Ένας ονειρεμένος τόπος σε μια από τις κατάφυτες πλαγιές του Πάρνωνα περιμένει τους φυσιολάτρες, και όχι μόνο, να τον ανακαλύψουν. Ο λόγος για το μικρό ορεινό χωριό με τους λιγοστούς μόνιμους κατοίκους, Βαμβακού, βορειοανατολικά της Σπάρτης, το οποίο σιγά σιγά παίρνει και πάλι ζωή.
Το χωριό είναι αμφιθεατρικά χτισμένο σε υψόμετρο 903 μέτρων, δημιουργήθηκε κατά τον 15ο αιώνα, ενώ οφείλει την ονομασία του στη λέξη για το βαμβάκι «βάμβαξ». Κατά την περίοδο της ακμής στη Βαμβακού υπήρχαν περίπου 200 οικογένειες, ενώ γενικότερα το χωριό ήταν γνωστό για τις πολυμελείς οικογένειές του.
Σημαντική ήταν η παρουσία των κατοίκων του χωριού και σε διάφορους Αγώνες τόσο πριν, όσο και μετά το 1821, με τη μεγάλη δράση τους να σημειώνεται τόσο στους Βαλκανικούς και τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, όσο και στον πόλεμο του ’40.
Η μεγαλύτερη, ωστόσο, πληγή για το χωριό ήταν η μετανάστευση, με το μεγαλύτερο κύμα να σημειώνεται στα τέλη του 19ου αιώνα και τους κατοίκους της Βαμβακούς να την αφήνουν πίσω τους επιλέγοντας προορισμούς όπως Αμερική, Αυστραλία, Αίγυπτο ακόμη και Ρωσία. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια σημειώνονται σημαντικές προσπάθειες αναβίωσης του χωριού με την διοργάνωση διάφορων δραστηριοτήτων.
Σημείο αναφοράς για το χωριό αποτελεί το σπηλαιο-μονάστηρο της Αγίας Κυριακής, ένα κτίσμα «σφηνωμένο» λες στα βράχια του βουνού, που δημιουργεί δέος σε όποιον το αντικρίσει και προσεγγίσει τον χώρο του.
Για να φτάσει κανείς στη Μονή, παίρνει τον χωματόδρομο που ξεκινάει λίγα χιλιόμετρα πριν το χωριό και μέσα από μια διαδρομή μέσα στην καταπράσινη και πανέμορφη φύση του Πάρνωνα προσεγγίζει το μοναδικό αυτό αξιοθέατο. Ανακηρυγμένη ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, η ιερά μονή της Αγίας Κυριακής εμφανίζεται «φωλιασμένη» μέσα σε μια μικρή σπηλιά, με τα χρώματα του και τα υλικά του κτίσματος να συνάδουν τέλεια με την φύση ολόγυρά του.
Φωτογραφίες: Vamvakou Revival
