Μπροστά από την πόρτα του σπιτιού της καίνε κεριά στη μνήμη των τριών αγαπημένων της προσώπων: του πρώτου συζύγου της, τον οποίο γάζωσαν με σφαίρες, του δεύτερου, που τον μαχαίρωσαν στην καρδιά και του αδελφού της, που βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Όλοι δολοφονήθηκαν στον πόλεμο των ναρκωτικών στο Μεξικό. Η ζωή της Sandra Ávila Beltrán θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ταινία. Έζησε, δούλεψε και αγαπήθηκε στα υψηλότερα κλιμάκια των καρτέλ του Μεξικού, από τη δεκαετία του ’70. Στο αποκορύφωμα της καριέρας της, κυκλοφορούσε με βαλίτσες γεμάτες εκατομμύρια δολάρια. «Η βασίλισσα του Ειρηνικού», όπως την αποκαλούσαν καθώς οργάνωνε έναν στόλο από αλιευτικά σκάφη, φορτωμένα με 10 τόνους κοκαΐνης το καθένα, την οποία μετέφεραν στις ΗΠΑ, μετά από μία εφταετία στη φυλακή για ξέπλυμα χρήματος, αποφάσισε να λύσει τη σιωπή της και να εξιστορήσει τη ζωή της, που ομολογουμένως βαρετή δεν την λες. Ιδιωτικά τζετ, μυστικές πλαστικές επεμβάσεις για να μην την αναγνωρίζουν, δολοφονικές ανταλλαγές πυροβολισμών σε VIP πάρτι και τεράστιες δωροδοκίες σε Μεξικανούς κρατικούς αξιωματούχους συνθέτουν τη ζωή της Ávila. «Το μεγαλύτερο ποσό δωροδοκίας που έχω ακούσει ποτέ ήταν 100 εκατ. δολάρια σε μεξικανό πρόεδρο. Ένα εκατομμύριο δεν είναι τίποτα. Κάποτε είδα πολιτικό να κοιτάζει στην τσάντα για να καταλάβει αν περιείχε αυτό το ποσό», αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της στον Guardian. 
Γεννημένη «βασίλισσα»
Η Ávila γεννήθηκε στο «βασίλειο» των ναρκωτικών και μεγάλωσε στη χλιδή και στην πολυτέλεια. Έκανε μαθήματα στο σπίτι, έμαθε χορό και πιάνο και ταξίδευε συχνά στην Disneyland. Ο πατέρας της, Alfonso Ávila Quintero σχετιζόταν με τον ιδρυτή του καρτέλ της Γκουανταλαχάρα. Η οικογένειά της ήταν απίστευτα πλούσια. Η μικρή Ávila περνούσε ατελείωτες ώρες μετρώντας χρήματα, και μάλιστα είχε αποκτήσει τέτοια εμπειρία που μπορούσε να περάσει το χέρι της μέσα από μία δεσμίδα χαρτονομισμάτων και να υπολογίσει πόσα είναι. 
Μία γυναίκα στα καρτέλ
Όπως εξηγεί η Ávila, η ζωή για τις γυναίκες στα καρτέλ μόνο στρωμένη με ροδοπέταλα δεν είναι. Κακοποιούνται και οι άνδρες τις παρατάνε σαν μια κούκλα με την οποία βαρέθηκες να παίζεις. Οι βαρόνοι των ναρκωτικών έχουν χαρέμια και για αυτούς οι γυναίκες είναι αντικείμενα κι όχι άνθρωποι. Εκείνη ήταν αποφασισμένη να κερδίσει τον σεβασμό. Δεν ήθελε απλά να την καλούν στα πάρτι, ήταν αποφασισμένη να γίνει η βασίλισσα της κοκαΐνης. Μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια, τα κατάφερε. Απέκτησε στενές σχέσεις με τον βαρόνο των ναρκωτικών «El Chapo» Guzmán, έβγαινε με τον ηγέτη του καρτέλ της Σιναλόα, διοικούσε ένα στόλο 30 αυτοκινήτων, κέρδιζε διαγωνισμούς σκοποβολής κόντρα στον πρώτο σωματοφύλακα του Rafael Caro Quintero, του ιδρυτή του καρτέλ της Γκουανταλαχάρα. Στα 15α γενέθλια του γιου της, του χάρισε ένα Hummer και άρχισε να του δίνει χαρτζιλίκι 40.000 δολαρίων κάθε λίγους μήνες. Κυκλοφορούσε με ένα χρυσό περιδέραιο, το οποίο ήταν στολισμένο με 83 ρουμπίνια, 228 διαμάντια και 189 ζαφείρια. Ζούσε τη μεγάλη ζωή… Τι κι αν τριγύρω της δολοφονούνταν άνθρωποι. Εκείνη ήταν ανίκητη.
Η απαγωγή του γιου της και η μπάντα που την… ξεσκέπασε
Το 2002, η τύχη της άλλαξε. Όπως λέει η ίδια ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος στη ζωή της. Απήγαγαν τον γιο της και έδωσε 1,5 εκατ. δολάρια για λύτρα. Η αστυνομία άρχισε να σφίγγει τον κλοιό κι έτσι έγινε καταζητούμενη. Για πολλά χρόνια ζούσε σαν φυγάς αλλάζοντας σπίτια, μαλλιά ακόμα και τη φωνή της. Προσπαθούσε να γίνει κάποια άλλη. 
Με 200 σωματοφύλακες να έχουν το χέρι στη σκανδάλη, η Ávila βγήκε από το ελικόπτερο με καπέλο και γυαλιά ηλίου, ένα καλάσνικοφ στο χέρι, χωρίς μακιγιάζ ή κοσμήματα. Την συνόδευσαν αμέσως στο τραπέζι του Guzmán. Το τραγούδι έγινε επιτυχία, αλλά η Ávila ήταν έξαλλη γιατί μία μπάντα είχε καταφέρει να την… ξεσκεπάσει. Η πολύτιμη ανωνυμία της είχε διαλυθεί και η κακοτυχία της συνεχίστηκε. 
Η ζωή στη φυλακή
Για το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης δεκαετίας έζησε πίσω από τα κάγκελα, αλλά και εκεί ζούσε με στιλ. Οι δικοί της επισκέπτες συνοδεύονταν στο κελί της, όπου είχε τρεις καμαριέρες για να τους προσφέρουν φαγητό, αλκοόλ και τσιγάρα. 
