Λος Άντζελες, 10 Μαρτίου 1928. Η Christine Collins δίνει χρήματα στον 9χρονο γιος της Walter, για να πάει σινεμά. Το παιδί δεν επιστρέφει ποτέ σπίτι του. Η μητέρα του απευθύνεται στις Αρχές και δηλώνει την εξαφάνισή του. Οι αστυνομικοί ψάχνουν αλλά δεν βρίσκουν κανένα ίχνος του παιδιού. Πέντε μήνες αργότερα ενημερώνουν την μητέρα ότι ο γιος της βρέθηκε. Έκαναν λάθος…
Η υπόθεση λαμβάνει τεράστια δημοσιότητα και απασχολεί την αμερικανική κοινή γνώμη. Η αυξανόμενη κοινωνική πίεση για να λυθεί το μυστήριο, προκαλεί πονοκέφαλο στην αστυνομία, η οποία διερευνά εκατοντάδες σενάρια χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Τον Οκτώβριο του 1928, πέντε μήνες μετά την εξαφάνιση του γιου της, ένα αγόρι ισχυριζόμενο ότι είναι ο χαμένος Walter, ανακαλύπτεται από την αστυνομία στο Ντικάλμπ του Ιλινόις. Αφού ανταλλάσσονται επιστολές και φωτογραφίες, η Collins πληρώνει για τη μεταφορά του στο Λος Άντζελες. Περιμένει πώς και πώς να αντικρίσει το παιδί της μετά από τόσο καιρό. Μαζί της περίμεναν και πολλοί δημοσιογράφοι, αλλά και ο αρχηγός του αστυνομικού τμήματος, J.J. Jones.
Όταν το παιδί κατέβηκε από το τρένο που τον μετέφερε στο Λος Άντζελες, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως περίμεναν όλοι.
Η Christine έπαθε σοκ. Το παιδί που υποστήριζε ότι ήταν ο Walter Collins, δεν ήταν ο γιος της! Μπορεί τα χαρακτηριστικά του να έμοιαζαν με αυτά του παιδιού αλλά δεν ήταν αυτός.
Ο αρχηγός του αστυνομικού τμήματος προσπάθησε να της εξηγήσει ότι παιδί ήταν ο γιος της αλλά είχε «αλλάξει» από τις κακουχίες που πέρασε, ωστόσο η μητέρα ήταν ανένδοτη. Η ύπαρξη του Τύπου δημιουργεί ένα νέο πονοκέφαλο στις Αρχές και ο αρχηγός της αστυνομίας φοβούμενος το «ρεζιλίκι» πρότεινε στη μητέρα να πάρει το παιδί στο σπίτι και να το «δοκιμάσει» για λίγες μέρες. Η Collins, κάτω από την πίεση του ίδιου αλλά και των δημοσιογράφων, τελικά συμφώνησε να φύγει με το αγόρι που δεν ήταν ο γιος της. Παράλληλα, οι αρχές εξέτασαν τον «Walter», με σκοπό να καταλήξουν στον απαγωγέα του.
Τρεις εβδομάδες αργότερα, η μητέρα πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα επιμένοντας ότι αυτό το αγόρι δεν είναι το παιδί της. Μάλιστα για να αποδείξει τον ισχυρισμό της συνέκρινε τα οδοντικά αρχεία του γιου της και του ξένου αγοριού που έμενε στο σπίτι της και ανακάλυψε μεγάλες διαφορές. Πήγε τα στοιχεία στον Jones. Ο Jones όχι μόνο δεν την άκουσε, αλλά αποφάσισε να την κλείσει σε ψυχιατρική κλινική, βάσει του «Κώδικα 12», σύμφωνα με τον οποίο, όποιος είναι «δύσκολος στην επικοινωνία ή ενοχλητικός» παραπέμπεται σε κλινική για φρενοβλαβείς.
Η Christine είχε ήδη περάσει δέκα μέρες στην κλινική κάτω από άθλιες συνθήκες, όταν ο υποτιθέμενος Walter αποκάλυψε την αλήθεια. Το πραγματικό του όνομα ήταν Arthur Hutchins Jr , ένα 12χρονο αγόρι από την Αϊόβα, που το είχε σκάσει από το σπίτι του. Έμαθε για το εξαφανισμένο αγόρι και εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να ξεφύγει από τους βίαιους γονείς του αλλά και για να φτάσει στην Καλιφόρνια. Μετά την ομολογία του, ο Hutchins στάλθηκε σε αναμορφωτήριο στην Άιοβα όπου παρέμεινε έγκλειστος για δύο χρόνια. Λίγα χρόνια αργότερα δήλωσε μετανιωμένος για ό,τι έκανε στην Christine Collins και έγραψε σχετικά: «Ξέρω ότι οφείλω μια συγνώμη στην κυρία Collins και στην Πολιτεία της Καλιφόρνια».
Η Collins επέστρεψε στο σπίτι της και κατέθεσε αγωγή για εξαναγκαστικό εγκλεισμό εναντίον της πόλης του Λος Άντζελες. Κέρδισε τη δίκη και ο αρχηγός της αστυνομίας υποχρεώθηκε να την αποζημιώσει με το ποσό των 10.800 δολαρίων, χρήματα τα οποία σκόπευε να τα διαθέσει στις έρευνες για τον χαμένο γιο της. Τα χρήματα αυτά δεν τα πήρε ποτέ.
Την ίδια εποχή, στην περιοχή Γουάινβιλ στην Καλιφόρνια, κυκλοφορούσαν φήμες ότι ένας 19χρονος νεαρός, ο Gordon Stewart Northcott, κακοποιούσε τα ανίψια του. Μία συγγενής των παιδιών τον επισκέφθηκε και οι φόβοι της δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν. Η γυναίκα απευθύνθηκε στις Αρχές και ο Northcott αποδείχτηκε κατά συρροή δολοφόνος, ο οποίος απήγαγε παιδιά και τα κλείδωνε στο κοτέτσι της φάρμας του.
Καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία τριών αγοριών, υπολογίζεται όμως ότι σκότωσε περισσότερα από 20 παιδιά και ανάμεσα σε αυτά ήταν και ο Walter Collins. Η αστυνομία βρήκε στον τόπο του ε γκλήματος ανθρώπινα μέλη και ρουχισμό που παρέπεμπαν στο άτυχο αγόρι. Το ορνιθοτροφείο του Northcott όπου ανακαλύφθηκαν τα τεκμήρια του εγκλήματος βρισκόταν κοντά στην πόλη Γουάινβιλ, γι’ αυτό και η υπόθεση ονομάστηκε «Οι Φόνοι του Ορνιθοτροφείου του Γουάινβιλ».
Το Γουάινβιλ, η πόλη που πήρε το όνομά της από τους πλούσιους αμπελώνες, άλλαξε το όνομά της σε Μίρα Λόμα εξαιτίας του στίγματος από την αρνητική δημοσιότητα που είχε πάρει το θέμα, τον Νοέμβριο του 1930. Σήμερα το παλιό όνομα της πόλης αναφέρεται μόνο σε κάποιους δρόμους και ένα πάρκο. Ο Northcott δεν ομολόγησε ποτέ, ούτε είπε τίποτα στην Collins όταν τον επισκέφθηκε στο κελί του για να μάθει κάτι για τον γιο της.
Ο Northcott κρεμάστηκε στις 3 Οκτωβρίου 1930. Η Christine Collins μέχρι το τέλος της ζωής της δεν σταμάτησε να ψάχνει τον γιο της. Το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ποτέ το σώμα του, την έκανε να συνεχίσει και να πιστεύει ότι είναι ζωντανός. Το 2008 προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία του Κλιντ Ίστγουντ «Ανταλλαγή» βασισμένη στη ιστορία της τραγικής μητέρας με την Αντζελίνα Τζολί στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
