Αποχαιρετισμός στο HAARP, το πιο φιλόδοξο, μυστικό και συνωμοσιολογικό σχέδιο της ανθρωπότητας!

Οι απανταχού λάτρεις των θεωριών συνωμοσίας κρατούσαν την αναπνοή τους το 2013, αν και για λόγο ελαφρώς διαφορετικό από τον συνήθη. Αυτή τη φορά δεν αφορούσε σε κάποια νέα αποκάλυψη (ή «αποκάλυψη», αν προτιμάτε) για το σκοτεινό HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program), το ερευνητικό πρόγραμμα υψηλής συχνότητας δραστικής ακτινοβολίας που συνδεόταν κοινώς με τον έλεγχο των δυνάμεων της Φύσης και τη μαζική καταστολή των μαζών, αλλά για το οριστικό κλείσιμό του! Το μυστικό υπερόπλο των ΗΠΑ που προκαλούσε σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς στην οικουμένη και πυροδοτούσε τόσα συνωμοσιολογικά σενάρια όσα όλα τα άλλα τρελά και μυστικά μαζί ανακοίνωνε πως λόγω έλλειψης κονδυλίων έβαζε οριστικά λουκέτο. Η ανακοίνωση του Μαΐου του 2013 πυροδότησε φυσικά ένα νέο κύμα συνωμοσιολογικού μελανιού, καθώς κανείς δεν πίστεψε πως το διαβόητο HAARP θα έκλεινε έτσι εύκολα τις ερμητικές του πύλες. Έναν χρόνο αργότερα, ήρθε η οριστική επιβεβαίωση, όταν το προσωρινό λουκέτο απέκτησε καθεστώς μονιμότητας. Όταν μάλιστα στα μέσα Αυγούστου του 2015 μεταφέρθηκαν και τα τελευταία απομεινάρια της εγκατάστασης του HAARP στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου της Αλάσκας, η αμηχανία των συνωμοσιολόγων ήταν έκδηλη. Είχαν χάσει το Νο 1 παιχνίδι τους! Πλέον οι τυφώνες που πλήττουν πόλεις και χωριά, οι καταστροφικοί Εγκέλαδοι και τα τσουνάμι που σμπαραλιάζουν χώρες έχουν αποκλειστικά φυσικά αίτια. Δεν είναι άλλο ένα δολοφονικό πείραμα του αμερικανικού Πενταγώνου ή μια από αυτές τις κακόβουλες πλάκες της κρατικής DARPA. Το τέλος του HAARP δεν ήταν όμως το τέλος του συνωμοσιολογικού παιχνιδιού με την ιονόσφαιρα, κι εδώ πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εκπρόσωπο Τύπου της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, David Walker -και επικεφαλής της Αεροπορίας σε μεγάλο τμήμα των ερευνών του HAARP-, ο οποίος την ώρα που αποχαιρετούσε το υπερφιλόδοξο πρόγραμμα έσπευσε να σημειώσει με νόημα: «Μετακινούμαστε σε άλλους τρόπους ελέγχου της ιονόσφαιρας, κάτι εξάλλου για το οποίο είχε σχεδιαστεί το HAARP». Ολοκλήρωσε δηλαδή το HAARP όλες του τις έρευνες και πέτυχε κάθε σκοπό του; Τι είναι αυτό που το έκανε «να μην είναι πια ένας τομέας που χρειαζόμαστε στο μέλλον»; Και, κυρίως, τι σκάρωνε εδώ και 23 χρόνια η αινιγματική αυτή επιστημονική εγκατάσταση στις εσχατιές του κόσμου, σε μια έκταση απομονωμένη ακόμα και για τις ερημιές της Αλάσκας; Μπορούν δηλαδή οι Αμερικάνοι να ελέγχουν πια όλα τα καιρικά στοιχεία, από τυφώνες και ανεμοστρόβιλους μέχρι πλημμύρες και σεισμούς, ακόμα και παγκόσμιο έλεγχο του μυαλού (και η λίστα πρακτικά δεν έχει τέλος); Και σε τελική ποιον έπεισε το Πεντάγωνο ότι το HAARP κλείνει λόγω έλλειψης κονδυλίων, διαμαρτύρονται οι συνωμοσιολόγοι. Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ είπε εξάλλου στο Κογκρέσο, ανακοινώνοντας το τέλος του HAARP, ότι η εγκατάσταση θα κλείσει «έπειτα από ένα τελευταίο πείραμα»! Ρίχνοντας τόνους λάδι στη συνωμοσιολογική φωτιά. Ο ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ ήξερε άλλωστε καλά τι συνέβαινε στο HAAPR, όταν βγήκε και το κατηγόρησε ανοιχτά το 2010 για τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν το Πακιστάν. Και το έκανε μάλιστα πάνω στον άμβωνα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ! Αλλά και ο εκλιπών πια ηγέτης της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, δεν δήλωσε την ίδια ακριβώς χρονιά πως τα πειράματα του HAARP ήταν αυτά που προκάλεσαν τον φονικό Εγκέλαδο της Αϊτής; Για την ιστορία, ο σεισμός του 2010 οφειλόταν σε ολίσθηση των τεκτονικών πλακών της Καραϊβικής και της Βόρειας Αμερικής και αποκάλυψε ένα προηγουμένως αχαρτογράφητο γεωλογικό ψεγάδι, αλλά ας είναι. Για να μην πολυλογούμε, σε ολόκληρη την πορεία της αμερικανικής τεχνολογίας κανένα πρόγραμμα δεν έχει επιφέρει τέτοιο συνωμοσιολογικό πυρετό όσο το διαβόητο High Frequency Active Auroral Research Program, που ενοχοποιήθηκε από επίσημες και λιγότερο επίσημες φωνές για όλα τα δεινά του πλανήτη, από την πρόκληση των τυφώνων Κατρίνα και Σάντι μέχρι και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Κι ενώ ο επιστημονικός προσανατολισμός του προγράμματος ήταν γνωστός και φιλόδοξος, η Υπόθεση HAARP έμελλε να πάρει μια νέα και αναπάντεχη τροπή, όταν είπε να μας αφήσει χρόνους. Γιατί κανείς δεν πίστεψε φυσικά πως το HAARP εγκαταλείφθηκε! Τι κι αν ακόμα και η επίσημη ιστοσελίδα του (www.haarp.alaska.edu) έχει κατέβει; Κάποιοι δεν φαίνονται να πείθονται για το τέλος του ερευνητικού προγράμματος που τόσο αγαπούσαν να μισούν. Του πλάνου δηλαδή που με πρόσχημα την έρευνα έψαχνε να μετατρέψει τα ραδιοκύματα σε όπλο μαζικής καταστροφής, κάνοντας τα καιρικά στοιχεία παραστάτη στην κυριαρχία των ΗΠΑ στην οικουμένη. Όπως ισχυρίζονται διαχρονικά δηλαδή. Τι συνέβαινε όμως στην απομακρυσμένη περιοχή της Αλάσκας, σε ένα από τα τελευταία ανθρώπινα σύνορα; Τα πάντα, ανάλογα με ποιον θα ρωτήσεις. Και η αλήθεια είναι πως ρωτήθηκαν πολλοί στις δύο και πλέον αυτές δεκαετίες, με τις απαντήσεις τους να μη ρίχνουν βέβαια στάλα φωτός αλλά να συσκοτίζουν περαιτέρω την κατάσταση. Έχουμε, για παράδειγμα, σοβαρούς επιστήμονες που πιστεύουν ακράδαντα στην κατακλυσμιαία δύναμη του HAARP, έχουμε τους ντόπιους που ορκίζονται για όλων των λογιών τα απόκοσμα καιρικά φαινόμενα που εμφανίζει ο ουρανός της Αλάσκας, έχουμε τέλος και όλους αυτούς που επικαλούνται την κοινή λογική προσπαθώντας να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Προσωπικότητες της επιστήμης δεν δίστασαν μάλιστα να κατηγορήσουν τη δράση του HAARP ακόμα και για την αεροπορική τραγωδία της Πτήσης 800 της TWA το 1996, αλλά και για την καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003. Την ώρα που η επίσημη θέση της επιστήμης είναι πως τέτοιες δράσεις τίθενται εκτός της σφαίρας των δυνατοτήτων του προγράμματος, πολιτικοί και δημόσιοι άντρες έχουν φέρει τα πάνω κάτω στη υπόθεση, πυροδοτώντας με τη σειρά τους τη λαϊκή κατακραυγή. Όπως οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της κυβέρνησης Κλίντον, Γουίλιαμ Κοέν, το 1997: «[Οι τρομοκράτες] επιδίδονται ακόμα και σε οικολογικού τύπου τρομοκρατία, όπου μπορούν να αλλάξουν τον καιρό, να προκαλέσουν σεισμούς και να ενεργοποιήσουν ηφαίστεια μέσω της χρήσης των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Υπάρχει λοιπόν μια αφθονία από ευφυή μυαλά εκεί έξω που εργάζονται ώστε να βρουν τρόπους να σπείρουν τον όλεθρο στα έθνη. Είναι αληθινό, γι’ αυτό και πρέπει να εντατικοποιήσουμε τις προσπάθειές μας». Το HAARP ήταν εξάλλου αμφιλεγόμενο ήδη από τα γεννοφάσκια του, όταν ήθελε απλώς να ελέγξει τι συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας. Στην ιονόσφαιρα δηλαδή, το τμήμα της ατμόσφαιρας που εκτείνεται από τα 60 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης μέχρι και τα 370. Το HAARP ήταν μια κοινή ερευνητική δομή που χρηματοδοτούνταν από τους συνήθεις υπόπτους, την Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό των ΗΠΑ, αλλά και τη διαβόητη υπηρεσία στρατιωτικής τεχνολογίας DARPA του Πενταγώνου. Στο σχέδιο συμμετείχε και το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας, καθώς η κατασκευή της δομής των 300 εκατ. δολαρίων έφερε τη σφραγίδα του γερουσιαστή της Αλάσκας, Τεντ Στίβενς. Όταν μάλιστα το 2015 οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αλάσκας που συμμετείχαν στο HAARP αρνήθηκαν να αναλάβουν τον έλεγχο της εγκατάστασης, παραθέτοντας την έλλειψη των 5 εκατ. δολαρίων που χρειάζονται ετησίως για την απρόσκοπτη λειτουργία του HAARP, όλοι μιλούσαν για το Πεντάγωνο που τρέχει να καλύψει τα ίχνη του και να κρατήσει απόρρητα τα τεχνολογικά και στρατιωτικά καλούδια που ανέκυψαν από το πρόγραμμα. Γιατί αυτά τα 5 εκατομμύρια δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό του στρατιωτικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ, που για το 2015 αποκρυσταλλώθηκε στα 600 δισεκατομμύρια δολάρια! Ας δούμε όμως τι ήταν το διαβόητο HAARP, το Άγιο Δισκοπότηρο των συνωμοσιολόγων…

Γιατί υπήρχε το HAARP

Λένε συχνά ότι όποια πέτρα και να σηκώσεις θα βρεις έναν Έλληνα από κάτω και στην ιστορία του HAARP αυτό είναι ολότελα αληθές! Ο λόγος για τον διαπρεπή «τρελο-Έλληνα» Νικόλαο Χριστόφιλο, ο οποίος μετά την ανεπανάληπτη δουλειά του στους επιταχυντές επιστρατεύτηκε από το αμερικανικό Πεντάγωνο για μια σειρά διαβαθμισμένων πειραμάτων. Ο Χριστόφιλος πρότεινε το 1957 τη δημιουργία μιας τεχνητής ζώνης ηλεκτρονίων γύρω από τη Γη επεμβαίνοντας στη μαγνητόσφαιρα του πλανήτη μας και δημιουργώντας ένα «μαγνητικό κάτοπτρο». Με τη βούλα της αμερικανικής κυβέρνησης, ο Χριστόφιλος δοκίμασε το πρώτο ποτέ διαστημικό πείραμα, σε διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες απ’ όσο θα επέτρεπαν τα στενά όρια της Γης δηλαδή, και πλάι στους επιστημονικούς σκοπούς της έρευνάς του, ο «ατομικός» έλληνας έψαχνε να θωρακίσει την άμυνα των ΗΠΑ ενάντια στους σοβιετικούς διηπειρωτικούς πυραύλους. Το υπερφιλόδοξο πείραμα «Argus», που περιλάμβανε ατομικές βόμβες στα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, εγκρίθηκε από τον πρόεδρο Αϊζενχάουερ στις 6 Μαρτίου 1958 και έλαβε χώρα μεταξύ 27 Αυγούστου-6 Σεπτεμβρίου στα νοτιοδυτικά του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Ο Χριστόφιλος είχε δίκιο, τα ηλεκτρόνια του «Argus» αχρήστευσαν τις δορυφορικές επικοινωνίες και δημιούργησαν Σέλας, το πρώτο ποτέ τεχνητώς παραγόμενο Σέλας στην ατμόσφαιρα! Ο αντίκτυπος της ιδέας του Χριστόφιλου, αλλά και κυρίως ο επόμενος επιστημονικός του θρίαμβος, το πρόγραμμα «Sanguine» ηια τη μετάδοση συχνοτήτων εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας για την επικοινωνία των υποβρυχίων, δεν καταλάγιασε και στη δεκαετία του 1980, πατώντας στις αρχές του, ο Bernard Eastlund ξεκίνησε ένα πρόγραμμα που πήρε την ονομασία High Frequency Active Auroral Research Program, το διαβόητο σε όλους μας HAARP! Ο Χριστόφιλος έλυσε όλα τα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα που ανέκυψαν και χάρισε το 1958 στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έναν αποτελεσματικότερο τρόπο επικοινωνίας των πυρηνικών υποβρυχίων σε μεγάλα βάθη. Τους έλυσε τα χέρια δηλαδή, αφού τα πυρηνικά υποβρύχια ήταν στον Ψυχρό Πόλεμο η ύψιστης σημασίας αιχμή του δόρατος της αμερικανικής άμυνας. Ο έλληνας επιστήμονας εφηύρε το επίγειο δίπολο, τη μόνη κεραία που έχει πρακτικά αποδειχθεί χρήσιμη για την εκπομπή των εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων, και το Ναυτικό των ΗΠΑ έστησε αμέσως δύο σταθμούς αναμετάδοσης (στο Μίσιγκαν και το Ουισκόνσιν), οι οποίοι λειτούργησαν από το 1985-2004. Η λύση δεν ήταν βέβαια η πιο πρακτική του κόσμου και οι επιστήμονες κοίταξαν κάποια στιγμή στην ιονόσφαιρα, τον παιδότοπο του Χριστόφιλου, για τη λύση. Το 1985, κοινή επιστημονική εργασία (Γεωφυσικό Ινστιτούτο της Νέας Ζηλανδίας και Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ της Γερμανίας), που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση «Nature», καταδεικνύει πειραματικά ότι είναι δυνατή η δημιουργία χαμηλών συχνοτήτων στην ιονόσφαιρα. Ο στόχος ήταν πάντα οι τηλεπικοινωνίες των υποβρυχίων, την ίδια ώρα που η ιονόσφαιρα μαγνήτιζε ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Το Κογκρέσο δεν είχε βέβαια σκοπό να χρηματοδοτήσει τα δαπανηρά όνειρα των ερευνητών, είμαστε ωστόσο στα ψυχροπολεμικά χρόνια και ό,τι είχε οσμή πρακτικής στρατιωτικής χρήσης, συγκέντρωνε μεμιάς το ενδιαφέρον του Πενταγώνου. Οι φυσικοί ήθελαν να βομβαρδίσουν την ιονόσφαιρα με εκπομπές ραδιοσυχνοτήτων. Αν κατασκευάσετε αυτή τη διάταξη των κεραιών στην απομονωμένη Αλάσκα, είπαν στο Πεντάγωνο, το HAARP θα μας βοηθήσει καθοριστικά στην κατανόηση της ιονόσφαιρας, χωρίς φυσικά να ιδρώσουν τα αυτιά των επιτελαρχών. Το πρόγραμμα θα κάνει ωστόσο και κάτι άλλο, σημείωσαν με νόημα οι επιστήμονες κάνοντας το υπουργείο Άμυνας να τεντώσει τα αυτιά του: θα «ψήνει» τους εισερχόμενους σοβιετικούς πυραύλους και θα κατασκοπεύει τα υπόγεια καταφύγια! Έτερος μάλιστα φυσικός, που εργαζόταν για τον πετρελαϊκό όμιλο της ARCO, άφησε να εννοηθεί ότι το HAARP θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμα και για τον έλεγχο των τυφώνων, μετατρέποντας τα καιρικά στοιχεία σε όπλα. Αυτό βέβαια μόνο στην περίπτωση που θα χρησιμοποιούνταν το φυσικό αέριο της ARCO ως πηγή ηλεκτρισμού (όπως και έγινε τελικά)! Το Πεντάγωνο δεν πείστηκε αρχικά και η κοινότητα των επιστημόνων στράφηκε στον γερουσιαστή της Αλάσκας, Τεντ Στίβενς, για χρηματοδότηση, ο οποίος είχε τον τρόπο του να κατευθύνει μεγάλα έργα υποδομής και τεράστια κονδύλια στην παγωμένη πολιτεία του. Το αμερικανικό Ναυτικό είχε μια βάση με απαρχαιωμένα ραντάρ στην Γκακόνα της Αλάσκας, που σκόπευε να κλείσει, η τοποθεσία ήταν ιδανική για τη μελέτη της ιονόσφαιρας, κι έτσι το γλυκό άρχισε να δένει. Ο Στίβενς κατάφερε να αποσπάσει ένα αρχικό -αν και φειδωλό- κονδύλι από το Κογκρέσο και καμάρωνε για τη νέα μεγάλη δημόσια επένδυση που έφερνε στους πολίτες της Αλάσκας. Η υψηλού επιπέδου επιστήμη και η τεχνολογία αιχμής που περιλάμβαναν οι έρευνες του HAARP θα προκαλούσαν όμως -και μάλιστα πριν καν την κατασκευή του- μπόλικες θεωρίες συνωμοσίας για όσα εκτυλίσσονταν πίσω από τις σφαλιστές του πύλες. Το πρώτο κούτσουρο στη συνωμοσιολογική φωτιά έβαλε ο ίδιος ο Τεντ Στίβενς, που δεν πολυκαταλάβαινε από σύγχρονη επιστήμη, και δήλωσε το 1990 σε πολύκροτη συνέντευξή του ότι «με το HAARP θα μπορέσουμε να φέρουμε το Βόρειο Σέλας στη Γη για να χρησιμοποιηθεί ως λύση στο παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα». Οι επιστήμονες έσκασαν στα γέλια στα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου, αν και η σπίθα της απόρρητης τεχνολογίας είχε μπει για τα καλά. Και ήταν πάλι πολιτικός -ξανά από την Αλάσκα-, ο Νικ Μπέγκιτς, αυτός που μετέτρεψε στη συνείδηση του πολύ κόσμου το HAARP σε καιρικό υπερόπλο, παρά την ξεκάθαρη ανοησία των λεγομένων του! Οι ραδιοσυχνότητες ως αμυντική ασπίδα απέναντι σε πυραυλικές επιθέσεις υπήρχαν εξάλλου εν σπέρματι και στη δουλειά του Χριστόφιλου, την ίδια ώρα που και ο Bernard Eastlund είχε πατεντάρει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας («Method and apparatus for altering a region in the earth’s atmosphere, ionosphere, and/or magnetosphere», 11 Αυγούστου 1987) ένα σύστημα τύπου HAARP για την αεράμυνα. Ο ίδιος ο Eastlund μάλιστα, ο ιθύνων νους του HAARP, εργαζόταν για λογαριασμό μιας εταιρίας που απορροφήθηκε τελικά από την BAE Advanced Technologies, τη φίρμα που ανέλαβε την κατασκευή του HAARP. Το πλάνο του Eastlund ήταν απλό και περιλάμβανε τη χρήση του φυσικού αερίου, που αφθονεί στην Αλάσκα, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να δημιουργηθεί ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που θα διεγείρει ένα μικρό τμήμα της ιονόσφαιρας. Της ιονόσφαιρας αποκλειστικά και μόνο δηλαδή, κάτι που προφανώς δεν κατανοούν οι συνωμοσιολόγοι που βλέπουν πίσω από τη δράση του HAARP έλεγχο του γήινου καιρού ή πρόκληση σεισμών στις υπόγειες τεκτονικές πλάκες! Κάνοντας τόσους και τόσους επιστήμονες που εξήγησαν διεξοδικά ότι αυτά συμβαίνουν στην ιονόσφαιρα, δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την επιφάνεια της Γης, να τραβούν τα μαλλιά τους. Όχι ότι τα μακρόπνοα σχέδια του Eastlund εφαρμόστηκαν ποτέ στο HAARP, καθώς εγκατέλειψε το πρόγραμμα πριν καν αυτό ξεκινήσει…

Έφτιαχνε το HAARP απόρρητο στρατιωτικό εξοπλισμό;

Την ώρα που γίνονταν αυτά, το HAARP κατασκευαζόταν πυρετωδώς και το 1993 επέτρεψε για πρώτη φορά σε διάφορες ερευνητικές ομάδες να ξεκινήσουν την πρωτοπόρα έρευνά τους στην ιονόσφαιρα. Οι φήμες για τη στρατιωτική χρήση των δεδομένων που ανέκυπταν από το HAARP δεν εγκαταλείφθηκαν βέβαια ποτέ και στα επόμενα χρόνια θα κατηγορούνταν για τα πάντα, για κάθε σεισμό, τυφώνα και πλημμύρα που έπληττε τον κόσμο. Ακόμα και για τους σφοδρούς κυκλώνες που κατέστρεφαν τις ΗΠΑ! Την ώρα που ολοένα και περισσότεροι ισχυρίζονταν ότι η διάταξη των κεραιών της Αλάσκας επηρέαζε ακόμα και τα μυαλά μας, ένας από τους πρώτους φυσικούς που πήρε μέρος στο HAARP, ο Alfred Wong, και συνέχιζε απερίσπαστος την ερευνητική του δουλειά στη δομή, αλλά και τις γειτονικές εγκαταστάσεις του HIPAS (High Power Auroral Stimulation Observatory), ομολογούσε πως δεν είχε ιδέα από πού αλλά και γιατί προκύπτουν όλοι αυτοί οι συνωμοσιολογικοί ισχυρισμοί. Ο ίδιος ορκιζόταν μάλιστα ότι δεν ήξερε γιατί ο γερουσιαστής Στίβενς επέμενε ότι το HAARP μπορούσε να χειριστεί το Βόρειο Σέλας (Aurora Borealis) παράγοντας μια νέα και ανεξάντλητη πηγή ενέργειας στον πλανήτη. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Washington Post» το 1991, ο διαπρεπής φυσικός ισχυρίστηκε: «Υπάρχει ένα ρεύμα που επιπλέει εκεί πάνω και μπορείς να το χειριστείς, παράγοντας μια σειρά κυμάτων, δεν έχω ωστόσο ισχυριστεί ποτέ ότι αυτός είναι ο τρόπος για να φέρεις την ενέργεια στο έδαφος». Η υπόθεση του Wong θα έριχνε νέες σκιές στο HAARP, καθώς ο επιστήμονας δεν το έκρυβε ότι πουλούσε στην αμερικανική κυβέρνηση καινοτόμο εξοπλισμό που βασιζόταν στις έρευνές του! Ήταν ο μόνος; Έλεγε αλήθεια ή ψέματα; Κάποια στιγμή ο Wong δημοσίευσε μια σειρά ντοκουμέντων που ήθελαν την DARPA του υπουργείου Άμυνας να χρηματοδοτεί την απόρρητη έρευνα του επιστήμονα (Non-linear Ion Dynamics), με λίγο λιγότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια, για τη διερεύνηση της δυνατότητας κατασκευής μιας μπαταρίας από νανοτεχνολογία που θα βασίζεται στην ακτινοβολία που εκπέμπεται από ραδιενεργό ισότοπο. Ο Wong είπε το 2005 ότι πούλησε στην αμερικανική κυβέρνηση την πατέντα του, ισχυρισμούς που δεν δέχτηκε ωστόσο το Πεντάγωνο κατηγορώντας τον για απάτη. Δεν είναι βέβαια μόνο αυτό, καθώς λίγο αργότερα έλαβε χρηματοδότηση 25 εκατομμυρίων δολαρίων για τη λειτουργία του HIPAS, του γειτονικού ερευνητικού κέντρου του HAARP, με τον Wong να δηλώνει και πάλι ότι τα πειράματά του απέδωσαν καρπούς, τους οποίους εμπιστεύτηκε και αυτή τη φορά στο Πεντάγωνο. Η κυβέρνηση το αρνήθηκε ξανά, κατηγορώντας τον φυσικό για νέα απάτη, η οποία τακτοποιήθηκε με το χρηματικό πρόστιμο του 1,7 εκατομμυρίων δολαρίων που του επιβλήθηκε για να ξεχαστεί η υπόθεση. Το ερώτημα ωστόσο που ανακύπτει αβίαστα είναι γιατί το Πεντάγωνο συνέχισε να χρηματοδοτεί τον «απατεωνίσκο» Wong, έχοντας μάλιστα το ιστορικό της πρώτης του απάτης; Χορήγησε δηλαδή 25 εκατομμύρια δολάρια και εμπιστεύτηκε τη διοίκηση του νέου ερευνητικού σταθμού σε έναν άνθρωπο αμφιβόλου ηθικής; Ο αμερικανικός στρατός άρχισε εξάλλου να ενδιαφέρεται για την ιονόσφαιρα την ίδια εποχή, καθώς αυτό το στρώμα της ατμόσφαιρας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις ραδιοεκπομπές. Το HAARP έστελνε ραδιοπαλμούς στην ιονόσφαιρα και μελετούσε τις αντιδράσεις της, καθώς αυτός είναι ένας από τους ελάχιστους τρόπους που διαθέτουμε για αξιόπιστη έρευνα του δύσκολα προσβάσιμου αυτού στρώματος της ανώτερης ατμόσφαιρας. Αν γίνονταν απόρρητα στρατιωτικά πειράματα στο HAARP, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα, καθώς η διαβαθμισμένη φύση της δουλειάς κρατά τα στόματα κλειστά. Η φυσική της ιονόσφαιρας και ο ρόλος της στις ραδιοσυχνότητες είναι εξάλλου ακανθώδη επιστημονικά ζητήματα που αψηφούν εύκολες και κατανοητές εξηγήσεις από τον κοινό νου. Γιατί σταμάτησε να ενδιαφέρεται το Πεντάγωνο για το HAARP είναι το νέο ερώτημα που απασχολεί ειδικούς και συνωμοσιολόγους, καθώς το κόστος της συντήρησής του δεν είναι προφανώς τσουχτερό για τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ…

Η πολιτική της συνωμοσίας

«Την ώρα που η Πολεμική Αεροπορία ούτε θέλει ούτε και εκτιμά τη μοναδική αξία του HAARP, μέλη από πολλές ομοσπονδιακές υπηρεσίες, εργαστήρια και πανεπιστήμια και φιλικά έθνη, όπως ο Καναδάς, η Βρετανία, η Ταϊβάν, η Νότια Κορέα, η Σουηδία και η Νορβηγία, είναι πρόθυμα να χρησιμοποιήσουν τον μοναδικό εξοπλισμό του, που θα διασπείρει περαιτέρω την αμερικανική επιρροή και ηγεσία», έγραψε ο ομογενής καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, Dennis Papadopoulos, σε ένα οργισμένο άρθρο στην «Alaska Dispatch». Το HAARP κόστισε λίγο περισσότερο από 290 εκατ. δολάρια και φιλοξένησε αναρίθμητα επιστημονικά πειράματα στις δύο και πλέον δεκαετίες της ύπαρξής του, μεταξύ αυτών και το πρώτο τεχνητά παραγόμενο Σέλας το 2005. Ο εξοπλισμός της εγκατάστασης απαίτησε κάποια στιγμή εκσυγχρονισμό ώστε να εναρμονιστεί με τις νέες περιβαλλοντικές επιταγές των ΗΠΑ, ένα τσουχτερό έξοδο που κανείς δεν φαινόταν διατεθειμένος να αναλάβει. Εξαντλείται όμως στην ευγενική επιστημονική γνώση η δράση του HAARP ή υπάρχει και κάτι άλλο, σαφώς πιο σκοτεινό, στα πεπραγμένα του; Ονομάστε ένα φυσικό φαινόμενο ή καταστροφή των τελευταίων ετών και όλο και κάποιος θα υποπτεύεται ότι είναι από πίσω οι κεραίες της Αλάσκας! Από το τσουνάμι της Ιαπωνίας το 2011, τον τυφώνα της Οκλαχόμα το 2013 και τις κατολισθήσεις του 2006 στις Φιλιππίνες, με λίγα πρακτικά δεν έχει συνδεθεί στη συνομωσιολογική συνείδηση τo ΗΑΑRP. Γνωστές πένες του απόκρυφου, όπως οι Begich, Manning, Roderick και πολλοί ακόμα, υποπτεύονται μυστικές στρατιωτικές τεχνολογίες με πρωτόγνωρη δύναμη και βεληνεκές, μετατρέποντας τα καιρικά στοιχεία σε υπερόπλα που μοιάζουν να έχουν βγει από σελίδες επιστημονικής φαντασίας. Η σχετική βιβλιογραφία βρίθει εξάλλου αναφορών που το θέλουν να ευθύνεται για τα πάντα, αν και ντοκουμέντα δεν φαίνεται να υπάρχουν ή να λογίζονται σοβαρά.

Σοβαροί επιστήμονες παραθέτουν την άγνοια των συνωμοσιολόγων για τη δομή της γήινης ατμόσφαιρας και των φυσικών χαρακτηριστικών κάθε στρώματός της, αλλά και για τη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, η οποία οδηγεί τις πένες τους σε εντελώς λανθασμένα συμπεράσματα για τις δυνατότητες του HAARP. Ακόμα και τον Τέσλα επικαλούνται οι θεωρίες συνωμοσίας, συσχετίζοντάς τον με την έρευνα αιχμής του προγράμματος, αν και προφανώς δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Αυτά βέβαια λίγη σχέση έχουν με το τι πράγματι συνέβαινε στην εγκατάσταση με τους νευρικούς φρουρούς στις εξώπορτές της. Και πλέον δεν θα μάθουμε ποτέ, καθώς το Άγιο Δισκοπότηρο των συνομωσιολόγων δεν είναι πια στη ζωή. Ο διευθυντής του, Dr James Keeney, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την 35 στρεμμάτων ερευνητική δομή ήδη από τον Μάιο του 2013. «Σήμερα το εργαστήριο έχει εγκαταλειφθεί», είπε πρόσφατα, «όλα έχουν να κάνουν με τα λεφτά. Δεν έχουμε φράγκο». Ο Keeney συνέχισε λέγοντας πως κανείς δεν είναι πια στο HAARP, οι δρόμοι που οδηγούν εκεί είναι μπλοκαρισμένοι, τα κτίρια κλειδαμπαρωμένα και οι γεννήτριες εκτός λειτουργίας. Ακόμα και η ιστοσελίδα του, που φιλοξενούνταν στους σέρβερς του Πανεπιστημίου της Αλάσκας, είναι κάτω, κάνοντάς το ένα σωστό φάντασμα του πρόσφατου παρελθόντος. Το θέμα είναι γιατί το άφησαν να πεθάνει; Το HAARP είχε σημάνει συναγερμό για τη λειτουργία του τουλάχιστον δύο χρόνια πριν και το 2015 μάλιστα δεν κατέθεσε καν αίτηση για τη χρηματοδότησή του από τον προϋπολογισμό της τρέχουσας οικονομικής χρήσης. «Κανείς δεν έδινε προσοχή», διαμαρτύρεται ο Keeney, ο οποίος τα έχει άλλωστε πει αυτά και στο αμερικανικό Κογκρέσο. Όσο για τις 180 διαβόητες κεραίες του που τόσο απασχόλησαν τον πλανήτη και κατηγορήθηκαν για όλες τις φυσικές καταστροφές, ο Keeney περιορίστηκε να δηλώσει: «Αν μπορούσα πράγματι να ελέγξω τον καιρό, τότε θα το κρατούσα ανοιχτό». Αυτοί ήταν οι λιτοί τίτλοι τέλους του ΗΑΑRΡ, του μεγάλου αγκαθιού της ανοιχτής δημοκρατίας, όπως το κατηγορούσαν άλλοτε, που δεν ήταν παρά ένας Γολιάθ επιστήμης και τεχνολογίας. Οι νέες μάχες θα δοθούν τώρα αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους έκλεισε, καθώς κάποιοι δεν σταματούν ποτέ. Όπως πρόσφατα, όταν αποκαλύφθηκε ένα απόρρητο έγγραφο του Πενταγώνου που, παρά τις δημόσιες διακηρύξεις του HAARP για τους μεγαλεπήβολους ακαδημαϊκούς και επιστημονικούς σκοπούς του, έγραφε χωρίς περιστροφές ότι το πρόγραμμα αποζητά να μάθει «πώς να εκμεταλλευτεί την ιονόσφαιρα για τους σκοπούς του Υπουργείου Άμυνας». Κι αν το HAARP λειτουργούσε όπως τόσα και τόσα αντίστοιχα ιονοσφαιρικά εργαστήρια του πλανήτη, όπως το Αρεσίμπο του Πουέρτο Ρίκο, το Τρόμσο της Νορβηγίας και το (εξίσου διαβόητο) της πρώην ΕΣΣΔ, κανένα δεν είχε τη συνωμοσιολογική αίγλη του HAARP, που όπως το ήθελε εξίσου διαβαθμισμένο έγγραφο του Πενταγώνου από το 1990, ήταν εκεί για να «κατευθύνει την ιονόσφαιρα σε αφύσικες δραστηριότητες»! Ήταν απλώς λεκτικά στρατιωτικά παιχνίδια για την απρόσκοπτη χρηματοδότηση του προγράμματος ή ήταν μήπως το καινούριο παιχνίδι της υπερδύναμης στον αγώνα της για παγκόσμιο έλεγχο;