Πρόκειται για ένα μικρό καταπράσινο στολίδι του νότιου Πηλίου, χτισμένο στην κορυφή του υψώματος στο τελείωμα της χερσονήσου της Μαγνησίας, ανατολικά της εισόδου του Παγασητικού κόλπου. Είναι το πανέμορφο Τρίκερι που απέχει ελάχιστα από τη θάλασσα και εξυπηρετείται από το λιμάνι της Αγίας Κυριακής, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον οικισμό.
Παρά από την ορεινή και απόκρημνη ενδοχώρα, λόγω της ευκολότερης πρόσβασης από τη θάλασσα απέκτησε χαρακτήρα νησιού ενώ ανέπτυξε ιδιαίτερα την ναυτιλία.
Το Τρίκερι είναι χτισμένο σε ένα ύψωμα και λέγεται πως κατέφυγαν εκεί οι Τρικεριώτες προκειμένου να γλιτώσουν από τις επιδρομές των πειρατών. Έχει θέα στον Ευβοϊκό και τον Παγασητικό Κόλπο με τα λευκά σπιτάκια, τα αρχοντικά και τους πύργους να συνθέτουν το ιδιαίτερο ψηφιδωτό του χωριού. Τα, δε, λιθόστρωτα καλντερίμια του οδηγούν τα βήματά σας σε όμορφες γωνιές και ατμοσφαιρικούς προορισμούς.
Μέσα από το χωριό ξεκινούν και μονοπάτια που το συνδέουν με τις Κόττες αλλά και την Αγία Κυριακή, το επίνειο του χωριού. Υπάρχουν όμως και πολλά ακόμα μονοπάτια που επιτρέπουν στον επισκέπτη να γνωρίσει τις ομορφιές του νότιου Πηλίου, το πλούσιο φυσικό τοπίο αλλά και τα χωριά και τους οικισμούς της περιοχής.
Ο πανέμορφος αυτός τόπος που μοιάζει με επίγειος παράδεισος, υπήρξε για πάρα πολλές γυναίκες τόπος εξορίας και μαρτυρίων. Υπολογίζεται πως από τον Απρίλιο του 1949 έως και το 1953 περισσότερες από 5.000 γυναίκες όλων των ηλικιών βρέθηκαν εξόριστες στο Τρίκερι.
