Καφέ, μπαρ, ταβέρνες και εστιατόρια, ακόμη και στούντιο γιόγκα, ξεφυτρώνουν σε γωνιές και σε στενάκια, δίνοντας ζωή σε μια συνοικία που ήταν άλλοτε συνυφασμένη με τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Τα ενοίκια είναι πλέον απλησίαστα για πολλούς ανθρώπους, αν βεβαίως βρεθεί διαθέσιμο σπίτι και αν δεν διατίθεται αποκλειστικά μέσω AirBnb. Τα Πετράλωνα έχουν ζωντανέψει, αποτελώντας μια από τις επιλογές της νεολαίας για τη μεσημεριανή και βραδινή της έξοδο, διατηρώντας όμως παράλληλα τον ιδιαίτερο, γραφικό χαρακτήρα της γειτονιάς και αυτή την αύρα της παλιάς Αθήνας. Εδώ δεν θα κλαμπάρεις, δεν θα χρειαστεί να βάλεις τα καλύτερά σου ρούχα για να βγεις, η κατάσταση είναι περισσότερο… χαλαρή, περισσότερο παρεΐστικη. Η Βασιλική Κ. μένει στα Πετράλωνα από το 2011. Ήρθε στην Αθήνα φοιτήτρια από την επαρχία, έμεινε αρχικά σε άλλες περιοχές, μέχρι να κατασταλάξει στα Πετράλωνα. Της θυμίζει περισσότερο… χωριό, της αρέσει που χαιρετάει τον περιπτερά της, τον φούρναρη, τον γείτονά της. Μένει κοντά στην πλατεία των Άνω Πετραλώνων, ένα σημείο συνάντησης όλων των ηλικιών. Παππούδες που βγαίνουν για την απογευματινή τους βόλτα, μητέρες με τα παιδιά τους στα καροτσάκια, νεολαία που αράζει στο παρκάκι. Της αρέσει που σε λίγα λεπτά κάνει βόλτα στου Φιλοπάππου, στο Θησείο, στο Κουκάκι, στην Ακρόπολη. Μένει στην Αθήνα, αλλά αρκετές φορές αισθάνεται σαν να μη μένει στην Αθήνα, όπως λέει στο newsbeast.gr. Βλέπει τη γειτονιά να αλλάζει με τα χρόνια, να ζωντανεύει, επιμένοντας όμως να διατηρεί αυτόν τον χαρακτήρα της γειτονιάς που την τράβηξε εκεί. Και αυτό είναι που της αρέσει τόσο. Ο Γιώργος Ν. έζησε στα Πετράλωνα από το 1987 έως και το 2002. «Εκεί μεγάλωσε ο πατέρας μου και ο πατέρας του πατέρα μου. Εκεί έφτιαξα τις πιο δυνατές φιλίες, που με συνοδεύουν ακόμη και σήμερα (τον έναν τον έκανα και κουμπάρο μου)». Βλέπει τη μεγάλη αλλαγή που έχει υποστεί η παιδική του γειτονιά, αδυνατώντας ορισμένες φορές να τη συνειδητοποιήσει. «Τα Πετράλωνα για μένα δεν θα γίνουν ποτέ η εναλλακτική πρόταση των Αθηναίων για το ποτό τους, ούτε τα ψαγμένα εστιατόρια. Όταν έμενα εγώ στα Πετράλωνα οι επιλογές για έξοδο ήταν ελάχιστες, αλλά αυτό δεν με στεναχωρούσε καθόλου γιατί πάντα το Θησείο ήταν το αγαπημένο μου αποκούμπι. Εκεί ερωτεύθηκα πρώτη φορά, εκεί έκανα την πρώτη μου κοπάνα. Τα Πετράλωνα για μένα, όπου και να βρίσκομαι, θα είναι πάντα η γειτονιά μου», σημειώνει.
Οι παράγκες του θρυλικού Ασύρματου καταστράφηκαν μερικώς το 1944 στα Δεκεμβριανά. Αποφασίστηκε ο χώρος να χρησιμοποιηθεί για την ανέγερση κατοικιών για τη στέγαση των προσφύγων. Με πρωτοβουλία της βασίλισσας Φρειδερίκης χτίστηκαν πέτρινες κατοικίες, γνωστές ως τα «Πέτρινα της Φρειδερίκης». Επειδή όμως ο αριθμός των προσφύγων ήταν μεγάλος, για την εξυπηρέτησή τους κατασκευάστηκε η μεγάλη πολυκατοικία απέναντι από το λόφο, εκεί όπου βρισκόταν η παλαιά είσοδος του συνοικισμού. Οι παλιές προσφυγικές κατοικίες στον περιφερειακό του Φιλοπάππου διατηρούν μέχρι σήμερα μια ξεχωριστή γοητεία. Για εντελώς διαφορετικούς λόγους, η περιοχή των Πετραλώνων αποτελεί σήμερα μια «συνοικία όνειρο». Για τους κατοίκους της είναι ένα όμορφο «χωριό» τόσο κοντά και ταυτόχρονα τόσο μακριά από τη βαβούρα της Αθήνας. Είναι ίσως αυτή της η γοητεία που ανέδειξε την περιοχή τα τελευταία χρόνια, καθιστώντας την μια επιλογή για τουρίστες και την έξοδο των Αθηναίων. Μια περιοχή που παρά την άνθηση που γνωρίζει, επιμένει να προσφέρει μια χαλαρότητα και μια απλότητα στον επισκέπτη της.