«Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν, το ποιο να ρίξει την βροχή, το ποιο να ρίξει χιόνι», αναφέρει το γνωστό κλέφτικο τραγούδι. Και όχι τυχαία, αφού ο Κίσσαβος αποτελεί το αντίπαλο δέος του Όλυμπου.
Στα βορειοανατολικά του νομού Λάρισας, λοιπόν, κάτω από το βουνό των θεών, βρίσκεται το θηλυκό- κατά τη μία ονομασία του- βουνό της Θεσσαλίας. Η Όσσα ή Κίσσαβος χωρίζεται από τον «μεγάλο αδελφό» της, στον Όλυμπο, στα βόρεια, από την κοιλάδα των Τεμπών, κι αποτελεί γεωλογική συνέχειά του.
Στα δυτικά «βλέπει» τον κάμπο της Λάρισας, στα νότια της Αγιάς κι ανατολικά τη θάλασσα, με τις πλαγιές της να φτάνουν στο νερό σχηματίζοντας μικρούς όρμους. Η υψηλότερη κορυφή της είναι ο προφήτης Ηλίας με υψόμετρο 1.978 μέτρα, όπου βρίσκεται και το εντυπωσιακό, χωμένο στο έδαφος, εκκλησάκι.
Το βουνό έχει μεγάλο γεωλογικό ενδιαφέρον ενώ εντυπωσιακό είναι και το ανάγλυφό του. Κυρίως η ανατολική πλευρά της Όσσας έχει να επιδείξει χαράδρες, καταρράκτες, λίμνες κι απόκρημνα βράχια, με τη χαράδρα της Καλυψούς να ξεχωρίζει. Η περιοχή αυτή φιλοξενεί και διάφορα αθλήματα του βουνού όπως ράφτινγκ, τρέκινγκ, κανό- καγιάκ, κατάβαση φαραγγιών και ποδηλασία βουνού.
Παρότι στα μέρη με το μεγαλύτερο υψόμετρο το βουνό είναι ξηρό και «γυμνό», στις πλάγιές του χαμηλότερα το πράσινο κυριαρχεί με οξιές, έλατα και καστανιές- απ’ όπου και τα διάσημα κάστανα- κελαρυστά νερά, λίμνες και φαράγγια. Στους ορεινούς όγκους αφθονεί και η ορνιθοπανίδα, μεταξύ άλλων ζαρκάδια, αγριογούρουνα, φασιανοί και πέρδικες.
Στο βορειοανατολικό τμήμα εντοπίζεται και το αισθητικό δάσος που έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο προστασίας Natura 2000 ως περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους.
Ο Κίσσαβος ήταν κατά την αρχαιότητα το σημείο όπου ζούσαν οι Μάγνητες, με τη χώρα τους, τη Μαγνησία, να αρχίζει στις εκβολές του Πηνειού και να καταλήγει στη χερσόνησο των Τρικέρων.
