Έτσι θα είναι τα κτίρια του μέλλοντος

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν στο μέλλον οι μεγαλουπόλεις του πλανήτη; Ουρανοξύστες, που θα στεγάζουν κάθε λογής ανθρώπινη δραστηριότητα, θα μπορούσαν να μπουν «σφήνα» στο οικιστικό τοπίο, δίνοντας μια διάσταση σύγχρονης αρχιτεκτονικής, εμπνευσμένης από τις τεχνολογίες του μέλλοντος. Στο καλύτερο σενάριο η δημιουργία των κτιρίων θα λάμβανε υπόψη το περιβάλλον, έχοντας ως κύριο χαρακτηριστικό της το πάντρεμα με την αισθητική. Όσο και αν αυτό μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας για κάποιους, για κάποιους άλλους αποτελεί όραμα όπως φάνηκε από το διαγωνισμό του αμερικανικού περιοδικού αρχιτεκτονικής eVolo. Ο διαγωνισμός, που καθιερώθηκε το 2006 και επιβραβεύει καινοτόμες κατασκευαστικές ιδέες, ταξιδεύει τους αναγνώστες στο μέλλον. Στόχος του ο επαναπροσδιορισμός της σχεδιαστικής προσέγγισης ενός κτιρίου και της σχέσης του με το περιβάλλον. Στο φετινό διαγωνισμό οι κριτές επέλεξαν τρεις νικητές και απένειμαν 22 τιμητικές διακρίσεις, μέσα από 444 συμμετοχές. Ας πάμε λοιπόν μια βόλτα στο μέλλον…

Mashambas Skyscraper Pawel Lipiński, Mateusz Frankowski Πολωνία Στην υποσαχάρια Αφρική, το 40% του πληθυσμού ζει στην απόλυτη φτώχεια. Όλοι όμως έχουν ένα κοινό, είναι αγρότες. Κύριος στόχος αυτού του κτιρίου είναι να φέρει την «πράσινη» επανάσταση στους φτωχούς, οι οποίοι δεν τη γνώρισαν ποτέ εξαιτίας των περιορισμένων υποδομών, των ασταθών κυβερνήσεων και των εμφυλίων που σμπαράλιασαν τη μεταποικιακή ήπειρο. O ουρανοξύστης Mashambas είναι ουσιαστικά ένα κέντρο επιμόρφωσης, στο οποίο οι Αφρικανοί θα μπορούν να μαθαίνουν για τις νέες μεθόδους καλλιέργειας, τα σύγχρονα εργαλεία και τα φτηνά λιπάσματα. Παράλληλα, το κτίριο ορίζει μια περιοχή όπου γίνονται συναλλαγές, μεγιστοποιώντας έτσι τα κέρδη από τις πωλήσεις της σοδειάς. Η υποδομή επεκτείνεται μάλιστα όσο αυξάνεται ο αριθμός όσων εργάζονται στην παραγωγή. Όταν η τοπική κοινότητα καταστεί αυτάρκης, τότε μεταφέρεται σε άλλες περιοχές. Όπως υποστηρίζουν οι δημιουργοί του έργου, η γόνιμη γη της Αφρικής θα μπορεί να θρέψει όχι μόνο τον δικό της πληθυσμό, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Vertical Factories in Megacities Tianshu Liu, Linshen Xie ΗΠΑ Ο Tianshu Liu και ο Linshen Xie οραματίστηκαν έναν κόσμο όπου τα εργοστάσια παύουν να είναι έξω από τον αστικό ιστό και αποκτούν ξανά μια θέση στις μεγαλουπόλεις. Η μετακίνησή τους θα προσφέρει μια καλύτερη ποιότητα ζωής στους κατοίκους, επιτρέποντάς τους να φτάνουν στον εργασιακό τους χώρο με τα πόδια, αφήνοντας έτσι στην άκρη τα Ι.Χ. «Αυτό είναι το όραμά μας για τις αυριανές πόλεις. Θα πετύχουμε μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι πόλεις θα είναι ενεργειακά αυτάρκεις και οι κάτοικοι θα ζουν καλύτερα», λένε οι εμπνευστές του ουρανοξύστη. Τα οργανικά απόβλητα που παράγουν οι μητροπόλεις, όπως η Μανίλα, θα είναι η κύρια πηγή λειτουργίας των εργοστασίων. Όλα τα απόβλητα θα συγκεντρώνονται στο κατώτατο επίπεδο του εργοστασίου και θα μετατρέπονται σε πρωταρχικά αγαθά, όπως το νερό και ο ηλεκτρισμός. Ο κύριος σκοπός του κτιρίου είναι να κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν πως ό,τι παράγεται, διαμορφώνει ένα νέον κόσμο. Espiral 3500 Javier López-Menchero, Ortiz de Salazar Ισπανία Η ανατολική ακτή της Ισπανίας έχει γνωρίσει μια ραγδαία οικιστική ανάπτυξη, η οποία έγινε όμως άναρχα και χωρίς συνολικό όραμα. Οι παραλιακές πόλεις κατακλύζονται από τουρίστες το καλοκαίρι, ερημώνουν όμως τον χειμώνα, και εδώ ακριβώς έρχεται να απαντήσει το κτίριο, το οποίο είναι φτιαγμένο υποτίθεται μέσα σε ένα πάρκο. Οι δημιουργοί αναρωτιούνται λοιπόν τι είδους ουρανοξύστης είναι αυτός που θα ανταποκρινόταν καλύτερα στην αύξηση των οικιστικών αναγκών. Αναγκών που προκαλούνται αλλά και επικαθορίζονται από την εποχιακή φύση του ραγδαία αναπτυσσόμενου τουρισμού. Το μοντέλο που κυριάρχησε στους ουρανοξύστες του 20ού αιώνα είναι πλέον παρωχημένο και πρέπει να μεταμορφωθεί, μας λένε, γι’ αυτό και προτείνουν ως απάντηση τη δημιουργία δημόσιων χώρων στην καρδιά του πύργου. Γιατί να μη μιμούνται δηλαδή και οι άλλοι όροφοι όσα συμβαίνουν στο έδαφος; Αυτό είναι που τους ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο, να φέρουν κοντά δημόσιο και ιδιωτικό χώρο παντού μέσα στο κτίριο, χωρίς να υπονομεύεται όμως η ευαίσθητη έννοια της ιδιωτικότητας. Pod Vending Machine Skyscraper Haseef Rafiei Ηνωμένο Βασίλειο

Μια άκρως αυτοματοποιημένη πόλη στην οικιστική της ζώνη εμπνεύστηκε ο Haseef Rafieri. Το Τόκιο αποτελεί το απόλυτο κέντρο της ρομποτικής και των σύγχρονων τεχνολογιών και η φύση της πόλης έχει μεταμορφώσει τον τρόπο που αλληλοεπιδρούν οι άνθρωποι με τα μηχανήματα. Αυτός ο ουρανοξύστης γεννά διαμερίσματα ανάλογα με τη ζήτηση. Στην κορυφή του κτιρίου υπάρχει ένα 3D εκτυπωτής που τυπώνει τα σπίτια, τα οποία ενώ μοιάζουν με μικρά κουτιά είναι πλήρως εξοπλισμένα με όλες τις βασικές ανέσεις για οικιακή ή επαγγελματική χρήση και προσαρμόζονται ανάλογα με τις απαιτήσεις του εκάστοτε ιδιοκτήτη. Τα διαμερίσματα μπορούν μάλιστα να μετακινούνται σε διάφορα σημεία του ουρανοξύστη με τη βοήθεια γερανών. Το κτίριο αλλάζει και προσαρμόζεται με την πάροδο του χρόνου και αν κάποιος αποφασίσει να εγκαταλείψει το οίκημα, τότε η δομή του αποσυναρμολογείται και αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. Human Castell Tamin Song, Jin Woo Kuk, Sun Hee Yoo, Bruce Han, Gangmin Yoo, Jun Sun Baek Νέα Ζηλανδία Ανιαρά και ξεκομμένα κουτιά δημιουργούν το αστικό τοπίο, χωρίς συναισθηματικούς δεσμούς ή διάλογο μεταξύ τους. Το ερώτημα είναι επιτακτικότερο από ποτέ: πού σταματά η τέχνη και πού αρχίζει η αρχιτεκτονική; Και παρά το γεγονός ότι είναι διακριτά διαφορετικές, αμφότερες μοιράζονται ένα κοινό και πρόδηλο χαρακτηριστικό: την ικανότητα να προκαλούν συναισθηματικές αντιδράσεις. Το πρόβλημα των σύγχρονων πόλεων είναι το γεγονός ότι η έμφαση στη λειτουργικότητα και την πρακτική έχει αποστερήσει την αισθητική. Τα «μοντέρνα κουτιά» δεν συνομιλούν με κανέναν. Το Human Castell αντλεί την έμπνευσή του από τους παραδοσιακούς ανθρώπινους πύργους της Καταλονίας, εκεί όπου ομάδες ανθρώπων διαγωνίζονταν για το ποια θα χτίσει το ψηλότερο και πιο περίπλοκο ανθρώπινο οικοδόμημα. Φέρνοντας κοντά αισθητική και τεχνολογία, ο πύργος μοιράζεται ιστορίες σε κάθε όροφό του, οι οποίες ξεχύνονται από τη δομή του κατευθείαν στην πόλη. Δεν είναι όμως μνημείο ή οπτικό αφήγημα, αλλά μια γέφυρα παρόντος και μέλλοντος που ψάχνει να διηγηθεί τις πανανθρώπινες ιστορίες που έμειναν ημιτελείς. Ή όσες δεν έχουν ακόμα ειπωθεί… Heal-Berg: Reverse Climate Changing Machine Luca Beltrame, Saba Nabavi Tafreshi Ιταλία, Ιράν Adaptive Capacity: A Socio-ecological Vertical Community in Tanzania Adriann Jeevananthan Ηνωμένο Βασίλειο Mountain Skyscraper in Yosemite Ryan Ibarra ΗΠΑ Giant Sequoia Skyscraper Ko Jinhyeuk, Cheong Changwon, Cho Kyuhyung, Choi Sunwoong Νότια Κορέα Genesis Mars Skyscraper Arturo Emilio Garrido Ontiveros, Andrés Pastrana Bonillo, Judit Pinach Martí, Alex Tintea Ισπανία Wind Skyscraper Shenghui Yang, Xu Pan, Yue Song, Yingxin Cheng, Binci Wang, Yuerong Zhou, Yaying Zheng, Shiman Wang Κίνα City Skyscraper Jitendra Sawant Ινδία Arch Skyscraper Wenjia Li, Ran Huo, Jing Ju Κίνα Data Cemetery Skyscraper Joanna Targowicz, Mateusz Binkowski Πολωνία High Density Urban Order Lisa Albaugh, Ben Bourgoin, Jamie Edindjiklian, Roberto Jenkins, Justin Oh ΗΠΑ Sustainable Urban Mining Factory Skyscraper Maciej Kasperek Ηνωμένο Βασίλειο Δείτε όλους τους νικητές του διαγωνισμού στο www.evolo.us