Οι πηγές Κρύας στη Λιβαδειά είναι ένας τόπος μαγικός, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως υδάτινος παράδεισος για την πόλη της Βοιωτίας. Ένα υπέροχο σκηνικό με γάργαρα, τρεχούμενα νερά και πλούσια φύση που εντυπωσιάζει, αποτελεί τον «πρωταγωνιστή», θα μπορούσε να πει κανείς, της Λιβαδειάς.
Η περιοχή αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες της πόλης, που επιλέγουν τη Λιβαδειά ακόμη και για ημερήσια απόδραση από το κλεινόν άστυ -η απόσταση από την Αθήνα είναι μόλις μιάμιση ώρα με το αυτοκίνητο- σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον.
Στην καταπράσινη όαση της Λιβαδειάς, λοιπόν, ο πρωταγωνιστής, αδιαμφισβήτητα, είναι το υδάτινο στοιχείο. Σε συνδυασμό με την υπέροχη περιβάλλουσα φύση, την πυκνή βλάστηση, τα φουντωτά πλατάνια και τα πέτρινα γεφυράκια με τους μικρούς καταρράκτες, το τοπίο μοιάζει μαγικό, καθιστώντας το ιδανική επιλογή ακόμη και για ημερήσια εκδρομή από το κλεινόν άστυ.
Τα νερά του ποταμού της Ερκύνας και οι πηγές του προσφέρουν στην πόλη μια ιδιαίτερη γοητεία, με τους επισκέπτες της Κρύας να επιλέγουν κάποια από τις ταβέρνες και τα καφέ στις δύο όχθες του ποταμού.
Η μυθολογία και ο ποταμός Ερκύνα
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο ποταμός της Ερκύνας είναι ένα από τα λίγα ποτάμια γένους θηλυκού στην Ελλάδα. Κατά την μυθολογία, η Ερκύνα ήταν νύμφη της ομώνυμης πηγής, κόρη του Τροφωνίου και φίλη της Περσεφόνης. Στα νερά της έλουζαν τα μαλλιά τους όσοι ήθελαν να ζητήσουν χρησμό από το Μαντείο του Τροφωνίου σε κοντινή απόσταση, ενώ μέσα στο ποτάμι, σήμερα, υπάρχει ακόμη και η προτομή της νύμφης.
Κατά τον 19ο αιώνα, τα νερά του ποταμού χρησιμοποιούνταν από τους τροχούς των μύλων και τις μηχανές των εργοστασίων δίνοντάς τους κίνηση, βοηθώντας έτσι στην ανάπτυξη της βιομηχανίας στην περιοχή. Από τα πιο σημαντικά κτίρια, μάλιστα, εκείνης της εποχής μέχρι σήμερα ο Νερόμυλος και η Νετροτριβή που παρατηρούνται στην περιοχή.
