησίασε, με αγκάλιασε και κλαίγοντας μου είπε: «Μου έκανες το μεγαλύτερο μου δώρο μέχρι σήμερα. Τον αγαπώ αυτόν τον σκύλο, γιατί, ενώ έκανα τόσα λάθη στα μαθήματα ή στη συμπεριφορά μου στο διάλειμμα, στιγμή δεν με έκρινε»! Αυτή λοιπόν είναι η μαγεία των σκύλων!